همگام با پیشروان: چگونگی ارتباط مغز با مغز
میگول نیکولسیس یکی از دانشمندانی است که امروز به معنای واقعی کلمه در حال شکل دادن به آیندهی بشریت و به عبارت بهتر سبک زندگی بشر در آیندهای نه چندان دور است. او که یک دانشمند علوم اعصاب است امروزه به صورت خاص بر روی رابط کاربری بین انسان و ماشین در حال پژوهش و مطالعه است.
البته حقیقت این است که گسترهی مطالعات این دانشمند بیش از اینها است و نتایج مطالعات او در درمان و تشخیص انواع بیماریهای مغر و اعصاب نیز کاربرد خواهد داشت و میتواند ما را چند گام به درمان آنها نزدیک تر کند. در حقیقت آیندهای که علوم اعصاب برای رابط کاربری بین ما و ماشینها متصور است حداقل ابزارهای میانی را در خود خواهد داشت به طوری که برای انجام یک کار به وسیلهی یک ماشین کافی است ارادهی انجام آن کار را داشته باشیم، درست مثل زمانی که اراده میکنید لیوانی را از روی میز بردارید.در واقع چیزی که ما را ما میکند نه ابزارهای اطراف یا حتی متصل به ما –همچون دست یا پا، بلکه شبکهای به هم پیچیده و فعال و البته قدرتمند از اعصابی است که مغز ما را شکل میدهند فارغ از اینکه ما به چه ابزاری دسترسی داریم مغز ما قادر است الگوهای به دست آمده از ضربانهای الکتریکی ناشی از این ابزارها را تشخیص داده و آنها را به صورتی قابل فهم برای ما تبدیل کند.
برای مثال یکی از آزمایشهای جالبی که میگول نیکولسیس برای نشان دادن این واقعیت انجام داده بود اتصال بین مغز سه میمون بود به طوری که این سه میمون با همکاری هم – تنها از طریق سیگنالهای عصبی – قادر بودند بازی سادهای را انجام دهند و جایزهی خود را دریافت کنند. البته در نگاه اول چنین چیزی قدری ساده به نظر میرسد اما میتوان آیندهای را برای آن متصور شد که در آن انسانها میتوانند اطلاعات را از طریق شبکهای مشابه اینترنت بین خود به اشتراک بگذارند بی آنکه نیاز به هیچ رسانهای میانی وجود داشته باشد، آیندهای که مدل سادهای از از آن هم اکنون نیز بین دو مغز انسان پسادهسازی شده است.
برای آشنایی بیشتر و یافتن پاسخ پرسش نخست ویدیوی زیر را تماشا کنید:
لطفا پیشنهادها و نظرات خود را از طریق بخش نظرات یا ایمیل شخصی بنده با من درمیان بگذارید.
نظرات