استرس مادر باردار احتمال بیماری فرزند را افزایش می‌دهد

براساس پژوهش دانشگاه سینسیناتی، معیارهای روانشناختی عامل استرس از جمله نبود حمایت اجتماعی، تنهایی، وضعیت تأهل یا داغ‌دیدگی می‌توانند بر جهش DNA میتوکندری نوزاد تأثیر بگذارند و زمینه‌ی ابتلا به بیماری‌‌ها را فراهم کنند. به گفته‌ی دکتر کلی برانست، استادیار علوم سلامت عمومی و محیطی در کالج پزشکی و مؤلف ارشد پژوهش:

شرایط و عارضه‌هایی که در دوران کودکی شروع می‌شوند به اختلال‌های میتوکندری از جمله آسم، چاقی، اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی و اوتیسم ربط دارند. دوران جنینی تا خردسالی، زمان آسیب‌پذیری در برابر عوارض محیطی است. معمولا آسم یا اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی یک‌روزه به وجود نمی‌آیند. آثار تغییرات محیطی معمولا به مرور زمان آشکار می‌شوند و احتمالا در دوران جنینی در سطح سلولی و مولکولی آغاز می‌شوند. این تغییرات به تغییر وضعیت روانشناختی می‌انجامند که نقش مهمی در توسعه‌ی عوارض سلامتی دارد.

پژوهشگران در بخشی از بررسی به توالی‌سازی ژنوم میتوکندری پرداختند و در ۳۶۵ نمونه‌ی پلاسنتای مادران بوستونی و نیویورکی در بازه‌ی زمانی ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۸، جهش‌هایی شناسایی کردند. آن‌ها برای بررسی رابطه‌ی استرس مادران با تعداد جهش‌های ژنوم در ژنوم میتوکندری پلاسنتا، از مدل رگرسیون چندمتغیری استفاده کردند. پلاسنتا اندامی است که در طول بارداری رشد می‌کند و اکسیژن و مواد مغذی کافی برای رشد نوزاد فراهم می‌کند.

جهش پلاسنتایی در زنانی که استرس روانی زیادی مثل آزار جنسی، خشونت خانگی، جراحت‌های جدی، حبس، بیماری‌های روحی یا فیزیکی و مشقت خانوادگی در طول عمر خود تجربه کرده بودند، بیشتر بود. این روابط قوی در زنان سیاه‌پوست هم دیده شد. جهش‌های DNA مرتبط با استرس در پلاسنتا در زنان سیاه‌پوست و سفیدپوست دیده شد؛ اما در زنان لاتین اثری از آن نبود. یافته‌های پژوهش در مجله‌ی Biological Psychiatry منتشر شدند. به گفته‌ی برانست:

ایده‌ی این پژوهش، تأثیر درک محیط مثل استرس مادرانه و تروما بر عملکرد میتوکندری و در نهایت رشد عصبی رفتاری است. در نتیجه می‌توانیم به رابطه‌ی آسیب‌پذیری کودکان با مجموعه‌ای از عوارض پیچیده با آثار محیطی مثل استرس مزمن و آلودگی هوا پی ببریم. از آن‌ها درباره‌ی حوادث قبل از دوران بارداری و حتی دوران کودکی مادران پرسیدیم. با توجه به یافته‌ها، استرس زنان قبل از دوران بارداری می‌تواند بر ژنوم میتوکندری جنین تأثیر بگذارد.

به گفته‌ی برانست، زنان سیاه‌پوست در برابر برخی بیماری‌ها مثل چاقی، دیابت و انواع مشخصی از سرطان آسیب‌پذیرتر هستند؛ در نتیجه بیشتر تحت تأثیر استرس قرار می‌گیرند و احتمال ابتلای آن‌ها به بیماری‌های مرتبط با استرس زیاد است.

از طرفی زنان لاتینی که استرس را تجربه کرده‌ بودند، کمتر در معرض جهش‌ DNA میتوکندری پلاسنتیا قرار گرفتند. می‌توان این نتیجه را به آنچه پژوهشگرها «تناقض لاتین» می‌نامند، نسبت داد. تناقض لاتین، پدیده‌ای همه‌گیرشناسی و نشان‌دهنده‌ی نرخ مرگ و میر کمتر و سلامت بیشتر زنان لاتین در مقایسه با سفید‌پوست‌های غیر لاتین است؛ درحالی‌که وضعیت اقتصادی اجتماعی جمعیت لاتین معمولا بدتر است. به گفته‌ی برانست:

با اینکه جمعیت لاتین بیشتر در معرض تروما و استرس قرار دارند، محرک‌های اجتماعی مخصوص فرهنگ لاتین می‌توانند به کاهش استرس کمک کنند و بر مکانیزم‌های روانشناختی و دستیابی به نتایج بهتر تأثیر می‌گذارند.

برانست قبلا سرپرستی پژوهشی را برعهده داشت که به بررسی همبستگی آلودگی هوای مرتبط با ترافیک و اضطراب در کودکان پرداخته بود. جمعیت مورد بررسی، سنین پیش از نوجوانی با شیمی عصبی تغییریافته بود. او همچنین دریافت‌کننده‌ی بودجه‌ی پنج‌ساله‌ی ۲٫۹ میلیون دلاری مؤسسه‌ی ملی سلامت برای پروژه‌ای پژوهشی با عنوان «اپیژنتیک‌ها، آلودگی هوا و سلامت روحی کودکان» است.