بررسی پد ۷ و پد ۷ پرو شیائومی؛ کابوسی برای گلکسی تب S10؟

بعضی از گجت‌ها نقشی فراتر از یک ابزار ساده را ایفا می‌کنند؛ می‌شوند همراه همیشگی و سکوی پرتاب، طوری‌که می‌توانیم بُعد دیگری از توانایی‌ها و خلاقیت‌مان را کشف کنیم. برای من، تبلت یا بهتر بگویم Pad 6 دقیقاً یکی از همین ابزارهای باارزش بود؛ تبلتی دوست‌داشتنی که نه‌تنها با نمایشگر باکیفیتش یوتیوب‌گردی و مطالعه را برایم لذت‌بخش‌تر می‌کرد، بلکه با پشتیبانی از قلم و کیبورد در رفت‌وآمدهای روزانه و حتی سفر، جایگزین لپ‌تاپ سنگین‌وزنم شده بود.

پس‌از گذشت بیش‌از یک سال از عرضه‌ی سری شیائومی پد ۶، اکنون نوبت به پد ۷ و پد ۷ پرو با همان طراحی آشنا، اما سخت‌افزار و امکانات به‌روزتر رسیده است. Pad 7 و Pad 7 Pro صرفا از طریق وای‌فای به اینترنت متصل می‌شوند و به‌ترتیب با فضای ذخیره‌سازی و رم ۲۵۶ | ۸ گیگابایت و ۵۱۲ | ۱۲ گیگابایت برای بررسی به‌دست ما رسیده‌اند.

حال مثل همیشه این سوال به ذهن خطور می‌کند: آیا تبلت‌های جدید شیائومی ارزش افزوده کافی دارند که ترجیح دهیم به‌جای خرید رقبای آمریکایی و کره‌ای، به‌سراغ محصول چینی‌ها برویم؟ کدام‌یک ارزش خرید بیشتری دارند؟ با بررسی پد ۷ و پد ۷ پرو همراه زومیت باشید تا پاسخ پرسش‌ها را بیابیم.

ساخته‌شده با هوش مصنوعی

شیائومی با پد ۶ در طراحی تبلت‌هایش چنان به آیپدهای اپل نزدیک شد که حداقل در نگاه اول تشخیص تفاوتشان دشوار بود؛ از حس دلچسبی که با بدنه‌ی آلومینیومی تخت منتقل می‌شد گرفته تا تراش‌های زیبای فریم که خاطرات آیفون ۵ را برایمان تداعی می‌کرد. اگر ابعاد را کنار بگذاریم پد ۷ و پد ۷ پرو تفاوت ظاهری چندانی با پد ۶ ندارند و همان حس‌و‌حال قبل را منتقل می‌کنند؛ هرچند که پنل جلویی با نسبت تصویر ۳:۲ مربعی‌تر شده و کاربر فضای عمودی بیشتری را هنگام تماشای محتوا، مطالعه و مالتی‌تسکینگ در اختیار دارد؛ همچنین، اندازه نمایشگر با ۰٫۲ اینچ افزایش، اکنون به ۱۱٫۲ اینچ رسیده است.

یکی از نکات منفی که در طراحی سری پد ۶ شیائومی به‌چشم می‌آمد شاسی پلاستیکی بود که نمایشگر را روی فریم نگه می‌داشت و حس‌وحال دستگاه‌های قدیمی را منتقل می‌کرد. این‌بار هرچند وزن پد ۷ و پد ۷ پرو با رسیدن به ۵۰۰ گرم، حدود ۱۰ گرم افزایش یافته؛ اما حذف این شاسی و انحنای نرم‌تر لبه‌های فریم باعث شده است تا هنگامی‌که دستگاه را در دست می‌گیریم خوش‌دست‌‌تر باشد و همچنین ظاهر تبلت نیز پریمیوم‌تر از گذشته به‌نظر برسد.

در بررسی بدنه، ناهماهنگی در لبه‌ی سمت راست فریم توجه‌مان را جلب کرد؛ جایی‌که میان میکروفون و دو خروجی اسپیکر، درگاه USB-C به‌طرز عجیبی به لبه‌ی پایینی نزدیک است؛ آن‌قدر که اگر جزو کاربران حساس به جزئیات باشید، جای‌گیری نامتقارن آن هر بار هنگام شارژ احتمالا روی اعصابتان برود؛ مشکلی که ابتدا از پد ۶ به پد ۷ و پد ۷ پرو و اکنون حتی به تبلت بالارده‌ی چینی‌ها یعنی پد ۷ اولترا نیز سرایت کرده است.

