شناسایی شش نوع پیش دیابت؛ نتیجهی پژوهشی ۲۵ ساله
سطح قند خون در افراد مبتلا به پیشدیابت، بالاتر از سطح عادی است و این افراد معمولا مستعد ابتلا به دیابت نوع ۲ هستند. امروزه به لطف پژوهشی که به شناسایی شش نوع مختلف پیشدیابت اختصاص دارد، توانایی پزشکان برای مدیریت بهتر ریسک پیشدیابت افزایش یافته است.
پژوهشگرها براساس تحلیلی ۲۵ ساله با ۸۹۹ شرکتکننده، شش نوع پیش دیابت را براساس مجموعههایی از شاخصهای زیستی مشترک از جمله سطوح گلوکز، چربی کبد، توزیع چربی بدنی، سطوح لیپید خون و ریسک ژنتیکی دستهبندی کردند.
شش نوع پیشدیابت از نظر توسعه به دیابت نوع دو، سطح ریسک متفاوتی دارند و میتوانند به پژوهشگرها در جستجوی درمانهای منطبق با هر نوع و همچنین مدیریت پیشدیابت و عوارض ثانویهی آن کمک کنند. به گفتهی هانس اولریچ هارینگ، پژوهشگر پزشکی مرکز پژوهشهای دیابت آلمان (DZD):
تاکنون امکان پیشبینی احتمال ابتلا به دیابت یا خطرهای دیگری مثل نارسایی کلیه یا ابتلا به نوع بیضرر پیشدیابت با توجه به سطوح قند خون وجود نداشت.
دستههای ۱، ۲ و ۴ نشاندهندهی ریسک ابتلای پائین به دیابت هستند: این دستهها شامل شرکتکنندگانی هستند که دارای اضافهوزن نیستند یا افرادی که با وجود اضافهوزن، سوختوساز نسبتا سالمی دارند. دستههای ۳، ۵ و ۶ رابطهی مستقیمی با افزایش ریسک ابتلا به دیابت و بیماریهای ثانویه دارند.
افراد دستهی سوم، انسولین اندکی تولید میکنند و همچنین شاخصهای زیستی مثل افزایش ضخامت اینتیما-مدیا (IMT) را در سرخرگهای خود تجربه میکنند. دستهی پنجم شامل افرادی است که نسبت به عوارض انسولین مقاومت بیشتر و چربی کبد بالاتری دارند.
دستهی ششم دارای سطوح بالاتر انواع مشخص چربیها (شامل چربیهای شکمی و کلیوی) هستند. این افراد ریسک پائینتر توسعهی دیابت را در مقایسه با دستههای سوم و پنجم تجربه میکنند؛ اما ریسک مرگ و میر و احتمال نارسایی کلیوی در آنها بیشتر است. به گفتهی رابرت واگنر، متخصص دیابت DZD:
پیشدیابت هم مانند دیابت انواع مختلفی دارد که از نظر سطح قند خون، فعالیت و ترشح انسولین، توزیع چربی بدنی، چربی کبد و ریسک ژنتیکی، متفاوت هستند.
پژوهشگرها برای بررسی بیشتر نتایج به بررسی دادههای تحلیلی شامل ۶۸۱۰ رکورد جمعآوریشده در بریتانیا بهعنوان بخشی از یک پروژهی متفاوت پرداختند. انواع فرعی یکسان یا دستهها هم در این بخش مشابه شاخصها و روشهای مشابه شناسایی شدند.
پی بردن به تفاوت افراد از نظر احتمال توسعهی دیابت و عوارض آن تفاوت بزرگی با دستهبندی تمام مبتلایان پیشدیابت در یک گروه دارد که میتواند ریسکهای مختلفی داشته باشد. با توجه به افزایش تعداد مبتلایان به دیابت، آمار مبتلایان به دیابت نوع ۲ تا سال ۲۰۴۵ به ۷۰۰ میلیون نفر خواهد رسید و نتیجهی آن مرگ میلیونها نفر در سال خواهد بود؛ در نتیجه باید بهسرعت برای پیشگیری اقدام کرد. بهگفتهی آندرس فریسچ، متخصص دیابت DZD:
در پژوهشهای مرتبط به دنبال پیادهسازی یافتههای جدید برای طبقهبندی افراد در گروههای ریسک هستیم.
این پژوهش در Nature Medicine منتشر شد.