بررسی داریا باند ۲؛ ارتقایافته اما همچنان بلاتکلیف

سال گذشته، نخستین گوشی داریا درست در اوج نگرانی‌های بومی‌سازی وارد بازار شد؛ محصولی که با هیاهوی تبلیغاتی زیادی همراه بود و به‌دلیل عملکرد ضعیفش نه‌تنها در برابر رقبایی همچون گلکسی A34 حرف زیادی برای گفتن نداشت، بلکه تردید کاربران نسبت به گوشی‌های ایرانی را هم پررنگ‌تر کرد.

در ویدیوی پرسش و پاسخی که سال گذشته با کاربران داشتیم، همان‌طور که می‌شد حدس زد، تقریباً بیشتر افراد شرکت‌کننده، گوشی ایرانی نداشتند و عده‌ی ناچیزی حاضر به خرید آن بودند؛ دلیل‌شان هم روشن بود: بی‌اعتمادی. شاید مسأله‌ی بی‌اعتمادی درکنار کیفیت ساخت و عملکرد، مهم‌ترین نکته‌ای باشد که تولیدکنندگان داخلی باید بدان توجه کنند. بدیهی است که اعتماد یک‌شبه به‌وجود نمی‌آید و محصول تولید شده، باید از جنبه‌های مختلف قابل اتکا باشد.

پس‌از تمام حواشی پیرامون نسل اول گوشی داریا، چندی پیش نسل جدید آن با نام «داریا باند ۲»، برخلاف مدل سال گذشته در سکوت کامل خبری معرفی شد؛ با این ادعا که قرار است «تجربه‌‌ای فراتر از انتظار» ارائه دهد؛ داریا امسال حتی برای گریز از نگرانی‌های بومی‌سازی، در قسمت سؤالات متداول وب‌سایتش، داریا باند ۲ را گوشی «طراحی‌شده در ایران و تولید‌شده توسط شرکت‌های OEM» توصیف می‌کند.

برای راستی‌آزمایی ادعاهای داریا تصمیم گرفتیم تا باند ۲ را خریداری کنیم. باند ۲ در نخستین روزهای عرضه، فقط در فروشگاه‌ داریا، با قیمت ۲۷ میلیون تومان در دسترس بود و با چنین قیمتی رقیبی برای پوکو X7 پرو به‌حساب می‌آمد؛ اما اکنون در سایر فروشگاه‌ها با قیمت حدود ۲۳ میلیون تومان به‌فروش می‌رسد؛ بنابراین می‌توان آن را رقیبی برای پوکو ایکس ۶ پرو، بهترین میان‌رده‌ی اقتصادی سال گذشته به‌حساب آورد.

طراحی داریا باند ۲ به‌قدری متفاوت از گذشته است که در نگاه اول برایم عجیب بود که با گوشی ایرانی طرف هستم. این گوشی در بخش طراحی دو جایزه‌‌ی Gold Winner از London Design Awards و Winner از MUSE Design Awards را هم دریافت کرده؛ اما واقعیت این است که چنین جوایزی صرفاً به بهتر دیده‌شدن برندهای نوظهور کمک می‌کنند و شاید نتوان لزوما آن‌ها را به‌عنوان یک وزنه‌ی امتیازی سنگین به‌حساب آورد.

برخلاف نسل گذشته‌ و حداقل در زمینه‌ی طراحی، نشانه‌هایی از خلاقیت در داریا باند ۲ دیده می‌شود؛ البته با الهام‌گرفتن از سایر برندها؛ برای مثال، ماژول دوربین طراحی گوشی‌های پیکسل را تداعی می‌کند؛ شیشه‌ی شفاف به‌کاررفته در پنل پشتی و بافت خاص زیر آن هم کم‌وبیش حس‌وحال گوشی‌های ناتینگ را انتقال می‌دهد. خوشبختانه از عبارت‌ها و لوگوهای متعدد در پشت دستگاه هم خبری نیست، صرفا لوگوی داریا را در گوشه‌ی پنل پشتی می‌بینیم.