به‌طور مشابه، در هر دو تبلت (در حالت افقی) لبه‌ی بالایی فریم دو میکروفون، دکمه‌ی کنترل صدا، نوار مغناطیسی قلم و لبه‌ی سمت چپ دکمه‌ی پاور و دو خروجی اسپیکر و یک میکروفون دیگر قرار دارند؛ دکمه‌ی پاور در پد ۷ پرو، حسگر اثر انگشت را نیز در دل دارد؛ بنابراین اگر وجود این قابلیت برایتان ضروری است، خرید نسخه‌ی پرو را پیشنهاد می‌کنیم. ماژول مربعی دوربین در هر دو تبلت، مشابه یکدیگر، در گوشه‌ی بالای سمت چپ پنل آلومینیومی جای دارد. بیرون‌زدگی دوربین باعث می‌شود تا هنگام قرار دادن تبلت روی میز یا سطوح صاف، تعادل تبلت‌ها کمی به‌هم بخورد.

پد ۷ و پد ۷ پرو شیائومی در سه رنگ مشکی، آبی و سبز عرضه شده‌اند. ما برای بررسی رنگ مشکی را در اختیار داشتیم که تا حدی اثر انگشت را به خود جذب می‌کرد؛ البته این موضوع چندان نگران‌کننده به‌نظر نمی‌رسد؛ زیرا با استفاده از یک کاور، هم از بدنه دستگاه محافظت می‌شود و هم این مشکل عملاً برطرف خواهد شد.

به‌نظر می‌رسد شیائومی در زمینه‌ی محافظت از تبلت‌های جدید خود استراتژی مشخصی به‌کار نبرده است؛ چراکه این دستگاه‌ها از گواهی IP بی‌بهره‌اند؛ درحالی‌که رقبای هم‌رده از برند سامسونگ، یعنی گلکسی Tab S9 و S10 FE سامسونگ از گواهی IP68 بهره می‌برند و در برابر آب و گردوغبار مقاوم هستند.

شیائومی در سال‌های اخیر، چه در محصولات میان‌رده، چه پرچم‌دار، عملکرد درخشانی در بخش نمایشگر از خود نشان داده؛ تا جایی‌که با بهره‌گیری از پنل‌های باکیفیت و سریع، از رکود رقبا نهایت بهره را برده و به‌نوعی به یکه‌تاز این بخش تبدیل شده است. نمایشگر تبلت‌های شیائومی عموماً براق هستند؛ اما چینی‌ها نسخه‌ای با پوشش نانو تکسچر را نیز عرضه کرده‌اند که علاوه‌بر داشتن پوشش ضدتابش (آنتی گلر)، خاصیت ضدبازتاب (آنتی رفلکتیو) دارد؛ بنابراین محتوا در هر شرایط نوری واضح‌تر و خواناتر به‌نمایش درمی‌آید و حتی قلم نیز بهتر و دقیق‌تر عمل می‌کند.

پد ۷ و پد ۷ پرو نیز مانند بسیاری از رقبای هم‌قیمت، به پنل IPS مجهز شده‌اند؛ چراکه نمی‌توان انتظار استفاده از پنل‌های گران‌قیمت OLED را در این سطح داشت. پنل‌های IPS، با ارائه‌ی روشنایی مناسب، زاویه‌ی دید گسترده و رنگ‌های نسبتاً دقیق، همچنان گزینه‌ای قابل‌اتکا برای مصرف روزمره و حتی کاربری‌های نیمه‌حرفه‌ای به‌حساب می‌آیند.

نمایشگر ۱۱٫۲ اینچی شیائومی پد ۷ و پد ۷ پرو، نسبت‌به نسل قبل بزرگ‌تر هستند و حدود ۲۰ تا ۲۳ سانتی‌مترمربع فضای بیشتر در اختیار کاربر قرار می‌دهند. شیائومی می‌گوید وضوح نمایشگر تبلت‌هایش به 3.2K و نرخ نوسازی آن به ۱۴۴ هرتز می‌رسد. این پنل همچنین از تراکم بسیار خوبِ ۳۴۴ پیکسل‌براینچ و روشنایی حداکثری ۸۰۰ نیت بهره می‌برد. پشتیبانی از استانداردهای تصویری HDR10 و Dolby Vision نیز همچون گذشته در هر دو مدل به چشم می‌خورد.

