نوبیتکس | مقایسه ریپل و استلار: کدام‌یک برای انتقال‌های بین‌المللی برنده است؟

با گسترش فناوری بلاک‌ چین و نیاز روزافزون به سیستم‌های پرداخت سریع و ارزان، پروژه‌های مختلفی برای بهبود نقل‌وانتقال پول در سطح جهانی شکل گرفته‌اند. در میان آن‌ها، XRP و XMR دو ارز برجسته و پرکاربرد هستند که هر دو با هدف ساده‌تر کردن انتقال بین‌المللی پول طراحی شده‌اند، اما مسیر و فلسفه‌ متفاوت آن‌ها روی قیمت توکن‌هایشان یعنی قیمت ریپل و استلار هم تاثیر گذاشته است. در این مقاله، به‌صورت جامع به مقایسه ریپل و استلار می‌پردازیم و شباهت‌ها و تفاوت‌های فنی و کاربردی این دو شبکه را (XRP vs XLM) بررسی می‌کنیم.

ریپل (Ripple) یک پلتفرم پرداخت دیجیتال و رمزارز است که با هدف تسهیل انتقال پول بین‌المللی سریع، ارزان و امن ایجاد شده است. این پروژه در سال ۲۰۱۲ توسط شرکت Ripple Labs معرفی شد و برخلاف بسیاری از رمزارزها، تمرکز اصلی آن بر همکاری با بانک‌ها و مؤسسات مالی است، نه جایگزینی آن‌ها.

ریپل از یک دفترکل توزیع‌شده (Distributed Ledger) استفاده می‌کند که مشابه بلاک‌ چین عمل می‌کند، اما برای پردازش تراکنش‌ها از مکانیزم اجماع خاص خود به نام Ripple Protocol Consensus Algorithm (یا RPCA) بهره می‌برد. این الگوریتم به جای ماینینگ، از گره‌های تاییدکننده (Validators) برای تایید تراکنش‌ها استفاده می‌کند و همین موضوع باعث می‌شود تراکنش‌ها در عرض ۳ تا ۵ ثانیه با هزینه‌ای بسیار ناچیز انجام شوند.

توکن بومی شبکه ریپل، XRP نام دارد و برای تسهیل نقدینگی و تبدیل سریع بین ارزهای مختلف در شبکه استفاده می‌شود. هرچقدر کاربرد این توکن بیشتر باشد، قیمت ریپل هم بیشتر می‌شود. گفتنی است که کل عرضه XRP از ابتدا پیش‌استخراج‌شده و محدود به ۱۰۰ میلیارد واحد است.

استلار (Stellar) یک شبکه بلاک‌چینی متن‌باز است که با هدف تسهیل انتقال سریع و ارزان پول در سطح جهانی ایجاد شده است. این پروژه در سال ۲۰۱۴ توسط جد مک‌کیلب (Jed McCaleb)، یکی از بنیان‌گذاران ریپل، راه‌اندازی شد و به‌نوعی نسخه‌ای غیرمتمرکزتر و مردمی‌تر از ریپل محسوب می‌شود. استلار از رمزارز بومی خود به نام XLM برای تسهیل تراکنش‌ها و جلوگیری از هرزنگاری شبکه استفاده می‌کند.

در شبکه استلار، کاربران می‌توانند ارزهای فیات مانند دلار، یورو یا ریال را به‌صورت توکن‌های دیجیتال صادر کرده و در چند ثانیه با کارمزدی بسیار پایین به ارز یا رمزارز دیگری تبدیل کنند. این ویژگی استلار را به گزینه‌ای مناسب برای انتقال بین‌المللی پول و پرداخت‌های خرد تبدیل کرده است. برخلاف ریپل که بیشتر بر همکاری با بانک‌ها تمرکز دارد، استلار بیشتر به دنبال ایجاد دسترسی مالی برای افراد بدون حساب بانکی و کشورهای در حال توسعه است.

تراکنش‌ها در استلار از طریق الگوریتم اجماع اختصاصی به نام Stellar Consensus Protocol (یا SCP) تأیید می‌شوند که بدون نیاز به استخراج، امنیت و سرعت بالایی دارند. در نتیجه استلار پلی میان دنیای کریپتو و نظام مالی سنتی است که هدفش ایجاد عدالت مالی جهانی و تسهیل پرداخت‌های فرامرزی برای همه افراد است.

