همگام با پیشروان: آیا چکش گداخت هسته‌‌ای می تواند پاسخی بر نیاز بشر به انرژی باشد؟

این بار همراه می‌شویم با مایکل لابرگ تا داستان او را از رسیدن از ساخت چاپگرها به راکتورهای گداخت هسته‌‌ای با هم بشنویم. لابرگ شرکتی راه اندازی کرده که با استفاده از روش خاصی می‌خواهد راکتورهای همجوشی هسته‌‌ای را از حیطه‌ی علم صرف بیرون آورده و تبدیل به فناوری عملی و با بازدهی مناسب کند.

راکتورهای هسته‌‌ای بر خلاف بسیاری از منابع انرژی دیگر می‌توانند برای سال‌ها انرژی پایدار و بی‌ضرر را برای بشر به ارمغان بیاورند. البته باید توجه داشت که فناوری راکتورهای شکافت هسته‌‌ای با وجود مزایای فراوان و بسیاری که دارند برخی مشکلات همچون خطر نشت مواد یا انفجار را نیز دارا هستند ضمن اینکه این راکتورها پس از مصرف سوخت زباله‌های هسته‌‌ای خطرناکی را تولید می‌کنند که ذخیره‌سازی و نگه‌داری آنها به خودی خود خطرناک و هزینه بر است.

فناوری همجوشی هسته‌‌ای از سوی دیگر امیدهای بسیاری را به خود معطوف کرده است به طوری که آینده‌ی بشر به نوعی به آن گره خورده است. منابع انرژی فسیلی بهر حال رو به اتمام هستند و چاره‌‌ای جز سرمایه‌گذاری در انرژی‌های نوین برای بشر باقی نمانده است در این بین انرژی ناشی از همجوشی که به نوعی تمام کیهان را انرژی دهی می‌کند یکی از بهترین گزینه‌هایی است که پیش روی ما قرار گرفته است. در حقیقت هر نوع انرژی که ما امروزه در حال مصرف آن هستیم به نوعی ناشی از همجوشی هسته است که پیش از انجام شده است و اکنون به شکل‌های دیگر ذخیره شده است.

اما چرا تاکنون این انرژی به زندگی ما راه نیافته است؟ مشکل در اینجاست که انجام این واکنش به خودی خود نیاز به انرژی اولیه بسیار زیادی دارد که البته بازگشت پذیر کردن این انرژی و به صرفه کردن انرژی خالص تولید مشکل بزرگی است که تاکنون راه حل مناسبی برای آن یافت نشده است. در صورتی که بشر موفق به انجام این مهم شود، مساله‌ی تامین انرژی به یکی دیگر از افسانه‌های فناورانه تبدیل می‌شود و اقتصاد جهانی شکلی کاملا متفاوت به خود خواهد گرفت.

در ادامه همراه باشیم با مایکل لابرگ و معرفی شرکتی برای پیگیری رویاهای خود پایه نهاده است.

دانلود ویدیو