نرخ نوسازی نمایشگر در عمل هرگز از ۱۲۰ هرتز فراتر نمی‌رود؛ حتی با انتخاب دستی گزینه‌ی ۱۴۴ هرتز در تنظیمات، همچنان سقف نرخ نوسازی، روی ۱۲۰ هرتز باقی می‌ماند. این موضوع پیش‌تر در پد ۶ نیز وجود داشت؛ با این تفاوت که با اتصال قلم به آن، به‌طور موقت امکان فعال‌سازی نرخ نوسازی ۱۴۴ هرتز فراهم می‌شد؛ ترفندی که متأسفانه دیگر در پد ۷ و پد ۷ پرو کارساز نیست. البته بد نیست بدانید که سیستم در برخی از نرم‌افزارهای بنچمارک مانند 3DMark به‌طور موقت نرخ به‌روزرسانی ۱۴۴ هرتزی را فعال می‌کند.

تبلت‌ها شاید کمتر در محیط بیرون و زیر نور آفتاب مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ اما نمایشگر پرنور حداقل خیالمان را از نظر خوانایی محتوا راحت می‌کند؛ آزمایش‌های ما نشان داد که نمایشگر پد ۷ در شرایط مختلف، روشنایی بالاتری نسبت به نسخه‌ی پرو ارائه می‌دهد؛ برای مثال، هنگام پخش محتوای HDR و در برابر منابع نوری شدید، روشنایی نقطه‌ای نمایشگر پد ۷ به حداکثر ۶۶۰ نیت و در پد ۷ پرو به ۶۵۰ نیت می‌رسد که در هر دو حالت فاصله‌ی محسوسی با عدد اعلام‌شده‌ی ۸۰۰ نیت دارد.

در حالت تنظیم دستی، روشنایی پد ۷ حداکثر به ۵۵۶ نیت می‌رسد و در حالت خودکار این عدد تا ۶۹۷ نیت افزایش می‌یابد. این مقادیر برای نسخه‌ی پرو به‌ترتیب ۴۹۱ و ۶۶۳ نیت به‌دست آمد که نشان می‌دهد نمایشگر توانایی کمتری در بحث روشنایی در شرایط مختلف دارد. چنین سطحی از روشنایی در هر دو تبلت برای استفاده در فضای باز چندان کافی به‌نظر نمی‌رسد؛ اما به‌خوبی جواب‌گوی کاربری‌های روزمره خواهد بود.

حداقل روشنایی نیز یکی از معیارهای مهم کیفیت نمایشگر به‌شمار می‌رود و برای افرادی که شب‌ها و در نور کم از گوشی یا تبلت استفاده می کنند کاملا حیاتی محسوب می‌شود؛ تبلت‌های جدید شیائومی از این حیث یکی از بهترین عملکردها را به‌نمایش می‌گذارند؛ بدین‌ترتیب که روشنایی نمایشگر پد ۷ در کمترین مقدار به ۱٫۵ نیت و پد ۷ پرو به ۱ نیت کاهش می‌یابد؛ البته برای داشتن تجربه‌‌ی مناسب در تاریکی و محیط‌های کم‌نور نه‌تنها حداقل روشنایی بلکه تکنیک کاهش نور صفحه‌نمایش نیز از اهمیت بالایی برخوردار است؛ شیائومی ادعا می‌کند در تبلت‌های جدیدش با روش تعدیل نور به‌شیوه‌ی DC Dimming روشنایی پنل LCD‌ را بدون سوسو زدن کاهش می‌دهد و در نتیجه برای افراد با چشم‌های حساس مشکلاتی مانند خستگی چشم یا سردرد به‌جود نخواهد آمد.

شیائومی می‌گوید تبلت‌های نسل هفتمش همچنان از نمایش ۶۸ میلیارد رنگ و محتوای Dolby Vision پشتیبانی می‌کنند؛ ویژگی‌هایی که در این بازه‌ی قیمتی تحسین‌برانگیز هستند؛ اما به‌دلیل روشنایی نسبتاً پایین نمایشگر، جلوه‌های بصری HDR در خانواده‌ی پد ۷ به‌خوبیِ نمایشگر گوشی‌های پرچم‌دار با پنل‌های OLED و روشنایی بالا بازتولید نمی‌شوند. افزون‌براین، پشتیبانی از Dolby Vision زمانی کاربردی‌تر خواهد بود که کاربر از سرویس‌هایی مانند نتفلیکس یا Apple TV استفاده کند؛ پلتفرم‌هایی که محتوای دالبی‌ویژن را گسترده‌تر به‌نمایش می‌گذارند.