داریا باند ۲ مثل بسیاری از گوشی‌های جدید، فریم و نمایشگر تخت دارد و برای رقابت با میان‌رده‌هایی همچون گلکسی A55 از پنل شیشه‌ای موسوم‌به Schott Xenastion Alpha استفاده می‌کند که روی لایه‌ای با الگوی نقطه‌دار قرار گرفته؛ Xensation نوعی شیشه‌ی لیتیوم آلومینوسیلیکات (LAS) است که با استفاده از فرآیند تبادل یونی به‌صورت شیمیایی تقویت شده؛ در این فرآیند، یون‌های کوچک‌تر سطح شیشه با یون‌های بزرگ‌تر جایگزین می‌شوند و استحکام و انعطاف‌پذیری بیشتری را به‌ارمغان می‌آورند.

بدنه‌ی شیشه‌ای داریا باند ۲ روی فریم فلزی مات و باکیفیتی سوار شده؛ اسمبل دستگاه با دقت بالایی انجام شده و حس‌وحال میان‌رده‌های نسبتا پریمیوم را انتقال می‌دهد و به‌نظر من همین حس‌وحال خوشایند، مهم‌ترین دستاورد داریا در نسل دوم باند است. از جذابیت‌های دیگر طراحی گوشی می‌توان به دکمه‌ی اکشن نارنجی اشاره کرد که درباره‌ی کاربری‌اش جلوتر صحبت می‌کنیم، کنار همین دکمه، لوگوی حک‌شده‌ی D A R I A را نیز مشاهده می‌کنیم.

بسته‌بندی باند ۲ نیز در نوع خود جالب است. روی جعبه‌ی گوشی، پوششی مشابه‌با بدنه‌ی گوشی و با همان طرح خودنمایی می‌کند که نوآورانه و جالب به‌نظر می‌رسد.

در نمای جلویی دستگاه، نمایشگر ۶٫۶۷ اینچی باند ۲ را مشاهده می‌کنیم که برخلاف نسل گذشته لبه‌های خمیده ندارد و اطرافش را حاشیه‌های نسبتا باریک و یکنواختی احاطه کرده است؛ داریا ادعا می‌کند که نمایشگر باند ۲ با پوششی از جنس Gorilla Glass 5 محافظت می‌شوند.

وزن ۲۱۰ گرمی گوشی نسبتاً زیاد است و با هیچ‌ مترومعیاری سبک به‌حساب نمی‌آید. برای مقایسه، بد نیست اشاره کنم که وزن پوکو ایکس ۶ پرو به ۱۹۰ گرم می‌رسد؛ البته ابعاد جمع‌وجور باند ۲ باعث می‌شود هنگام در دست‌گرفتنش احساس خوبی داشته باشید. داریا در جعبه‌ی گوشی یک قاب و گلس نیز ارائه می‌دهد که در نوع خودش نکته‌ی بسیار مثبتی است؛ چراکه بعید می‌دانم به‌راحتی بتوان قاب و گلس اختصاصی گوشی را در بازار پیدا کرد.

داریا باند ۲ در دو رنگ سفید و مشکی به‌فروش می‌رسد و ما رنگ سفید آن را خریداری کردیم. پنل تاحدودی اثرات لکه و چربی را به‌خود جذب می‌کند؛ اما سفیدبودن پنل مانع از آن می‌شد که اثرات چربی دیده شوند و توی ذوق بزنند. جدیدترین گوشی داریا گواهی IP64 را نیز دریافت کرده؛ بنابراین در برابر گردوغبار و پاشش آب با فشار کم مقاوم است.