ریپل یا استلار (Ripple vs Stellar) هر دو از دل یک فلسفه مشترک بیرون آمده‌اند: استفاده از فناوری بلاک‌ چین برای بهبود شبکه‌های مالی جهانی. بنیان‌گذار استلار، جد مک‌کیلب، پیش‌تر از اعضای کلیدی تیم ریپل بود، بنابراین اشتراک‌های فنی و مفهومی این دو پروژه تصادفی نیست.

• فناوری دفترکل توزیع‌شده: هر دو از ساختار DLT برای ثبت شفاف و غیرقابل تغییر تراکنش‌ها استفاده می‌کنند.
• سرعت بالا و کارمزد پایین: هر دو شبکه تراکنش‌ها را در چند ثانیه با هزینه‌ای کمتر از یک سنت انجام می‌دهند.
• عدم نیاز به استخراج: در هیچ‌ یک از این دو پروژه فرآیند ماینینگ وجود ندارد؛ در نتیجه، انرژی بسیار کمتری نسبت به بیت کوین مصرف می‌شود.
• هدف مشابه: هر دو به دنبال تسهیل پرداخت‌های بین‌المللی و اتصال دنیای مالی سنتی با فناوری بلاک چین هستند.
• توکن اختصاصی: ریپل با XRP و استلار با XLM تراکنش‌ها را مدیریت کرده و نقدینگی شبکه را حفظ می‌کنند.

هدف اصلی ریپل، بهبود سیستم بانکی جهانی و ایجاد شبکه‌ای واحد برای مؤسسات مالی است تا بتوانند بدون نیاز به واسطه‌های بین‌المللی مانند سوئیفت، تراکنش‌های خود را با سرعتی بسیار بالاتر و هزینه‌ای کمتر انجام دهند. شرکت Ripple Labs با بانک‌های بزرگی مانند Santander، Standard Chartered و SBI Holdings همکاری دارد و در تلاش است XRP را به‌عنوان ارز واسط بین بانک‌ها تثبیت کند.

در مقابل، استلار هدفی اجتماعی‌تر و فراگیرتر دارد. این شبکه تلاش می‌کند دسترسی مالی را برای افراد بدون حساب بانکی و کشورهای در حال توسعه فراهم کند. در واقع، اگر ریپل برای بانک‌ها ساخته شده باشد، استلار برای مردم طراحی شده است. استلار با سازمان‌های غیرانتفاعی، پلتفرم‌های پرداخت خرد و شرکت‌های فین‌تک همکاری می‌کند تا انتقال پول برای همه‌ی افراد، حتی در مناطق دورافتاده، ممکن شود.

از نظر سرعت و کارمزد، هر دو پروژه عملکردی فوق‌العاده دارند، اما با تفاوت‌هایی جزئی:

• در شبکه ریپل، تراکنش‌ها در ۳ تا ۵ ثانیه انجام می‌شوند و کارمزد آن‌ها به‌طور میانگین ۰.۰۰۰۰۱ XRP است. این ویژگی باعث شده ریپل به یکی از بهترین گزینه‌ها برای پرداخت‌های بزرگ و تراکنش‌های بانکی بین‌المللی تبدیل شود.
• در مقابل، استلار نیز تراکنش‌ها را در ۲ تا ۵ ثانیه تأیید می‌کند و کارمزد آن حدود ۰.۰۰۰۰۱ XLM است. این هزینه نیز تقریباً صفر محسوب می‌شود، اما استلار بیشتر برای پرداخت‌های خرد، حواله‌های شخصی و انتقال پول میان افراد مناسب است.

از آنجا که ریپل با بانک‌ها و شرکت‌های بزرگ همکاری دارد، مقیاس نهادی آن بسیار گسترده‌تر است؛ در حالی‌که استلار به‌دلیل ماهیت غیرانتفاعی، بیشتر روی کاربران نهایی و کشورهای با زیرساخت مالی ضعیف تمرکز دارد. بنابراین، هر دو در انتقال بین‌المللی سریع و ارزان عملکرد عالی دارند، اما جامعه هدف متفاوتی را دنبال می‌کنند.

یکی از تفاوت‌های کلیدی ریپل و استلار (Ripple vs Stellar) در نحوه‌ انتشار و مدیریت توکن‌هاست. در شبکه ریپل، تمام ۱۰۰ میلیارد واحد XRP از ابتدا ایجاد شده است. بخشی از آن در اختیار Ripple Labs و بخشی در بازار در گردش است. این ساختار پیش‌استخراج‌شده باعث می‌شود کنترل نسبی بر عرضه و توزیع در دست شرکت توسعه‌دهنده باقی بماند. به همین دلیل، برخی کارشناسان معتقدند که ریپل تا حدی متمرکز است.