تبلت‌های پد ۷ و پد ۷ پرو به چهار اسپیکر استریوی قدرتمند مجهز شده‌اند که از فناوری Dolby Atmos پشتیبانی می‌کنند و توانایی پخش صدای فراگیر سه‌بعدی را دارند. در هر دو دستگاه بلندی و حجم صدا بسیار خوب ارزیابی می‌شود و در اغلب سناریوها پاسخ‌گوی نیاز کاربران خواهد بود. دستگاه، بِیس قابل قبول و حس رضایت‌بخشی دارد، هرچند از نظر کوبندگی نمی‌توان آن را بسیار قدرتمند توصیف کرد. در فرکانس‌های میانی، تا زمانی که موسیقی بیش‌از حد پیچیده و چالشی نباشد، جزئیات به‌خوبی شنیده می‌شوند و تفکیک سازها نیز مطلوب است.

پخش فرکانس‌های بالا نیز حتی با حجم صدای ۱۰۰ درصد، بدون افت کیفیت یا ناهماهنگی انجام می‌شود؛ با این حال، در ژانرهایی مانند متال که سازهای متعددی به‌طور هم‌زمان درگیر هستند، گاهی با پدیده‌ی دیستورشن مواجه می‌شویم و صدای خواننده ممکن است به‌وضوح شنیده نشود؛ بنابراین اگر علاقه‌مند به سبک موسیقی متال هستید، احتمالاً تجربه‌ی صوتی کاملاً رضایت‌بخشی با اسپیکر این تبلت‌ها نخواهید داشت.

شیائومی پد ۷ و پد ۷ پرو از قلم دیجیتال پشتیبانی می‌کنند؛ بااین‌حال برخلاف تبلت‌های سامسونگ که قلم را در جعبه‌ی محصول ارائه می‌دهند، باید برای تهیه‌ی قلم سری پد ۷، هزینه‌ی جداگانه‌ای را بپردازید. نکته‌ی دیگر اینکه سری پد ۷، از قلم پد ۶ پشتیبانی نمی‌کنند و حتی اگر مثل من کاربر نسل قبل بوده باشید و بخواهید تبلت‌تان را به پد ۷ ارتقا دهید، مجبور هستید قلم نسل جدید را نیز خریداری کنید.

قلم جدید شیائومی با نام Focus Pen معرفی شده و صرفا با تبلت‌های سری Pad 7 سازگار است. از نظر فیزیکی، این قلم شباهت زیادی به Apple Pencil نسل دوم دارد؛ با این تفاوت که وزن آن با ۱۵٫۸ گرم حدود ۵ گرم سبک‌تر از قلم اپل است و این «به‌اندازه‌ی مناسب، سبک‌بودن» در استفاده‌ی طولانی‌مدت باعث خستگی دست نخواهد شد.

دو دکمه‌ روی قلم شیائومی وجود دارد؛ با نگه‌داشتن دکمه‌ی کوچک‌تر به‌نام Spotlight، قلم به اشاره‌گر لیزری تبدیل می‌شود که می‌توان از آن برای کشیدن خطوط زیر متن در هنگام پرزنت فایل روی نمایشگر استفاده کرد. با انتخاب ابزار Brush و فشردن طولانی این دکمه می‌توان دور مطلب دایره کشید و با دوبار فشردن، آن را پاک کرد. علاوه‌بر کنترل شاتر دوربین با اسپات‌لایت، از کلید بزرگ‌تر می‌توان برای گرفتن اسکرین‌شات از صفحه و بازکردن برنامه‌ی طراحی Mi Canvas استفاده کرد. به‌نظر می‌رسد انتخاب چنین نامی بی‌ارتباط با توانایی‌های فنی قلم نیست؛ چراکه Focus Pen به‌ادعای شیائومی اکنون از ۸۱۹۲ سطح فشار پشتیبانی می‌کند؛ یعنی دو برابر حساس‌تر از قلم سازگار با سری پد ۶.