برخلاف تغییرات قابل‌ملاحظه‌ی داریا باند ۲ در بخش طراحی، نمایشگر گوشی تغییرات زیادی را تجربه نمی‌کند؛ نمایشگر ۶٫۶۷ اینچی OLED با وضوح ۱۲۲۰ × ۲۷۱۲ پیکسل که متاسفانه استانداردهای +HDR10 یا HDR10 را هم به‌همراه ندارد. بیشترین نرخ نوسازی نمایشگر ۱۲۰ هرتز است و در بخش تنظیمات نمایشگر، یک گزینه‌ی تطبیقی (Adaptive) هم در اختیار کاربر قرار می‌گیرد. ضمن اینکه اگر به‌هردلیلی با نرخ نوسازی تطبیقی راحت نباشید، می‌توانید بین گزینه‌های ۶۰ و ۹۰ هرتز هم انتخاب کنید. در حالت تطبیقی، نرخ نوسازی براساس محتوای نمایشگر از بین چند نرخ ثابت انتخاب می‌شود.

داریا باند ۲ از عمق رنگ ۱۰ بیتی پشتیبانی می‌کند و می‌تواند ۱٫۰۷ میلیارد رنگ را به‌نمایش بگذارد؛ اما برخلاف میان‌رده‌های هم‌قیمت همچون پوکو ایکس ۶ پرو، فقط یک پروفایل رنگی (همان حالت پیش‌فرض) دارد که برای دستگاهی در تکاپوی پیشرفت و رقابت در بازه‌ی قیمتی بیش‌از ۲۰ میلیون تومان ضعف بزرگی به‌حساب می‌آید. نمایشگر فضای رنگی sRGB را با دقت بالایی به‌طور کامل پوشش می‌دهد؛ اما رنگ‌ها تمایل زیادی به سردی دارند. ضمن اینکه فضای رنگی وسیع‌تر DCI-P3 نیز پشتیبانی نمی‌شود.

نمایشگر داریا باند ۲ از نظر روشنایی نیز انتظاراتمان را برآورده نمی‌کند و برخی از ادعاهای سازنده درمورد میزان روشنایی نمایشگر به واقعیت بدل نمی‌شود. داریا می‌گوید روشنایی نمایشگر در حالت دستی به ۶۸۰ نیت می‌رسد؛ ما در آزمایش‌های زومیت به عدد ۵۷۰ نیت دست یافتیم که اختلاف چندانی با روشنایی میان‌رده‌هایی همچون پوکو X6 پرو و ناتینگ‌فون 2 ندارد. داریا بیشینه‌ی روشنایی نمایشگر در حالت خودکار را ۱۸۰۰ نیت عنوان می‌کند؛ اما ما حداکثر روشنایی را زیر نور مستقیم خورشید چیزی حدود ۱۵۰۰ نیت به‌دست آوردیم.

ادعای داریا در زمینه‌ی پیشتیبانی از استانداردهای HDR با نتایج تست‌های ما تطابقی نداشت؛ چراکه نمایشگر قادر به تشخیص محتوای HDR نبود و طبعا نتوانستیم روشنایی ۲۴۰۰نیتی وعده داده‌شده توسط شرکت سازنده را اندازه‌گیری کنیم.

مجموعه‌ی اسپیکرهای استریو باند ۲ به‌صورت متداول پیاده‌سازی شده‌اند. شیار اصلی اسپیکر در بخش پایین فریم قرار دارد و اسپیکر مکالمه نیز، نقش اسپیکر ثانویه را بازی می‌کند. مجموعه‌ی اسپیکرها در حجم صدای پایین توانایی مناسبی در پوشش فرکانس‌ها دارند و صدای نسبتاً متوازنی ارائه می‌دهند؛ اما با افزایش حجم صدا، بالانس فرکانس‌های پایین و بالا دچار اختلال می‌شود و تفکیک درستی بین آن‌ها وجود ندارد.

نرم‌افزار داریا شباهت زیادی به اندروید خالص دارد. شرکت سازنده، پوسته‌ی اختصاصی گوشی باند ۲ با نام DariaOS را «سیستم‌عامل اختصاصی باند» می‌نامد که موفق شده با دریافت گواهینامه‌ی MADA، تمام سرویس‌های موبایل گوگل (GMS) را به کاربرانش ارائه دهد.

