تنبلها همانطورکه از نامشان نیز پیدا است، نیازی به عجلهکردن ندارند. این جانوران در بیشتر مواقع در شاخههای مرتفع درختان جنگلهای آمریکای مرکزی و جنوبی زندگی میکنند و تنها برای دفع مدفوع به زمین میآیند. زندگی آنها بسیار آهسته است؛ اما این کُندبودن مزیتهای تکاملی دارد.
تنبلهای امروزی (تنبلهای سهپنجهای و دوپنجهای) نمونههای بسیار کوچکتری از تنبلهایی هستند که در دوران ماقبل تاریخ زندگی میکردند. تنبلهای غولپیکر که وزن برخی از آنها حتی به چندین تُن میرسید، حدود ۱۱ هزار سال پیش و در جریان آخرین عصر یخبندان روی زمین قدم میزدند. آنها از درختان تغذیه میکردند و برای رسیدن به شاخوبرگ درختان روی پاهای عقبی خود میایستادند. کامیلا مازونی، از مؤسسهی پژوهشی IZW در آلمان میگوید:
رژیم غذایی برگ ازنظر مواد مغذی بسیار ضعیف و میزان کالری دریافتی از آن بسیار کم است؛ به همین دلیل، آنها برای اینکه بتوانند با کاهش مصرف کالری کنار بیایند، مجبور شدند نرخ متابولیکی بسیار آهستهای داشته باشند. بخشی از این تغییر نیز به محل زندگی آنها مربوط است. تمام ۶ گونهی تنبل در جنگلهای گرمسیری زندگی میکنند. این محیط، محیطی گرم و مرطوب است و واقعا به برخی از مزیتهای طبیعی سیستم خونگرمی نیازی ندارد. محیط خودش گرم است؛ بنابراین نیازی نیست مقدار اضافهای انرژی داشته باشید تا سیستم قلبیعروقی و عضلانی خود را گرم نگه دارید.
البته پستانداربودن مزایای خود را دارد. پستانداران با داشتن توانایی تنظیم درونی دمای بدن، میتوانند در شرایط آبوهوایی سردی زندگی کنند که بسیار سردتر از زیستگاههای خزندگان و حیوانات خونسرد دیگر است؛ اما ترفند تکاملی خونگرمبودن نقایصی نیز دارد. پستانداران بهمنظور سوخترسانی به این سیستم انرژیخواه، باید مقدار زیادی غذا بخورند و عضلات خود را که برای حرکت موردنیاز هستند، گرم نگاه دارند. به همین دلیل، پستانداران میتوانند در روز سرد با سرعت حرکت کنند؛ درحالیکه مارمولکها به حالت بیحرکت میمانند.
این سازگاری موجب شده است پستانداران بتوانند در بیشتر محیطهای روی زمین، ازجمله سرزمینهای منجمد شمالگان و جنوبگان، زندگی کنند؛ اما در مناطق دیگر، برخی از پستانداران صفت خونگرمبودن را کنار گذاشتهاند؛ صفتی که تکامل به آنها هدیه داده است. آنها در مسیر چنین تغییری، سبک زندگی آهسته و کممصرفی در پیش گرفتهاند که بیشتر شبیه شیوهی زندگی حیوانات خونسرد است. مازونی میگوید:
البته، اینگونه نیست که تنبلها فقط باید در مناطق گرمسیری زندگی کنند و قدرت زندگی در کوهستانهایی را ندارند که در آنها دمای هوا کاملا کاهش پیدا میکند. تنبلهای دوپنجهای کمی انعطافپذیرتر هستند و تا ارتفاعات کاستاریکا پیش رفتهاند. افزونبراین، چرخهی زندگی مبتنیبر درخت تنبلها به این معنا است که آنها درمعرض خطر کمتر شکارچیانی نظیر جگوار قرار میگیرند. مازونی میگوید:
بکی کلیف، جانورشناس بریتانیایی فعال در بنیاد حفاظت از تنبلها در کاستاریکا میگوید:
مازونی میگوید:
مازونی دربارهی مزیت این جلبکها برای تنبلها توضیح میدهد:
از دیگر خصوصیات زندگی پستانداری که تنبلها فاقد آن هستند، میزان شیری است که مادران برای فرزندان خود تولید میکنند. کلیف میگوید:
کلیف سالها در جنگلهای کاستاریکا تنبلها را بررسی کسب کرده و اطلاعات زیادی دربارهی رفتار آنها بهدست آورده است. او میگوید:
اگر تنبلها در محیطی گرم و مرطوب پوشیده از جنگل تکامل پیدا نمیکردند، شاید سرعت بیشتری داشتند. باوجوداین در نسلهای بیشمار، آنها در زندگی خود به سرعتی رسیدهاند که کاملا مناسب محیط زندگی آنها است. کلیف میگوید:
نظرات