هم‌بنیانگذار بیت‌پین: تحریم، قانون‌گذاری و محدودیت‌های اینترنتی موانع توسعه بازار رمزارز هستند

بازار رمزارز مدتی است که در ایران به یکی از بازارهای مالی و سرمایه‌گذاری جذاب تبدیل شده است. در کنار سرمایه‌گذاری روی طلا، ملک، ارز و... حالا رمزارزها هم یکی از مقاصد سرمایه‌گذاری شده و بسیاری از مردم به تبدیل کردن ریال به ارز دیجیتال تمایل پیدا کرده‌اند.

هم‌زمان با افزایش قیمت ارزهای دیجیتال در دنیا، تب ورود به بازار کریپتوکارنسی و خرید ارزهای دیجیتال در ایرانی‌ها هم بالا گرفت. حالا این بازار در ایران هم بازیگران بیشتری را به خود جذب کرده و هم صرافی‌های مختلفی در آن فعال شده‌اند و به تریدرها خدمات مختلفی عرضه می‌کنند.

البته سرعت رشد این بازار از نظر میزان سرمایه و تعداد سرمایه‌گذار با سرعت قانون‌گذاری و رگوله کردن این حوزه برابر نیست. رگولاتور هنوز چندین قدم از این بازار و فعالانش عقبتر است و همین موضوع یکی از چالش‌هایی است که فعالان و کارشناسان این حوزه به‌عنوان مانع جدی توسعه این بازار از آن یاد می‌کنند. در اولین نشستی که اعضای جدید انجمن فین‌تک ایران برگزار کردند عدم شفافیت قوانین معضل اصلی در حوزه رمزارز عنوان شد.

قانون‌گذاری البته فقط یکی از مشکلات موجود در این حوزه است. علی جهانی، هم‌بنیانگذار و مدیر مالی بیت‌پین، در گفت‌‍وگو با زومیت تحلیل جامعی از وضعیت بازار ارز دیجیتال در ایران ارائه داده و به مهم‌ترین مسائل موجود در این حوزه از جمله تحریم‌های خارجی و محدودیت‌های اینترنتی اشاره کرده است. مشروح گفت‌وگوی ما با علی جهانی را در ادامه می‌خوانید:

بازار جهانی رمزارز متشکل از بخش‌های مختلفی اعم از فعالان حوزه تبادل رمزارزها و فعالان حوزه استخراج رمزارزها و... است. در تمامی این بخش‌ها شرکت‌ها و اشخاص بسیاری در سراسر دنیا مشغول فعالیت هستند و هر کشوری متناسب با نوع قوانین خاص خود با این فعالان برخورد می‌کند. اما آن‌چه باعث جدایی مردم ایران از این بازار می‌شود همان تحریم‌ها و به طور کلی داستان همیشگی دشواری متصل شدن یک ایرانی به یک بیزینس خارجی است. در نتیجه مردم ایران برای هر گونه فعالیت سرمایه‌گذاری در این بازار به سختی می‌توانند از سرویس‌های خارجی استفاده کنند و به بازار متلاطم این حوزه متصل شوند.

در حال حاضر بخش بزرگی از مردم به سرویس‌های داخلی این حوزه روی‌ آورده‌اند، اما از بخت بد سرویس‌های داخلی هم چه در حوزه تبادل و چه در سایر حوزه‌ها با محدودیت‌های جدی قانونی و کسب‌وکاری مواجه هستند و نمی‌توانند تمامی نیازها و تمایلات کاربران ایرانی را در اختیار ایشان بگذارند. در نتیجه این فضا علی رغم علاقه زیاد و هم‌چنین ریسک‌پذیری زیاد مردم ایران، باز هم عقب‌ مانده است. برای مثال معاملات آتی رمزارزها یکی از مهم‌ترین فضاهای سرمایه‌گذاری در این بازار هستند که در ایران ممنوع است. از طرف دیگر دسترسی مردم به این معاملات در سرویس‌های خارجی دشواری‌ها و خطرات واضحی دارد. در نتیجه بخشی از بازار عطای آن را به لقایش می‌بخشند.

یک مثال دیگر صنعت DeFi است که یکی از مهم‌ترین موتورهای محرکه بازار رمزارز است و آینده امیدوارکننده‌ای دارد اما در ایران هنوز راهکار قانونی برای ایجاد پروژه‌های داخلی DeFi وجود ندارد و کل فعالیت ایرانیان در این صنعت محدود به خرید توکن‌های پروژه‌های معروف این حوزه است. در حالی که پتانسیل‌های بالایی از جمله تأمین مالی، وام‌دهی، بیمه و ... می‌توان برای آن متصور بود.