بیش‌از یک سال پس‌از عرضه‌ی اولین نسل گوشی باند، هنوز برای ما عجیب است که چرا آن گوشی با نسخه‌ی چهارم سیستم‌عامل داریا وارد بازار شد! در هر صورت، سیستم‌عامل DariaOS 5.0 در گوشی باند ۲، پوسته‌ای بر پایه‌ی اندروید ۱۴ محسوب می‌شود که شباهت زیادی به اندروید خالص دارد؛ اما درست مانند رابط‌کاربری برخی از شرکت‌های چینی، مجموعه‌ای از اپ‌های پیش‌فرض بلااستفاده هم دارد که متاسفانه حذف‌کردن آن‌ها ممکن نیست.

مهم‌ترین و شاید کاربردی‌ترین نرم‌افزاری که در لیست اپ‌های پیش‌فرض داریا دیده می‌شود، AYS نام دارد که تنظیمات مربوط به ظاهر گوشی و ابزارهای دسترسی را در اختیار قرار می‌دهد؛‌ برای مثال، در بخش Icon Shape می‌توانید حالت آیکون‌ اپلیکیشن‌ها و در قسمت Icon Pack انیمیشن‌هایی مثل بلوتوث، وای‌فای و شارژ را تغییر دهید. نحوه‌ی تغییر چیدمان آیکون برنامه‌ها در صفحه‌ی اصلی قابلیت متداول دیگری است که به‌شما امکان می‌دهد بین چندین حالت مختلف از ۲×۲ تا ۶×۱۰ انتخاب کنید؛ اما امکان تغییر چیدمان پوشه‌ها وجود ندارد.

اپ AYS صرفاً دسترسی به ابزارهای مربوط به ظاهر گوشی و ابزارهای دسترسی را راحت‌تر می‌کند؛ اما با انتخاب هرکدام از گزینه‌ها، به صفحه‌ی مربوط به آن‌ها در بخش تنظیمات هدایت می‌شوید. درواقع، این برنامه تنها نقش میانبر را برای دسترسی سریع‌تر به برخی از تنظیمات بازی می‌کند تا دسترسی به آن‌ها راحت‌تر باشد. از آنجا که تنظیمات سیستم نیز تاحدی گیج‌کننده هستند، بهتر بود گزینه‌هایی را در اینجا می‌دیدیم که پیداکردن آن‌ها در تنظیمات گوشی دشوار است؛ مثل شخصی‌سازی دکمه‌ی اکشن.

متاسفانه تنظیمات شخصی‌سازی دکمه‌ی اکشن به‌راحتی قابل پیداکردن نیست و صرفاً از طریق گزینه‌ی جستجوی تنظیمات می‌توان به آن دسترسی پیدا کرد. این دکمه که در بخش تنظیمات با عنوان Short press action قرار دارد، به‌طور پیش‌فرض Assistant را باز می‌کند؛ اما می‌توان تنظیمات آن را طوری شخصی‌سازی کرد که برای باز و بسته‌کردن منوی اصلی، مشاهده‌ی اپ‌های اخیر، اجرای دوربین و موارد دیگر نیز به‌کار بیاید.

یکی از سرویس‌های موجود روی گوشی، Daria Entertainer نام دارد که مجموعه‌ای از پیشنهادات ویژه در حوزه‌ی سرگرمی را به دارندگان گوشی‌های داریا ارائه می‌دهد؛ اما در کمال تعجب برای گوشی هوشمندی که عنوان «طراحی‌شده در ایران» را یدک می‌کشد، کشور ایران در لیست کشورهای پشتیبانی‌شده دیده نمی‌شود؛ به‌طوری‌که برای دیدن امکانات برنامه، موقعیت جغرافیایی‌مان را روی کشور امارات قرار دادیم!