پشتیبانی از ۸۱۹۲ سطح فشار، نرخ نمونه‌برداری ۲۴۰ هرتز و تأخیر بسیار کم (در حد میلی‌ثانیه)، تجربه‌ای سریع و روان را در نوشتن و طراحی ارائه می‌دهد؛ این ویژگی‌ها در اپلیکیشن Note شیائومی که اکنون ابزارهای متنوع‌تری دارد، به‌خوبی قابل لمس هستند؛ برای مثال، در ابزارهایی که به فشار دست حساس هستند، ضخامت خطوط به‌صورت آنی و دقیق نسبت به‌ میزان فشار دست تغییر می‌کند. قلم جدید شیائومی از قابلیت Tilt پشتیبانی می‌کند؛ بدین‌مفهوم که با کج‌کردن قلم می‌توان خطوطی با زوایای مختلف ترسیم و از تکنیک‌های متنوع سایه‌زنی استفاده کرد؛ هرچند که عملکرد قلم هم‌سطح دقت و کیفیت قلم‌هایی همچون S Pen Creator Edition سامسونگ و Apple Pencil نسل دوم نیست.

قلم شیائومی گزینه‌ای ایدئال و کاربردی برای یادداشت‌برداری روزمره و طراحی‌های سبک به‌حساب می‌آید؛ اما اگر به‌صورت حرفه‌ای نقاشی دیجیتال انجام می‌دهید احتمالاً گزینه‌هایی مانند Apple Pencil Pro یا S Pen Creator Edition سامسونگ تجربه‌ی بهتری را برایتان رقم خواهند زد.

هر دو تبلت شیائومی از تراشه‌های قاتل پرچمدار کوالکام بهره می‌برند؛ پد ۷ از Snapdragon 7+ Gen 3 استفاده می‌کند و پد ۷ پرو نیز از Snapdragon 8S Gen 3 بهره می‌برد. دو تراشه از نظر معماری و چینش هسته‌ها شباهت بسیاری با یکدیگر دارند؛ هر دو با لیتوگرافی ۴ نانومتری TSMC ساخته شده‌اند و واحد پردازش مرکزی هر دو از یک هسته‌ی قدرتمند Cortex-X4 در کنار چهار هسته‌ی میانی Cortex-A720 و سه هسته‌ی کم‌مصرف Cortex-A520 استفاده می‌کنند.

هسته‌های 8S Gen 3 در هر کلاستر ۱۰۰ تا ۲۰۰ مگاهرتز فرکانس بالاتری دارند؛ افزایش فرکانس ۲۰۰ مگاهرتزی در هسته‌ی اصلی باعث می‌شود سیستم در واکنش‌های اولیه سریع‌تر عمل کند و در اجرای وظایف لحظه‌ای، حس پاسخ‌گویی بهتر و روان‌تری را منتقل کند؛ اما در استفاده‌ی روزمره و واقعی، این تفاوت برای اغلب کاربران بسیار جزئی و در بسیاری از مواقع نزدیک به نامحسوس خواهد بود. بدین ترتیب با توجه به شباهت در توان پردازشی خام، کسب امتیازهای نسبتاً نزدیک در بنچمارک‌ها، دور از انتظار نخواهد بود.

برای اینکه بتوانیم درک درستی از عملکرد کلی پد ۷ و پد ۷ پرو داشته باشیم مطابق معمولِ بررسی‌های زومیت، تبلت‌های شیائومی را با تست‌های رایج آزمودیم؛ البته این‌بار با توجه به اینکه پروفایل عملکردی Performance برای این دستگاه‌ها تعریف نشده است، بنچمارک‌ها را در حالت Balanced اجرا کردیم.

همان‌طور که در جدول فوق مشاهده می‌کنید پد ۷ شیائومی در عملکرد تک‌هسته و چند هسته‌ای CPU، نه‌تنها تبلت‌های فن‌ادیشن سامسونگ در بازه‌ی قیمتی مشابه را از پیش‌ِ رو بَرمی‌دارد؛ بلکه عملکرد نزدیکی به گلکسی تب اس ۹ اولترا (مجهز به تراشه‌ی SD 8 Gen 2) از خود نشان می‌دهد. پد ۷ پرو نیز در پردازش‌های گرافیکی تنها ۱۱ درصد و در پردازش‌های مربوط به واحد پردازش مرکزی حداکثر چهار درصد نسبت به نسخه‌ی پایه بهتر عمل می‌کند.