از طرف دیگر به علت شرایط اقتصادی کشور، بخش اعظم توجه مردم ایران به پتانسیل سودآوری رمزارزهایی است که شناخت درستی از آن‌ها ندارند و صرفا به امید طی کردن راه صدساله در یک شب به سراغ آن‌ها می‌روند و عمدتا با ضرر و زیان زودهنگام از بازار رمزارزها ناامید می‌شوند و به سختی به آن بازمی‌گردند. آنچه مهم است این است که هر کسی برای فعالیت در هر صنعتی یک شناخت اولیه از آن صنعت کسب کند تا بتواند با تحلیل درست‌تری سرمایه‌ زمانی و مالی خود را در آن وارد کند. این موضوع در ایران مغفول مانده است.

در حال حاضر هیچ نهادی در ایران حوزه رمزارز را گردن نمی‌گیرد. این موضوع چندین دلیل می‌تواند داشته باشد اما به زعم من مهم‌ترین دلیل آن ناشناخته بودن این حوزه برای مسئولان و ترس از مسئولیت‌های بعدی این حوزه است. این که یک نهادی بخواهد در این حوزه قانون‌گذاری کند به این معنی است که این حوزه را به رسمیت می‌شناسد؛ این در حالی‌ است که قانون‌گذاران در ایران سعی دارند که این حوزه را به رسمیت نشناسند و مردم را از این بازار بر حذر دارند. البته ما ریسک‌ها و چالش‌های فکری مسئولان را درک می‌کنیم اما نکته مهم آن است که بدانیم برای چالش‌ها راهکار وجود دارد و با پاک کردن صورت مسئله فقط ریسک برای مردم و کسب و کارها افزایش پیدا می‌کند و فضا برای بازیگران سودجو بازتر خواهد شد.

مهم این است که کسب و کارهای حوزه رمزارز بتوانند مانند سایر صنایع به خلق ارزش بپردازند و به جای تحمل محدودیت‌های پی‌درپی از سوی حاکمیت، دوشادوش مردم و مسئولان در جهت افزایش هر چه بیشتر کیفیت خدمات‌دهی در این حوزه گام بردارند تا نیاز به سرویس‌های خارجی را کمتر و کمتر کنند.

برای مثال سقف واریز ۲۵ میلیون تومانی برای کسب‌وکارهای حوزه تبادل رمزارزی نمونه‌ای از محدودیت‌هاست که به وضوح عمق بازارهای رمزارز ایران را کاهش می‌دهد و طبیعتا مردم با سرویس‌های داخلی تبادل رمزارز ارضا نمی‌شوند و به سمت سرویس‌های خارجی یا بازار به اصطلاح سیاه روی می‌آورند. حتی اگر این سرمایه به سمت بازارهای رمزارزی خارجی نرود به سمت خرید دلار و طلا و مسکن می‌روند و این کوچ سرمایه مولد منجر به افزایش قیمت این اقلام سرمایه‌ای در ایران خواهد شد.

صنعت بلاک‌چین و رمزارز در لبه تکنولوژی حرکت می‌کند. دسترسی به این صنعت و سرمایه‌گذاری در این صنعت نمی‌تواند با امکانات ۵۰ سال پیش انجام شود. طبیعتا دسترسی به اینترنت شرط اولیه و لازم برای هر گونه فعالیت در این صنعت خواهد بود. حال آن‌که محدودیت‌های اینترنت برخورداری شرط اولیه این دسترسی را از کاربران و سرمایه‌گذاران ایرانی سلب می‌کند. طبیعی است که این موضوع در میان‌مدت منجر به نابودی این صنعت می‌شود.

البته صنایع دیگر هم در حال حاضر همگی به اینترنت گره خورده‌اند. وقتی شما به اینترنت دسترسی نداشته باشید یعنی اختیار معامله با سرمایه خودتان را ندارید در حالی که سرمایه شما در سراسر دنیا در حال معامله است و ممکن است در همین بازه زمانی که شما محدودیت اینترنت دارید ارزش سرمایه شما نصف شود. این مسئله نتیجه‌ای جز نارضایتی مردم را در پی نخواهد داشت.

بیت‌پین سال ۱۴۰۲ را با بازآفرینی برند خود آغاز کرده است. این بازآفرینی برند بهانه‌ایست برای ارائه محصولات و خدمات سطح بالایی که کاربران را از هر گونه سرویس خارجی بی‌نیاز کند و بیت‌پین بتواند کیفیت ارائه خدمت را در استاندارد جهانی تضمین کند. با ایجاد امکانات جدید و ویژگی‌هایی که دائما به بیت‌پین اضافه می‌شود بیت‌پین در کنار ایرانیانی که قصد فعالیت در حوزه رمزارز را دارند خواهد بود و با شنیدن صدای کاربران، در نسخه جدید با دست بازتری به سراغ ایجاد خدمات و امکانات جدید خواهد رفت و نیازهای جدید و دغدغه‌های کاربران سریع‌تر پاسخ داده می‌شود.