Daria Offers سرویس دیگری است که امکان خرید بازی‌ها و سایر آیتم‌های دیجیتال را با تخفیف‌های ویژه فراهم می‌آورد؛ هرچند فرآیند خرید مستقیماً از طریق این اپ انجام نمی‌شود و با انتخاب گزینه‌ی خرید، کاربر به برنامه‌ی Daria Wallet هدایت می‌شود.

داریا می‌گوید کاربران می‌توانند از طریق والت، با مشارکت در اکوسیستم داریا درآمدزایی کنند؛ بااین‌حال، نحوه‌ی دقیق مشارکت و مدل درآمدزایی آن چندان شفاف نیست و به اطلاعات بیشتری نیاز است. اپ Daria Support نیز که در نسخه‌ی سال گذشته Daria Reporter نام داشت، همچنان در لیست برنامه‌ها قرار دارد و طبق ادعای داریا، می‌توان از طریق آن به‌طور مستقیم با پشتیبانی داریا ارتباط داشت.

داریا ادعا می‌کند که باند ۲ با اندروید ۱۴ عرضه می‌شود و تا اندروید ۱۶ به‌روزرسانی خواهد شد. با این حال، مدت دقیق پشتیبانی سیستم‌عامل این دستگاه همچنان مشخص نیست؛ چراکه در برخی منابع از ۲ سال و در برخی دیگر از ۳ سال به‌روزرسانی صحبت شده است. آنچه قطعی به نظر می‌رسد، ارائه‌ی پشتیبانی امنیتی به‌مدت ۵ سال برای باند ۲ است.

در مجموع، خوشبختانه 5.0 DariaOS برخلاف آنچه با داریا باند ۱ تجربه کردیم، از مشکلات گاه‌وبیگاه همچون لگ‌های متعدد یا باگ‌های ناخوشایند رنج نمی‌برد. ما در طول بررسی گوشی، تنها یک‌بار شاهد هنگ‌کردن گوشی و ری‌استارت ناگهانی‌‌اش بودیم.

شاید مهم‌ترین نقطه‌ضعف رابط کاربری داریا در کاربری روزمره، کند بودن عملکرد آن در بخش دوربین باشد که باعث می‌شود عکاسی با گوشی، از حالت Shoot and Point که از گوشی‌های هوشمند انتظار داریم فاصله بگیرد؛ البته که این مشکل را می‌توانیم تا حدی معطوف به تراشه هم بدانیم.

داریا باند ۲ از تراشه‌‌ی MediaTek Dimensity 8350 استفاده می‌کند که با لیتوگرافی بهبودیافته‌ی ۵ نانومتری TSMC تولید می‌شود و شباهت زیادی به تراشه‌ی Dimensity 8300-Ultra به‌کاررفته در پوکو ایکس ۶ پرو دارد؛ بنابراین، حداقل روی کاغذ می‌توان احتمال داد که عملکرد باند ۲ در حدواندازه‌های میان‌رده‌ی محبوب پوکو باشد.

بااجرای تست‌هایی که طبق روال همیشه در زومیت انجام می‌دهیم، داریا باند ۲ روی کاغذ در عملکردهای چندهسته‌ای و تک‌هسته‌ای اختلاف چشمگیری با پوکو ایکس ۶ پرو نداشت. در عملکرد تک‌هسته‌ای که به‌طور مستقیم بر کاربری روزمره تأثیر می‌گذارد، پوکو تنها ۵ درصد از داریا عملکرد بهتری ارائه داد و در عملکرد چندهسته‌ای این برتری به ۱۳ درصد رسید. در تجربه‌ی وبگردی داریا توانست با برتری حدودا ۳۰ درصدی، از رقیبش پیشی بگیرد.