به‌منظور سنجش عملکرد کلی سیستم در وب‌گردی، بهینه‌بودن مرورگر از نظر مدیریت حافظه و نحوه‌ی تعامل آن با سیستم‌عامل پد ۷ و پد ۷ پرو را با آزمون Speedometer و مرورگر کروم آزمایش کردیم. تبلت‌های جدید شیائومی در این تست، در حدواندازه‌های گلکسی تب اس ۱۰ اولترا با تراشه +Dimensity 9300 ظاهر می‌شود.

در تست‌های پایداری عملکرد هر دو تبلت Pad 7 و Pad 7 Pro به‌لطف ابعاد بزرگ‌تر بدنه و فضای بیشتر برای انتقال حرارت، عملکرد پایداری از خود نشان می‌دهند و بیش از ۸۰ درصد از توان پردازشی اولیه را حفظ می‌کنند. مدیریت گرما نیز در هر دو تبلت رضایت‌بخش ارزیابی می‌شود؛ به‌طوری‌که حتی در اوج فشار پردازشی، دمای بدنه از ۴۱ درجه سانتی‌گراد فراتر نمی‌رود. در کاربری‌های سبک‌تر مانند وب‌گردی و اجرای اپلیکیشن‌های تحت وب نیز هر دو تبلت عملکردی روان و مشابه دارند.

در اجرای بازی Genshin Impact با بالاترین تنظیمات گرافیکی، Pad 7 Pro نرخ ۶۰ فریم‌بر‌ثانیه ارائه می‌دهد و پس‌از نیم ساعت بازی، شارژ باتری از ۵۱ به ۳۶ درصد کاهش می‌یابد. Pad 7 نیز تجربه‌ای روان و بدون لگ از بازی ارائه می‌دهد و حتی در صحنه‌های شلوغ، نرخ فریم را بین ۵۵ تا ۶۰ فریم‌برثانیه را حفظ می‌کند. دمای بدنه حین بازی آزاردهنده نیست و صرفاً بخش بالایی نمایشگر اندکی گرم می‌شود که در تماس مستقیم با دست کاربر قرار ندارد.

تبلت‌های جدید شیائومی در نسخه‌هایی با فضای ذخیره‌سازی ۱۲۸ و ۲۵۶ گیگابایت و رم ۸ گیگابایت عرضه می‌شوند؛ نسخه ۱۲۸ گیگابایتی به فضای ذخیره‌سازی UFS 3.1 مجهز است؛ اما در نسخه‌های دیگر از فضای ذخیره‌سازی UFS 4.0 استفاده می‌شود. پد ۷ در کانفیگ ۲۵۶ گیگابایت و ۱۲ گیگابایت رم نیز در دسترس قرار دارد و Pad 7 Pro در بیشترین کانفیگ با ۵۱۲ گیگابایت فضای ذخیره‌سازی UFS 4.0 و ۱۲ گیگابایت رم به بازار عرضه می‌شود.

هر دو تبلت پد ۷ و پد ۷ پرو به باتری یکسان ۸۸۵۰ میلی‌آمپرساعتی مجهز شده‌اند. تفاوت اصلی در توان شارژر آن‌هاست؛ جایی‌که مدل پایه از شارژر ۴۵ واتی و نسخه‌ی پرو از شارژر سریع‌تر ۶۷ واتی بهره می‌برد. در آزمایش‌های شارژ، تبلت پد ۷ برای رسیدن از سطح شارژ ۱۷ درصد تا شارژ کامل به حدود یک ساعت و ۱۵ دقیقه زمان نیاز داشت.

پد ۷ پرو با شارژر ۶۷ واتی توانست در مدت ۳۵ دقیقه از ۵۰ به ۱۰۰ درصد برسد که عملکرد مناسبی محسوب می‌شود. در آزمون پخش ویدیوی زومیت، تبلت پد ۷ پرو حدود ۱۲ ساعت دوام آورد؛ درحالی که نسخه‌ی پایه نیم‌ساعت بیشتر و مجموعاً ۱۲ ساعت و ۳۰ دقیقه شارژدهی داشت. در تست کاربری روزمره، تبلت پد ۷ حدود هفت ساعت و ۳۰ دقیقه و پد ۷ پرو هشت ساعت و ۲۰ دقیقه دوام آوردند. درواقع، در صورت استفاده‌های سنگین و مداوم، کاربر احتمالاً به شارژ مجدد دستگاه در طول روز نیاز پیدا خواهد کرد.

