کشف ویرانه‌های خانه و باغ‌های شناور آزتک‌ها در مکزیکوسیتی
باستان‌شناسان مکزیکی اعلام کردند، طی حفاری‌های اخیر خود که در حین ساخت‌وسازهای یک محوطه قدیمی انجام گرفت، موفق به کشف ویرانه‌های خانه‌ای شدند که حدود ۸۰۰ سال قبل در زمان امپراتوری آزتک‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفته است. به گزارش تارنمای لایوساینس، یافته‌های اخیر اطلاعات ارزشمندی درباره تغییر و تحولات اخیر منطقه دراختیار محققان قرار داده است. این بنای تاریخی چند صد ساله توسط باستان‌شناسان و کارگران ساختمانی که مشغول تعویض پست‌های برق بودند کشف شد.
براساس بیانیه مؤسسه ملی انسان‌شناسی و تاریخ مکزیک، تصور می‌شود این خانه به اواخر دوره‌ی پساکلاسیک (۱۲۰۰م. تا ۱۵۲۱ م.) تعلق داشته و زمانی در مرز دو محله در شهر باستانی تنوچتیتلان، پایتخت امپراتوری آزتک‌ها قرار داشته است. وسعت این بنای تاریخی ۴۰۰ متر مربع یا تقریباً به اندازه نصف یک زمین بیسبال است.
محل حفاری‌های اخیر باستان‌شناسان در شهر مکزیکوسیتی
به گفته محققان، این محوطه در دوران پساکلاسیک، ناحیه‌ای مسکونی و کشاوزی بوده است. باستان‌شناسان در این محل توانستند بقایای کانال‌ها و یک اسکله (که برای پهلوگیری قایق‌ها به کار می‌رفت) را پیدا کنند که ظاهراً در خدمت فناوری کشاورزی مخصوص آزتک‌ها «چینامپا» بوده است. در این روش کشاورزی، محصولات کشاورزی روی تکه زمین‌های حاصلخیز شناوری (که به وسیله‌ی ریشه‌‌ی نیشکر تهیه می‌شدند) کاشته می‌شدند و روی باتلاق‌ها و دریاچه‌های کم‌عمق قرار می‌گرفتند تا به‌راحتی رطوبت کافی را جذب کنند.
باستان‌شناسان همچنین در همین محوطه موفق به کشف آثار باستانی دیگری از آزتک‌ها شدند. اعضای تیم باستان‌شناسی، در اعماق طبقات خشتی ویرانه‌های همین خانه‌ی باستانی موفق به کشف چند ظرف تدفینی شدند که در آن بقایای استخوان‌های نوزادان به چشم می‌خورد. در همین محل چند بخوردان (که احتمالاً در آئین‌های تدفین به کار می‌رفت) به همراه یک دستگاه نخ‌ریسی (دوک) و سایر ابزارهای ریسندگی یافت شد.
محققان همچنین موفق به کشف مجسمه سنگی ۶۰ سانتی‌متری شدند. این مجسمه که ظاهراً قدمت آن به اواخر دوران پساکلاسیک برمی‌گردد، مرد لُنگ‌پوشی را نشان می‌دهد که به نظر در حال پرتاب وسیله‌ای است. باستان‌شناسان عقیده دارند، ساخت این مجسمه به دلایلی مبهم ناتمام مانده است؛ چراکه خبری از جلا دادن بدنه‌ی مجسمه نیست. محققان حدس می‌زنند، کار ساخت این مجسمه در دوران مداخله اسپانیایی‌ها در امپراتوری آزتک در حدود سال ۱۵۲۱ م. آغاز شده و به‌همین‌دلیل، هم پنهان شده است. باستان‌شناسان در ادامه حفاری‌های خود در ویرانه‌ها شواهدی از یک کارگاه زین‌سازی و کاشی‌کاری را کشف کردند. ظاهراً این کارگاه‌ها در دوران استعمار فاتحان اسپانیایی در سده‌های شانزدهم و هفدهم در این مکان دایر بودند.
آلیسیا براکامونتس کروز، باستان‌شناسی که در اکتشافات اخیر شرکت داشت، در بیانیه‌ای اعلام کرد، در طی قرن نوزدهم اینجا بخشی از یک مجموعه حمام عمومی بوده است. در همین رابطه گفته می‌شود باستان‌شناسان توانستند بقایای این حمام‌ها از جمله کاشی‌های کف حمام و کانال‌های روباز آن را پیدا کنند. چنانچه از شرح‌حال خوزه ماریا ماروکی، پزشک و مورخ مکزیکی در قرن نوزدهم برمی‌آید، ثروتمندان از این حمام‌های مجلل استفاده می‌کردند. با توجه به اینکه قرار است خط لوله‌ای هم از محل پست جدید برق محله عبور کنند، انتظار بر این است که حفاری‌های باستان‌شناسی در روزهای آینده همچنان ادامه داشته باشد.