در مقابل، استلار در ابتدا ۱۰۰ میلیارد واحد XLM ایجاد کرد، اما در سال ۲۰۱۹ تصمیم گرفت بخش زیادی از آن را بسوزاند و عرضه کل را به حدود ۵۰ میلیارد واحد کاهش دهد تا از تورم جلوگیری کند. این تصمیم با هدف افزایش شفافیت و پایداری اقتصادی شبکه اتخاذ شد. استلار از مکانیزم تورمی سالانه صرف‌نظر کرده و عرضه آن تقریباً ثابت باقی مانده است. در نتیجه، می‌توان گفت هر دو رمزارز سیاست‌های ضدتورمی دارند، اما استلار ساختار توزیع شفاف‌تر و غیرمتمرکزتری نسبت به ریپل دارد.

ریپل و استلار هر دو امنیت بالایی دارند، اما سطح تمرکز در آن‌ها متفاوت است. شبکه ریپل توسط مجموعه‌ای از Validator Nodeهای منتخب که اغلب وابسته به Ripple Labs هستند کنترل می‌شود. این موضوع باعث افزایش سرعت و اطمینان می‌شود، اما تا حدی تمرکزگرایی را به شبکه تحمیل می‌کند.

در مقابل، شبکه استلار به‌صورت متن‌باز و بدون مالک مرکزی اداره می‌شود. هر کاربر می‌تواند نود اعتبارسنج خود را راه‌اندازی کند، مشروط بر آن‌که معیارهای فنی لازم را داشته باشد. این موضوع باعث افزایش شفافیت و مشارکت جامعه می‌شود. هر دو پروژه تاکنون از نظر امنیت عملکردی بسیار پایدار داشته‌اند و هیچ حمله‌ی عمده‌ای شبکه‌ی آن‌ها را مختل نکرده است. اما از منظر تمرکززدایی، استلار برتری نسبی دارد.

ریپل و استلار (XRP vs XLM) دو پروژه‌ی نزدیک اما با مسیرهای متفاوت‌اند. ریپل با پشتیبانی از بانک‌ها، تمرکز بر مؤسسات مالی بزرگ و فناوری اجماع سریع خود، نقشی محوری در مدرن‌سازی سیستم بانکی جهانی ایفا می‌کند. در مقابل، استلار با ساختاری باز و مردمی‌تر، به دنبال دسترسی مالی برای همگان و کاهش هزینه تراکنش‌های روزمره است. اگر به دنبال شبکه‌ای قدرتمند برای پرداخت‌های بین‌بانکی هستید، ریپل انتخاب بهتری است. اما اگر هدف شما انتقال سریع پول میان افراد یا کشورهای در حال توسعه است، استلار گزینه‌ای مناسب‌تر و در دسترس‌تر خواهد بود.

فرق ریپل و استلار در چیست؟

ریپل برای بانک‌ها و مؤسسات مالی طراحی شده، در حالی‌که استلار بر کاربران عادی و پرداخت‌های خرد تمرکز دارد.

کدام یک امنیت بهتری دارد؟ ریپل یا استلار؟

از نظر فنی هر دو امن‌اند، اما استلار به دلیل ساختار متن‌باز، غیرمتمرکزتر و شفاف‌تر است.

آیا انتقال پول با استلار قانونی است؟

بله، استلار یک پروژه متن‌باز و قانونی است که بسیاری از شرکت‌های معتبر بین‌المللی از آن استفاده می‌کنند.

کارمزد انتقال پول با ریپل چقدر است؟

کارمزد انتقال در شبکه ریپل حدود ۰.۰۰۰۰۱ XRP است؛ تقریباً برابر با کسری از یک سنت.

مدت زمان انتقال پول با استلار چقدر است؟

در شبکه استلار، تراکنش‌ها معمولاً در کمتر از ۵ ثانیه انجام می‌شوند.

کدام یک برای سرمایه گذاری بهتر است؟

ریپل به دلیل همکاری‌های بانکی پتانسیل رشد سازمانی دارد، اما استلار به‌خاطر تمرکز بر بازارهای در حال توسعه و شفافیت بالا نیز آینده‌دار است.

ریپل غیرمتمرکزتر است یا استلار؟

استلار ساختاری غیرمتمرکزتر دارد، در حالی‌که ریپل تا حدی متمرکز و تحت کنترل Ripple Labs است.