برتری بزرگ گوشی داریا باند ۲ در بخش پردازش‌های محاسباتی GPU-محور رقم می‌خورد؛ جایی‌که باند ۲ با برتری حدود ۶۵درصدی، گوشی قدرتمند پوکو ایکس ۶ پرو را به حاشیه می‌راند که احتمال می‌دهیم آن را مدیون رم ۱۲ گیگابایتی‌اش باشد. در تست شبیه‌ساز بازی، باز هم اختلاف‌ها قابل چشم‌پوشی هستند.

بااینکه در گوشی‌های میان‌رده، پایداری عملکرد و سیستم خنک‌کننده، موضوعیت چندانی ندارند (به‌خاطر قدرت پردازشی محدودتر پردازنده درمقایسه‌با پردازنده‌های پرچمدار)، اما در این مورد به‌خصوص، نگاهی به نتیجه‌ی تست استرس طولانی‌مدت، می‌تواند درک خوبی از وضعیت پایداری گوشی به‌دست دهد و بدانیم که کاربر چقدر می‌تواند در تسک‌های روزمره‌ی پرفشار، روی گوشی داریا حساب کند.

در آزمون پایداری عملکرد، داریا باند ۲ آزمون را با امتیاز بالاتری نسبت به پوکو ایکس ۶ پرو شروع کرد؛ اما افت بیشتری را هم تجربه می‌کند (۳۰ درصد افت عملکرد در دور پایانی آزمون نسبت‌به دور اول آزمون). در سوی دیگر، پوکو ایکس ۶ پرو باوجود کسب امتیاز کمتر در دور ابتدایی، افت عملکرد کمتری هم دارد (حدودا ۱۵ درصد) و امتیاز نهایی تقریبا مشابهی با گوشی داریا کسب می‌کند.

از نظر پایداری عملکرد در اجرای تست استرس، گوشی پوکو با پایداری ۸۴٫۵ درصد، بهتر ظاهر می‌شود و گوشی داریا با پایداری حدودا ۷۰ درصدی، بااینکه از نظر رقابتی دست پایین‌تر را دارد، اما عملکرد قابل قبولی را ارائه می‌کند.

در اجرای بازی‌ها، مطابق انتظار پوکو ایکس ۶ پرو حرف اول را می‌زند و با ثبت نرخ فریم میانگین ۵۹ فریم‌برثانیه در اجرای بازی چالش‌برانگیز و سنگین Genshin Impact با بالاترین تنظیمات گرافیکی جای هیچ حرفی باقی نمی‌گذارد؛ اما عملکرد داریا در اجرای بازی با همین تنظیمات گرافیکی ناامیدکننده است و در حین اجرای بازی افت فریم شدیدی را تجربه می‌کند. بااین‌حال، عملکرد هردو گوشی در مدیریت‌ دما معقول و بین ۴۲ تا ۴۳ درجه‌ی سلسیوس در نوسان است.

باتوجه به عملکرد نامطلوب گوشی در اجرای بازی سنگین Genshin Impact، تصمیم گرفتیم عملکرد آن را با بازی Call of Duty Warzone نیز بسنجیم. خوشبختانه گوشی توانست بدون افت فریم؛ البته در تنظیمات گرافیکی پایین، بازی را اجرا کرده و افزایش دمای محسوسی را نیز تجربه نکند.

باند ۲ درست‌مانند مدل سال گذشته، تنها در یک نسخه عرضه شده‌؛ اما این‌بار فضای ذخیره‌سازی را به ۵۱۲ گیگابایت و رم به ۱۲ گیگابایت افزایش یافته است. داریا درمورد نوع تراشه‌ی فضای ذخیره‌سازی صحبت نمی‌کند؛ اما با توجه به نتیجه‌ی بنچمارک‌ها و نوع فضای ذخیره‌سازی پوکو ایکس ۶ پرو، به‌نظر می‌‌‌رسد که از نوع UFS 4.0 باشد.

