دانشمندان یک روش جدید برای پرینت سه بُعدی بافت زنده ابداع کردند
روش جدیدی که محققان دانشگاه آکسفورد در زمینهی پرینت سهبعدی ابداع کردهاند، امکان پرینت سه بعدی بافتها و غضروفهای پیچیدهتر را فراهم میکند و میتوان از آنها برای ترمیم یا جایگزینی بخشهای آسیبدیدهی بدن استفاده کرد.
سلول به سلول
فناوری پرینت سه بعدی در طول سالهای گذشته گامهای بلندی را برداشته است. این فناوری در ابتدا به عنوان ابزاری برای تولید اشیای کوچک آغاز شد که امروزه در صنایع غذایی، ساخت خانه و حتی ساخت بافت فضایی کاربرد دارد.
یکی از تأثیرگذارترین کاربردهای این فناوری تولید بافتها و اندامهای مصنوعی است که به آن فرآیند بیوپرینت سه بعدی گفته میشود و امروزه تیمی از محققان دانشگاه آکسفورد به توسعه یک روش جدید پرداختهاند که بیوپرینت سه بعدی را به مرحلهی بعدی برده است.
یک چالش عمده که محققان هنگام پرینت سه بعدی بافتها با آن روبهرو هستند حفظ شکل بافت است. سلولها در ساختار پرینتشده به اطراف حرکت میکنند و روی هم انباشته میشوند.
برای اجتناب از این مشکل، تیمی از آکسفورد به سرپرستی آلکساندر گراهام محقق بیوپرینت سهبعدی، از بخش بیولوژی ترکیبی آکسفورد (OxSyBio)، سلولها را داخل قطرههای کوچک نانولیتر قرار دادند و به این صورت در یک پوشش لیپیدی قرار گرفتند. بهلطف پشتیبانی ساختاری ظرف، بافتها شکل خود را حفظ کردند و سلولهای مستقل میتوانند بیشتر زنده بمانند.
بافتهای بهتر
با فراهم شدن امکان ساخت بافتها در قطره، محققان میتوانند بافتهای طبیعیتری را بسازند. گراهام در یک نسخهی مطبوعاتی اعلام کرد:
هدف ما شبیهسازی بافتهای زندهی سهبعدی است که بتوانند رفتارهای اولیه و فیزیولوژی موجود در اندامهای زنده را نمایش دهند.تا امروز، نمونههای محدودی از بافتهای پرینتشده وجود دارند که ساختار سلولی پیچیدهای از بافت طبیعی دارند. از این رو، ما بر طراحی یک پلتفرم پرینت سلولی از مؤلفههای نسبتا ارزانقیمت با وضوح بالا تمرکز کردیم که میتوان از آنها برای تولید قابل تجدید بافتهای مصنوعی از یک مجموعه سلول از جمله سلولهای ساقهای با پیچیدگی مناسب استفاده کنیم.
حالا میتوانیم اندامهای سهبعدی و اجزای بدن را بسازیم که مثل همتایان طبیعی خود عمل میکنند، برای مثال میتوان به گوشهای واقعی اشاره کرد
محققان در سراسر دنیا زمینهساز پیشرفتهای قابل توجهی در بیوپرینت سهبعدی و پیادهسازی آن در طب احیاکننده شدند . حالا میتوانیم اندامهای سهبعدی و اجزای بدن را بسازیم که مثل همتایان طبیعی خود عمل میکنند، برای مثال میتوان به گوشهای واقعی اشاره کرد. با تولید بافتهای پیچیدهتر، روش تیم آکسفورد میتواند پزشکی احیاکننده را بیشتر متحول سازد و امکان ترمیم و جایگذاری اجزای آسیبدیده و بیمار بدن را نیز فراهم کند.
سم اولاف از OxSyBio در نسخهی مطبوعاتی گفت:
کاربردهای بالقوهی بسیاری برای بیوپرینت وجود دارد و ما معتقدیم امکان درمانهای شخصی از طریق سلولهای بیمار و همانندسازی یا بهبود عملکرد بافتها امکانپذیر است. همچنین در آینده از بافتهای پرینت سهبعدی برای کاربردهای تشخیص به کار برده میشود؛ برای مثال برای نمایش مصرف دارو یا سم.
به گفتهی گراهام، قدم بعدی، توسعهی تکنیکهای پرینت تکمیلی است که امکان استفاده از انواع بیشتری از مواد پیوندی و زنده را فراهم میکند. در حال حاضر، تیم به بررسی تولید بافتهای مصنوعی در مقیاس صنعتی میپردازد.
نظرات