نوجوانان برای حمایت روانی به هوش مصنوعی پناه بردهاند؛ نتایج یک تحقیق نگرانکننده
پژوهشی که روی بیش از ۱۱ هزار نوجوان انجام شده، نشان میدهد حدود ۴۰ درصد از نوجوانان ۱۳ تا ۱۷ سالهی بریتانیا و ولز که متأثر از خشونت جوانان بودهاند، برای حمایت روانی به چتباتهای هوش مصنوعی روی آوردهاند.
ماجرا از زمانی شروع شد که نوجوانی به نام شان یکی از دوستانش را بر اثر شلیک گلوله و دیگری را با ضربات چاقو از دست داد. پس از این حوادث مرگبار، او که از خدمات مرسوم سلامت روان ناامید شده بود، دست به دامان ChatGPT شد.
«چت» (نامی که او روی چتبات هوش مصنوعیاش گذاشته بود) برایش امنتر، کمخطرتر و مهمتر از همه، در دسترستر از هر گزینهی دیگری بود تا بتواند با آسیبهای ناشی از مرگ دوستانش کنار بیاید.
«سیستم فعلی کمکرسانی به جوانان کاملاً از هم پاشیده است»
یافتههای Youth Endowment Fund نشان میدهد که قربانیان و حتی مرتکبین خشونت، بیشتر از سایر همسنوسالان خود از هوش مصنوعی برای دریافت کمک استفاده میکنند. این نتایج با هشدارهایی از سوی متخصصان همراه بوده که تأکید دارند افراد و بهخصوص کودکان در معرض خطر «به انسان نیاز دارند، نه ربات.»
به نظر میرسد چتباتها خلأ ناشی از ناکارآمدی خدمات سلامت روان سنتی را پر میکنند؛ خدماتی که با لیستهای انتظار طولانی و به زعم برخی کاربران، «فقدان همدلی» دستبهگریبان است. حفظ حریم خصوصی عامل کلیدی دیگری محسوب میشود که قربانیان یا مرتکبین جرم را به سمت این ابزارها سوق میدهد.
شان ۱۸ ساله پس از کشتهشدن دوستانش، ابتدا از هوش مصنوعی اسنپچت و سپس از ChatGPT استفاده کرد که در هر ساعت از شبانهروز تنها با دو کلیک در دسترس بود.
او میگوید: «احساس میکنم او قطعاً یک دوست است.» شان باور دارد که تجربهی کار با هوش مصنوعی در مقایسه با خدمات NHS و خیریهها، ترس کمتر، حریم خصوصی بیشتر و قضاوت کمتری به همراه دارد.
طبق این مطالعه، از هر چهار نوجوان ۱۳ تا ۱۷ ساله، یک نفر در سال گذشته از چتباتهای AI برای حمایت روانی استفاده کرده است. نوجوانان سیاهپوست دو برابر بیشتر از همتایان سفیدپوست خود به این روش روی آوردهاند. نوجوانانی که در لیست انتظار درمان یا تشخیص بودند یا درخواستشان رد شده بود، تمایل بیشتری به استفاده از چتباتها داشتند.
شان تأکید میکند که «دسترسی ۲۴ ساعته» و رازداریِ هوش مصنوعی (عدم اطلاعرسانی به والدین یا معلمان) مزیت بزرگی محسوب میشود. تجربهی تلخ او از افشای رازهایش توسط مشاور مدرسه نزد مادر و معلمانش، اعتماد او را به سیستم سنتی خدشهدار کرده است.
به گفتهی شان، پسرانی که درگیر فعالیتهای گروهی تبهکارانه هستند، ترجیح میدهند دربارهی راههای امنتر کسب درآمد از چتباتها سوال کنند تا معلمان یا والدینی که ممکن است پای پلیس را وسط بکشند یا ناخواسته جان آنها را با افشای اطلاعات نزد اعضای دیگر گروه به خطر بیندازند.
نوجوان دیگری که نخواست نامش فاش شود میگوید: «سیستم فعلی کمکرسانی به جوانان کاملاً از هم پاشیده است. چتباتها پاسخهای فوری میدهند. وقتی قرار باشد یک تا دو سال در لیست انتظار بمانید تا چیزی نصیبتان شود، در مقابل گزینهای که ظرف چند دقیقه پاسختان را میدهد... طبیعی است که میل به استفاده از هوش مصنوعی شکل بگیرد.»