پشتیبانی نرم‌افزاری همواره یکی از نقاط ضعف محصولات شیائومی بوده؛ مسئله‌ای که می‌تواند با وجود سخت‌افزار قدرتمند و قیمت رقابتی، کاربران را از خرید محصولات این برند منصرف کند و آن‌ها را به‌سوی رقبایی با پشتیبانی نرم‌افزاری بلندمدت سوق دهد. عملکرد شیائومی در نسل قبلی و حتی نسل جدید تبلت‌هایش، نمونه‌ی بارز این موضوع است.

تبلت پد ۶ که به‌صورت پیش‌فرض با اندروید ۱۳ عرضه شده بود، تنها یک به‌روزرسانی سیستم‌عامل و سه سال آپدیت امنیتی دریافت می‌کرد؛ مدل پد ۶ پرو نیز چندان در شرایط بهتری به‌سر نمی‌برد و شیائومی صرفاً به دو سال پشتیبانی نرم‌افزاری برای آن بسنده کرده بود؛ شرایطی ناامیدکننده در مقایسه با استانداردهای روز بازار.

اگر از موضوع پشتیبانی نرم‌افزاری چشم‌پوشی کنیم، تجربه‌ی کار با هایپراواس ۲ روی پد ۷ و پد ۷ پرو، بسیار روان و دل‌چسب است تا حدی که شاید کمی بتواند از تلخی تصمیمات شیائومی بکاهد. اجرای برنامه‌ها در هر دو تبلت سریع انجام می‌شود، جابه‌جایی میان اپلیکیشن‌ها و بخش‌های مختلف رابط کاربری بدون لگ یا کندی خاصی صورت می‌گیرد و انیمیشن‌ها نرم و چشم‌نواز به‌نظر می‌رسند.

دو تبلت شیائومی پد ۷ و پد ۷ پرو از قابلیت‌های متنوع هوش مصنوعی تحت عنوان HyperAI بهره می‌برند؛ ویژگی‌هایی مانند جست‌وجوی هوشمند با زبان طبیعی (AI Search)، تبدیل گفتار به متن، ترجمه‌ی هم‌زمان مکالمات و قابلیت کاربردی Circle to Search، بخشی از امکانات این مجموعه را تشکیل می‌دهند. علاوه‌براین، دستیار هوشمند گوگل یعنی جمنای نیز به‌صورت یکپارچه در سیستم‌عامل حضور دارد و امکاناتی از جمله تنظیم قرار ملاقات، تولید محتوا، پاسخ‌گویی به سؤالات و اجرای فرامین صوتی را در اختیار کاربر قرار می‌دهد؛ اما قابلیت‌های هوش مصنوعی شیائومی در حال حاضر از زبان فارسی پشتیبانی نمی‌کنند.

حالت Workstation Mode که از طریق کنترل‌سنتر فعال می‌شود، تجربه‌ای مشابه دسکتاپ ایجاد می‌کند و اجازه می‌دهد تا چهار برنامه به‌صورت پنجره‌ای و شناور هم‌زمان اجرا شوند.

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های HyperOS 2، قابلیت HyperConnect است که امکان اتصال بی‌سیم سریع بین دستگاه‌های شیائومی را فراهم می‌کند و امکاناتی مانند انتقال فایل، اشتراک‌گذاری کلیپ‌برد، نمایش اعلان‌ها و ادامه اجرای اپلیکیشن‌های گوشی روی تبلت را ممکن می‌کند.

با توجه به کاربری رایج تبلت‌ها، انتظار عملکرد چشمگیر از دوربین آن‌ها چندان منطقی نیست؛ همین‌که کیفیت دوربین برای اسکن اسناد و حضور در جلسات آنلاین کافی باشد، نیاز بیشتر کاربران را پوشش می‌دهد. پد ۷ به دوربین واید ۱۳ مگاپیکسلی در پنل پشتی مجهز شده است که قابلیت فیلم‌برداری 4K با نرخ ۳۰ فریم‌برثانیه را ارائه می‌دهد و در استفاده‌های روزمره، عملکردی قابل‌قبول از خود نشان می‌دهد.

