جگوار برزیلی رکورد شنای طولانی در بین تمام گربهسانان را شکست
در برزیل، یک جگوار نر بالغ رکوردی تازه ثبت کرده است: شنایی به طول دستکم ۱٫۳ کیلومتر که طولانیترین شنای ثبتشده برای این گونه محسوب میشود. دوربینهای تلهای در اطراف مخزن سد «سرا دا مسا» نشان دادهاند که این حیوان در سال ۲۰۲۰ در خشکی بود و چهار سال بعد، در سال ۲۰۲۴، روی جزیرهای وسط مخزن ظاهر شد.
حتی این امکان وجود دارد که جگوار رکوردشکن دو برابر مسافت یادشده را شنا کرده باشد. این حیوان برای رسیدن به جزیره باید یک کیلومتر تا جزیرهای کوچک و سپس ۱٫۳ کیلومتر دیگر تا مقصد شنا کرده یا اینکه شنایی مستقیم بهطول ۲٫۳ کیلومتر را بدون توقف از سرزمین اصلی انجام داده باشد.
لیاندرو سیلویرا از بنیاد حفاظت از جگوارها در برزیل، به نیوساینتیست میگوید این کشف بسیار مهم است؛ چرا که تا امروز مدرک مستقیمی از شنای طولانیتر از دویست متر در جگوارها وجود نداشت. او توضیح میدهد که این یافته نگاه ما را به تواناییهای این گربهسان بزرگ تغییر میدهد. جگوارها شناگران قدرتمندی هستند و حتی در آب به شکار کیمنها میپردازند، اما ثبت چنین مسافتی تاکنون بیسابقه بوده است.
اهمیت کشف اخیر تنها در رکوردشکنی نیست. براساس مقالهای تازه در پایگاه علمی بایوآرکایو، چنین شناهایی میتواند ارتباط بین جمعیتهای جداافتاده جگوارها را ممکن کند و این امر برای حفظ تنوع ژنتیکی و بقای گونه نقشی حیاتی دارد.
نکته دیگر آن است که شنای طولانی جگوار در یک مخزن سد رخ داده است؛ یعنی حتی محیطهای انسانساخت نیز میتوانند به عنوان بخشی از قلمرو و مسیر حرکت حیوانات وحشی عمل کنند. اگر این جگوار واقعاً مسیر مستقیم ۲٫۳ کیلومتری را پیموده باشد، توانایی او بسیار فراتر از آن چیزی است که تاکنون تصور میشد.
نمونههای مشابهی در میان گربهسانان دیگر نیز دیده شده است. در اوگاندا نیز دو شیر نر موفق شدند با شنا مسافتی حدود یک تا یکونیم کیلومتر را پشت سر بگذارند و در آمریکا یک پوما با پیمودن ۱٫۱ کیلومتر در آب خود را به جزیره رساند.
بااینحال، شنای جگوار برزیلی رکورددار همه آنها است. انگیزه این حیوان هنوز روشن نیست. جزیرهای که به آن رسید چندان بزرگ نیست و طعمه قابلتوجهی در آن وجود ندارد. شاید ماجراجویی، جستجوی جفت یا گسترش قلمرو دلیل اصلی این حرکت بوده باشد.
جالب آنکه شواهد نشان میدهد جگوارها میتوانند بسیار بیشتر از این هم شنا کنند. در جزایر ماراکا–جیپیوکا که بیش از پنج کیلومتر از ساحل برزیل فاصله دارند، جمعیتهایی از جگوارها زندگی میکنند که تصور میشود با جگوارهای سرزمین اصلی آمیزش داشتهاند. این موضوع نشان میدهد که شنای طولانی برای این گربهسانان اتفاقی نادر نیست، بلکه بخشی از تواناییهای شگفتانگیز و کمتر شناختهشده آنها محسوب میشود.