زدن دو ماسک می‌تواند بیش از ۹۰ درصد از ابتلا به کرونا جلوگیری کند
براساس پژوهش جدید مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، نحوه‌ی ماسک زدن و محکم بودن آن تأثیر زیادی بر پیشگیری از ویروس کرونای جدید دارد. زدن دو ماسک راه‌حلی ساده برای تطبیق اندازه‌ی ماسک با صورت است. گرچه بسیاری از پزشکان، ازجمله آنتونی فاوچی زدن دو ماسک را در هفته‌های اخیر توصیه کردند، پژوهشگران CDC اولین‌بار است که این روش را آزمایش کردند و به کارایی آن برای افزایش ایمنی پی بردند. مؤلفان می‌گویند:
یافته‌ها بر اهمیت اندازه‌ی مناسب ماسک برای بهبود عملکرد آن تأکید می‌کنند. تا زمان تکمیل واکسیناسیون و دستیابی به ایمنی جمعی، زدن ماسک در سراسر دنیا روشی امن و بهینه و برای کاهش سرعت شیوع ویروس جدید کرونا است.
ماسک‌های جراحی و پارچه‌ای از گزینه‌های محبوبی برای عموم افراد هستند؛ بااین‌حال، این ماسک‌ها معمولا مانند ماسک‌های N95 به‌خوبی روی صورت نمی‌نشینند. پژوهشگران دو روش مختلف برای تطبیق اندازه‌ی ماسک با صورت را بررسی کردند: زدن ماسک پارچه‌ای روی ماسک جراحی یا استفاده از دو ماسک و گره‌زدن حلقه‌ای بندهای ماسک برای محکم‌کردن آن و نزدیک‌شدن ماسک به صورت.
آن‌ها از مانکن‌هایی برای آزمایش خود استفاده کردند و میزان جلوگیری از ذرات کوچک هوا با قطر ۰/۱ تا ۰/۷ میکرومتر را واکاوی کردند. براساس یافته‌ها، تأثیر ماسک پارچه‌ای برای جلوگیری از ذرات کوچک سرفه، ۴۴/۳ درصد و تأثیر ماسک جراحی با اندازه‌ی نامناسب و شکاف‌های بزرگ در بغل ۴۲ درصد است؛ اما ترکیب این دو ماسک می‌تواند بیش از ۹۲/۵ درصد از ورود ذرات هوا به بدن جلوگیری کند.
پژوهشگران در آزمایش دوم از دو مانکن استفاده کردند که در فاصله‌ی تقریبا دو‌متری از یکدیگر قرار داشتند. آن‌ها تنفس را شبیه‌سازی کردند که در یکی از آزمایش‌ها یکی از مانکن‌ها ماسک نزده بود و دیگری دو ماسک داشت. تأثیر استفاده از دو ماسک بر جلوگیری از ذرات هوا ۸۳ درصد و تأثیر استفاده از ماسکی با بندهای گره‌خورده ۶۴/۵ درصد بود. وقتی برای هر دو مانکن ماسک زدند، ۹۶/۴ درصد از ورود ذرات جلوگیری شد و وقتی برای هر دو مانکن از ماسک گره‌خورده استفاده کردند، میزان پیشگیری به ۹۵/۹ درصد رسید. میزان انطباق ماسک با صورت با‌توجه‌به شیوع جهش‌های جدید ویروس کرونا ضروری است. دکتر جان تی. بروکز از CDC می‌گوید:
تلاش برای تطبیق ماسک با صورت بدین‌معنی است که پاندمی با سرعت بیشتری به پایان می‌رسد.
در پژوهش‌های دیگر به سایر روش‌های بهبود انطباق ماسک اشاره شده است؛ ازجمله استفاده از تطبیق‌دهنده‌ی ماسک یا قاب‌های تطبیق‌پذیر که روی ماسک پوشیده می‌شوند یا گره‌های پشت سر. به‌گفته‌ی پژوهشگران، روش‌های آزمایش‌شده برای همه امکان‌پذیر نیستند؛ زیرا استفاده از دو ماسک برای برخی افراد دشوار است و گره‌زدن ماسک برای برخی صورت‌های بزرگ‌تر امکان‌پذیر نیست؛ زیرا ماسک تطبیق‌یافته دیگر نمی‌تواند بینی و دهان را بپوشاند. مؤلفان این پژوهش معتقدند:
تلاش‌های نوآورانه‌ی پیوسته برای بهبود ماسک‌های جراحی و بهبود عملکرد آن نیازمند توجه بیشتری هستند.
مقاله‌ی اصلی در Live Science منتشر شد.
نظرات