نمونه تصاویر دوربین اصلی پد ۷

دوربین سلفی ۸ مگاپیکسلی Pad 7 در حاشیه‌ی نمایشگر جای گرفته و امکان فیلم‌برداری Full HD با نرخ ۳۰ فریم‌برثانیه را فراهم می‌کند. در طرف مقابل، در Pad 7 Pro یک حسگر اصلی ۵۰ مگاپیکسلی با لنز واید در کنار دوربین ۲ مگاپیکسلی تشخیص عمق، ترکیب دوربین در پنل پشتی را تشکیل می‌دهد که امکان ضبط ویدئوهایی با وضوح 4K و نرخ ۶۰ فریم‌برثانیه را در اختیار قرار می‌دهد. دوربین سلفی ۳۲ مگاپیکسلی این مدل نیز توانایی فیلم‌برداری Full HD با نرخ ۳۰ فریم‌برثانیه را دارد.

در مجموع، تصاویر و ویدیوهای ثبت‌شده با هر دو تبلت از کیفیتی معمول برخوردارند؛ هرچند وجود نویز در شرایط نوری نامناسب مشهود است؛ اما برای کاربردهای روزمره مانند تماس‌های تصویری، ثبت اسناد یا عکس‌برداری ساده کفایت می‌کنند.

نمونه تصاویر دوربین پشتی پد ۷ پرو

تبلت‌های جدید شیائومی با ویژگی‌هایی که دارند در بسیاری از جنبه‌ها در برابر رقبای خود حرف‌های زیادی برای گفتن دارند؛ از نمایشگر و اسپیکر باکیفیت گرفته تا سخت‌افزار تراز و قدرتمند که هم رضایت گیمرها را جلب خواهد کرد و هم پابه‌پای کاربران با علاقه‌مندی‌های دیگر پیش خواهد آمد.

بین پد ۷ و پد ۷ پرو، نسخه‌ی پایه با تشابهات بسیار با مدل پرو ولی با ۱۰ میلیون تومان قیمت کمتر ارزش خرید بیشتری دارد؛ به‌روزرسانی چهارساله‌ی سیستم‌عامل (نسبت به آپدیت دوساله‌ی مدل پرو) و سخت‌افزاری که در عمل نهایت تا ۱۰درصد نسبت به مدل پرو ضعیف‌تر است؛ البته باید توجه داشته باشید برای داشتن قلم و کیبورد باید حدود ۱۵ میلیون تومان دیگر بپردازید، از سوی دیگر طبق سیاست‌های شیائومی، احتمالا این لوازم را صرفا برای همین نسل می‌توانید استفاده کنید.

اگر بودجه‌ی بیشتری برای خرید تبلت در اختیار دارید با صرف هزینه‌ای حدود ۵ میلیون تومان بیشتر از پد ۷، می‌توانید به‌سراغ گلکسی تب S10 FE سامسونگ بروید که از قابلیت‌هایی مانند پشتیبانی از سیم‌کارت، مقاومت در برابر آب و گردوغبار و قلم داخل جعبه بهره می‌برد؛ ویژگی‌هایی که در تبلت‌های شیائومی دیده نمی‌شوند. بااین‌حال، تبلت سامسونگ در بیشتر زمینه‌ها از جمله کیفیت نمایشگر و عملکرد سخت‌افزاری، رقابت را به رقیب چینی خود واگذار می‌کند. همچنین، آیپد ۲۰۲۵ اپل مدل یازده اینچی نیز در همین بازه‌ی قیمتی حضور دارد که از نظر دقت رنگ نمایشگر و توان پردازشی یک سر و گردن بالاتر قرار می‌گیرد؛ البته اگر بتوانید با نمایشگر ۶۰ هرتز و فضای ذخیره‌سازی ۱۲۸ گیگابایتی آن کنار بیایید.

اگر کماکان برای خرید مدل پرو مردد هستید و از نظر بودجه محدودیتی ندارید، با پرداخت هشت میلیون تومان بیشتر، خرید (Wi-Fi) iPad Air 2025 یازده اینچی به‌همراه تراشه‌ی بسیار قدرتمند M3 برای طراحی و کارهای هنری سنگین و اجرای برنامه‌های 3D انتخاب منطقی‌تری است. حال نظر شما راجع‌به تبلت‌های جدید شیائومی چیست؟ حتما نظر خود را با ما و کاربران زومیت به اشتراک بگذارید.