گفتگوی اختصاصی زومیت با «دنیل خیاط»، مدیر محصول اچتیسی خاورمیانه و آفریقا
دنیل خیاط، مدیر محصول اچتیسی خاورمیانه و آفریقا یا HTC MEA است. وی تجربه زیادی در حوزهی گوشیهای هوشمند و فناوری ندارد، اما مدیری با سابقه در زمینه فروش و مارکتینگ است و البته علاقهی بسیاری به حوزهی آیتی دارد. وقتی تلفن جدید معرفی میشود زیر و بم آن را در آورده و درباره تک تک مشخصات فنی آن مطالعه میکند و آن را با رقبایش مقایسه میکند. در مراسم رونمایی از تلفن وان ام 9 اچتیسی، دنیل توضیحات کاملی درباره مشخصات و قابلیتها این تلفن ارائه کرد. پس از پایان این مراسم فرصت این را داشتیم تا با وی گفتگوی مختصری داشته باشیم. در ادامه متن این گفتگو را مطالعه کنید:
تلفن وان ام ۹ از هر نظر یک محصول خوب و بالغ محسوب میشود. کیفیت ساخت عالی و نمایشگر مطلوب و عمر باتری طولانی و حالا دوربینی بسیار بهتر از نسل قبلی که میتواند بسیاری از افراد را مجاب به خرید این محصول کند. اما هنوز یک مساله در طراحی تلفن وجود دارد که نمیتوانم آن را درک کنم. در زیر نمایشگر یک نوار مشکیرنگ وجود دارد که روی آن لوگوی HTC قابل مشاهده است و هیچ کاربردی ندارد. به این نوار ضخیم باید اسپیکرهای بومساوند و البته نوار مربوط به دکمههای لمسی روی نمایشگر را هم اضافه کنید. در واقع این تلفن با وجود استفاده از نمایشگر ۵ اینچ کمی بزرگ به نظر میرسد. در زیر آن نوار مشکی رنگ چه چیزی وجود دارد؟ چرا نمیتوان آن را حذف کرد؟ آیا این موضوع به ارگونومی دستگاه آسیب نزده است؟
برای ما سیستم صوتی تلفن بسیار مهم و باارزش است. اسپیکرهای بومساوند چیزی نیست که شما بتوانید در هیچ تلفن دیگری آن را پیدا کنید. اجازه دهید با یک مثال ساده موضوع را برایتان روشن کنم. اگر شما بخواهید ادعا کنید یک سیستم صوتی Surround دارید (من اینجا از فناوری دالبی و... صحبت نمیکنم و فقط از یک صدای فراگیر حرف میزنم)، بدون دو اسپیکر در بخش جلوی تلفن نمیتوانید به آن برسید، چرا که صدای فراگیر و Surround چیزی فراتر از اسپیکر است.
اگر اسپیکرهای دستگاه شما در پشت، کنارهها یا هر جایی به غیر از بخش جلویی بدنه باشند، به هیچ عنوان نمیتوانید ادعا کنید که صدایی Surround را ارائه میکنید. بنابراین سیستم صوتی فراگیر و اسپیکرهای بومساوند که صدایی فوقالعاده باکیفیت و حجیم را ارائه میکند، برای ما بسیار مهم است و یکی از اولویتهای اچتیسی در ساخت تلفنهای پرچمدارش محسوب میشود. من مهندس طراح نیستم و در این زمینه سررشته زیادی ندارم، اما میتوانم به شما بگویم که در زیر آن نوار مشکی بورد مربوط به اسپیکرهای بومساوند و نمایشگر قرار گرفته و خود اسپیکرها هم باعث افزایش پهنای حاشیه دور نمایشگر شده، اما در ازای آن شما صدایی فوقالعاده را دارید.
پس شما میگویید فعلا نمیتوان هم طراحی با حاشیه باریک داشت و هم صدای Surround باکیفیت و اچتیسی ترجیح میدهد سیستم صوتی قدرتمند خود را به عنوان یک نقطه قوت و مزیت در برابر رقبا حفظ کند. درست است؟
من مهندس طراح نیستم. ولی به شما میگویم که برای داشتن این تجربه صوتی باید آن حاشیه دور نمایشگر را داشته باشیم.
