آمار وحشتناک عدم تشخیص و درمان کودکان مبتلا به سرطان در جهان

در مطالعه‌ی جدیدی که نرخ ابتلا به سرطان در کودکان را برآورد کرده است، روند نگران‌کننده‌ای نشان داده شده است. بیماری سرطان در حدود نیمی از کودکانی که در سرتاسر جهان مبتلا به آن هستند، ازجمله کودکان زیادی که در کشورهای آسیایی و آفریقایی زندگی می‌کنند، ممکن است هیچ‌گاه تشخیص داده نشود و آن‌ها هرگز تحت درمان قرار نگیرند. با مشاهده‌ی این ارقام تکان‌دهنده، پژوهشگرانی که این مطالعه را انجام داده‌اند، خواستار بهبود سطح دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی در کشورهای درحال توسعه و نیز جمع‌آوری رکوردهای کامل‌تر شدند.

در مدل کامپیوتری که پژوهشگران از آن استفاده کردند، اطلاعات مربوط‌به شیوع سرطان، سطح دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی و میزان مراجعه به بیمارستان مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفت. یکی از مواردی که این مدل برآورد کرد، میزان شیوع و تشخیص سرطان‌های دوران کودکی در سرتاسر جهان بود که نتایج بسیار نگران‌کننده‌ای را نشان می‌داد. پژوهشگران در مقاله‌ی خود نوشتند:

براساس این برآوردها، در سال ۲۰۱۵، تعداد ۳۹۷هزار کودک در سرتاسر جهان مبتلا به سرطان بوده اما تشخیص در رقم ۲۲۴ هزار می‌ماند. این بدان معنا است که ۴۳ درصد از تمام موارد ممکن است اصلا تشخیص داده نشوند. درحالی‌که در غرب اروپا و ایالات متحده آمریکا، فقط ۳ درصد از موارد سرطان‌های کودکی در سال ۲۰۱۵ تشخیص داده نشدند، این رقم در جنوب آسیا به ۴۹ و در غرب آفریقا به ۵۷ درصد می‌رسد. پژوهشگران پیشنهاد می‌کنند که یا این کودکان توسط متخصصان این بیماری‌ها معاینه و تشخیص داده نمی‌شوند یا اینکه علایم آن‌ها با بیماری‌های دیگری نظیر سل یا مالاریا اشتباه گرفته می‌شود. زاکری وارد، یکی از پژوهشگران این مطالعه در مصاحبه با گاردین گفت:

این مطالعه آمارهای نگران‌کننده‌ی دیگری هم دارد. داده‌ها نشان می‌دهند که تعداد موارد سرطان‌های دوران کودکانی در کشورهای دارای درآمد پایین و متوسط (که در آن‌ها سطح دسترسی به درمان محدود است)، نسبت‌به آنچه قبلا تصور می‌کردیم، بیشتر است (بیش از ۹۰ درصد به‌جای مقدار برآورد قبلی که حدود ۸۰ درصد بود). براساس پیش‌بینی‌های این مدل کامپیوتری، در فاصله‌ی سال‌های ۲۰۳۰-۲۰۱۵، حدود ۶/۷ میلیون کودک مبتلا به سرطان در کل جهان خواهیم داشت که بیماری ۲/۹ میلیون آن‌ها تشخیص داده نخواهد شد.

البته این مطالعه دارای محدودیت‌هایی است که لازم است به آن‌ها اشاره شود: چندین منطقه دارای نمونه‌های کوچکی از داده‌های ثبت سرطان بودند و گاهی مراجعه برای دیگر مشکلات سلامتی به‌عنوان شاخصی از مراجعه به‌خاطر سرطان درنظر گرفته شد. بزرگ‌ترین چالش، فقدان داده‌های واقعی از سیستم‌های ثبت اطلاعات بیماری در برخی مناطق است. پژوهشگران نوشته‌اند:

حتی با وجود این محدودیت‌ها، نتایج این برآورد هشداری جدی درمورد لزوم بهبود سیستم‌های بهداشتی در کل جهان و تشخیص و درمان موارد بیشتری از این سرطان‌ها است.