پیوند صورت؛ راهکاری مؤثر برای افزایش کیفیت زندگی بیماران

سیزده سال پس از نخستین پیوند موفقیت‌آمیز صورت، جراحان متخصص ترومای آمریکایی (و دیگر کشورها - مترجم) باید از نقش فعلی پیوند صورت برای بیماران مبتلا به ناسازگاری‌های شدید صورت آگاه باشند. نقش فعلی این جراحی منجر به نتایج ظاهری و عملکردی برتری نسبت به جراحی‌های زیبایی پیشین می‌شود و این پیام در شماره ماه ژوئن The journal of craniofacial surgery مورد توجه قرار گرفته است.

ادواردو دی. رودریگوئز، پزشک و متخصص جراحی پلاستیک و همکارانش در دپارتمان جراحی پلاستیک هانس‌یورگ ویس مرکز سلامت دانشگاه نیویورک، در کنار مطالعه جدیدی که نشان می‌دهد پیوند صورت نسبت به جراحی‌های زیبایی مرسوم، از منظر زیبایی‌شناسی با پیامدهای بهتری همراه است، تجربه جهانی در حوزه پیوند صورت تا به امروز را خلاصه و منتشر کرده‌اند.

این پژوهشگران می‌گویند:

لازم است جراحان تروما که به‌طور معمول با چنین جراحاتی سروکار دارند، با مطالب منتشرشده درباره پیوند صورت به دلیل آسیب‌های تروما آشنا باشند.

پژوهشگران با تکیه بر مزایا و ریسک‌ها، کاربردهای این پیوند در جراحی و پیامدهای زیبایی‌شناسی و کارکردی پیوند صورت، اقدام به تهیه یک بروزرسانی بر فرآیند پیوند جزئی یا کامل صورت که تا به امروز انجام شده‌ است، کرده‌اند.

آن‌ها نوشته‌اند:

پیوند صورت دچار تحول شده است... این فرآیند به راه‌ حلی امکان‌پذیر و ایمن با پیامدهای زیبایی‌شناسی و کارکردی خوب تبدیل شده است و می‌توان از آن برای بیماران مبتلا به نقایص شدید صورت که رویکردهای مرسوم بازسازی و ترمیم اتولوگ (استفاده از بافت خود بیمار برای ترمیم آسیب) قادر به پاسخ‌گویی به مشکل آن‌ها نیستند، استفاده کرد

در چنین موارد شدیدی، پیوند پوست و دیگر تکنیک‌های زیبایی مرسوم منجر به نتایج دقیق از منظر زیبایی و کارکردی نمی‌شوند و جراحان تروما باید از مزایا و محدودیت‌های احتمالی پیوند صورت آگاه باشند.

به گفته پژوهشگران:

این مسئله می‌تواند به‌صورت بالقوه منجر به تسریع فرآیند جراحی زیبایی برای بیمارانی شود که احتمال دارد از پیوند صورت سود ببرند.

با این حال هم‌چنان پرسش‌های مهمی در زمینه تحقیقات مرتبط با مزایای پیوند صورت وجود دارد. در مطالعه‌ای جدید، گروه دکتر رودریگوئز از مخاطبان عمومی خواستند تا به تصاویر قبل و بعد از عمل بیماران مبتلا به بدریختی‌های شدید صورت که یا با روش‌های مرسوم جراحی زیبایی یا با پیوند صورت درمان شده بودند، امتیاز دهند.

امتیازدهی با استفاده از مقیاس ۹ امتیازی انجام گرفت که امتیاز یک نشان‌دهنده کمترین میزان بدشکلی و امتیاز ۹ نشان‌دهنده بدشکلی شدید بود. میانگین امتیاز به‌دست‌آمده برای بیمارانی که درمان پیوند صورت را دریافت کرده بودند، ۴.۹ بود؛ درحالی‌که میانگین دریافتی بیمارانی که از روش‌های مرسوم استفاده کرده بودند، ۸.۵ بود و این امتیازها با امتیاز دریافتی توسط گروهی که دچار بدشکلی صورت نبودند و امتیاز ۱.۲ را کسب کردند، مقایسه شد.

نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که گرچه بیمارانی که پیوند صورت انجام داده‌اند ظاهری کاملا طبیعی ندارند؛ اما ظاهر آن‌ها احتمالا به شکل قابل ملاحظه‌ای نسبت به جراحی زیبایی مرسوم، بهبود پیدا می‌کند. کسانی که این پیوند را دریافت کرده‌اند، می‌گویند پس از جراحی پیوند، به دلیل آن‌که کمتر احساس می‌کنند انگشت‌نما می‌شوند، در زندگی اجتماعی خود فعال‌تر شده‌اند. با این حال برای ارزیابی اثر پیوند بر کیفیت زندگی و دیگر پیامدهای گزارش‌شده مرتبط با بیمار، به پژوهش بیشتری نیاز است.

دکتر رودریگوئز و نویسندگان همکارش در این پژوهش امیدوارند مطالعه آن‌ها گروه‌هایی که با بیماران مبتلا به تروما ارتباط دارند بیشتر نسبت به گزینه پیوند صورت در موارد مناسب آگاه سازد و گامی در جهت مقایسه نتایج این روش با پیامدهای روش‌های مرسوم پیشین بردارد. هم‌زمان با پیشرفت‌های جاری مانند توسعه درمان‌های سرکوب‌کننده ایمنی که سمیت کمتر و اثربخشی بیشتری دارند و از رد پیوند جلوگیری می‌کنند، استفاده از پیوند صورت به‌عنوان گزینه‌ای جایگزین برای درمان بیماران با ترومای شدید و بدشکلی صورت، بیش از پیش قابل استفاده و در دسترس خواهد بود.