در نسل اول وان (M7) شاهد این بودیم که دکمههای کنترلی به شکل لمسی خازنی، جدای از نمایشگر روی این نوار مشکی رنگ در پایین صفحه نمایش قرار گرفته بودند. اما در ام ۸ و ام ۹ این دکمهها روی نمایشگر لمسی هستند. در واقع در وان ام ۷ این نوار مشکی به دکمههای سختافزاری اختصاص یافته بود و دیگر بخشی از نمایشگر به دکمههای لمسی گرفته نمیشد. الان مُد شده که همه از دکمههای On-Screen استفاده میکنند، اما مثلا کمپانی سامسونگ به همان دکمههای فیزیکی سابق خود پایبند مانده است. آیا بهتر نبود به همان روش سابق دکمههای کنترلی را از نمایشگر جدا میکردید؟
این سوال خیلی خوب و مهمی است. دکمههای استاتیک و قرار گرفتن آنها روی نوار زیر نمایشگر بسیار خوب است، اما اجازه دهید به شما چیزی را بگویم. ما نمیخواهیم تلفنی معمولی و بر اساس قواعد رایج و از پیش تعریف شده داشته باشیم. تلفن شما شبیه تلفن من یا دوستتان است و انگار همه یک چیز دارند و فقط برندهای آنها و برخی جزئیات نرمافزاری در آنها متفاوت است! ما نمیخواهیم مثل بقیه باشیم. ما میخواهیم متفاوت باشیم. اگر شما به دکمههای کنترلی همین تلفن که در دست من است نگاه کنید (وان ام ۹) میبینید که سه دکمه کنترلی در آن وجود دارد. شاید برخی افراد دوست داشته باشند دکمه «عقب» به جای سمت چپ، در سمت راست باشد. شاید هم کسی بخواهد دکمه کنترلی دیگری را هم اضافه کند و چهار دکمه داشته باشد. بنابراین اگر از دکمههای لمسی استاتیک روی این نوار مشکی استفاده میکردیم، دیگر امکان سفارشیسازی دکمههای لمسی وجود نداشت و ما انعطاف پذیری خود برای سفارشیسازی این دکمهها را از دست میدادیم.
پس تنها دلیل عدم استفاده از دکمههای لمسی استاتیک، امکان سفارشیسازی دکمههای روی نمایشگر است؟
بله! دقیقا! چون در آینده قابلیت سفارشیسازی این دکمهها اهمیت بیشتری پیدا میکند.
من سوال دیگری درباره حافظه تلفن دارم. شاید دو سه سال پیش، تلفنی با حافظه داخلی ۱۶ یا ۳۲ گیگابایت بسیار عالی محسوب میشد و کاربر به سختی میتوانست از کل این فضا استفاده کند. اما امروزه اکثرا کمپانیها، تلفنهایی با حافظه داخلی ۶۴ و حتی ۱۲۸ گیگابایت تولید میکنند. چرا اچتیسی تلفن خود را تنها در یک نسخه ۳۲ گیگابایتی عرضه کرده است؟
من فکر میکنم که ۳۲ گیگابایت حجم کمی برای حافظه تلفن نیست. از طرفی امکان اتصال کارت حافظه به دستگاه هم وجود دارد که میتواند تا ۱۲۸ گیگابایت به فضای ذخیرهسازی شما اضافه کند. همچنین با خرید وان ام ۹ میتوانید به ۱۰۰ گیگابایت فضای ابری رایگان گوگل درایو هم دسترسی داشته باشید. اگر همه اینها را با هم جمع کنید میبینید که نزدیک به نیم ترابایت حافظه ذخیرهسازی در اختیار کاربر قرار دارد که اصلا فضای کمی نیست. این فضا تقریبا به اندازه دیسک سخت یک کامپیوتر است و من تصور نمیکنم کاربر به فضایی بیش از این احتیاج داشته باشد.
نظرات