داریا باند ۲ با افزایش ۳۰۰میلی‌آمپرساعتی ظرفیت باتری، اکنون از باتری ۵۰۰۰میلی‌آمپرساعتی استفاده می‌کند تا خود را به استاندارد گوشی‌های میان‌رده برساند. شارژ سریع ۶۶واتی بدون تغییر باقی مانده است و کماکان از آداپتور در محتویات جعبه خبری نیست؛ البته داریا تحت عنوان جشنواره، به‌همراه گوشی شارژر ۶۶واتی نیز ارسال می‌کند. شاید بد نبود داریا به‌جای قرار دادن هدفون سیمی و تبدیل جک ۳٫۵میلی‌متری به تایپ سی، شارژر را در جعبه‌ی محصولش می‌گنجاند.

پشتیبانی از شارژ بی‌سیم ۱۵واتی یکی از معدود قابلیت‌هایی است که داریا باند ۲ را از برخی میان‌رده‌های بازار متمایز می‌کند. طبق ادعای داریا درصورت استفاده از شارژر بی‌سیم، گوشی در مدت‌زمان ۳ ساعت و درصورت استفاده از شارژر ۶۶ واتی، در مدت‌زمان ۴۷ دقیقه به‌طور کامل شارژ خواهد شد.

در تست شارژدهی در کاربری روزمره با شرایط استاندارد زومیت، داریا باند ۲ توانست حدودا ۱۴ ساعت شارژدهی داشته باشد و در مقایسه‌با رقبای مستقیمش پوکو ایکس ۶ پرو، گلکسی A55 و ردمی نوت ۱۳ پرو پلاس در جایگاه بالاتری قرار بگیرد. در تست پخش ویدیو، باند ۲ با شارژدهی حدود ۱۶ ساعت و ۴۰ دقیقه رکورد نسبتا خوبی از خود به‌جای گذاشت؛ البته نه درمقایسه‌با پوکو ایکس ۶ پرو. باتوجه به ادعاهای مدیاتک درمورد کاهش ۱۰ درصدی مصرف توان در تراشه‌ی جدیدش، این اعداد و ارقام کاملا معقول به‌نظر می‌رسند.

داریا از باند ۲ به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین بخش‌های گوشی یاد می‌کند. این شرکت ادعا می‌کند که با تکیه‌بر «دوربین‌های متعدد و هوش مصنوعی»، گوشی جدیدش را تحت عنوان Camera Phone به بازار عرضه کرده که حقیقتاً ادعای بزرگی است و مرا یاد عنوان بررسی زومیت از نسخه‌ی اول داریا باند می‌اندازد: «ادعاهای بزرگ، نگرانی‌های بزرگ‌تر!»

مجموعه‌ی دوربین داریا باند ۲ که مشخصاتش را در جدول زیر مشاهده می‌کنید، پیشرفت‌های خوبی همچون جایگزینی حسگر ماکرو با تله‌فوتو به خود می‌بیند؛ بدین‌ترتیب، دوربین سه‌گانه‌ی باند ۲ حالا سه ماژول واید، اولتراواید و تله‌فوتو با بزرگ‌نمایی سه‌برابری را شامل می‌شود. دوربین سلفی ۱۶ مگاپیکسلی نسل گذشته نیز حالا با نمونه‌ای ۵۰مگاپیکسلی جایگزین شده است.

باتوجه به محدوده‌ی قیمتی یکسان داریا باند ۲ و پوکو ایکس ۶ پرو، در بخش دوربین هم می‌توانیم دو محصول را در مقابل یکدیگر قرار دهیم تا معیاری برای سنجش کیفیت عکس‌های به‌ثبت رسیده داشته باشیم.

در نمونه‌عکس‌های دوربین اصلی، پوکو تقریباً در تمام سناریوها رنگ‌ها را واقعی‌تر بازسازی می‌کند؛ درحالی‌که داریا رنگ‌ها را گرم‌تر و با کنتراست بیشتری به‌ثبت می‌رساند.

در تصویر زیر، هیچ‌یک از دو گوشی نمی‌توانند نقطه‌ی تعادل بین حفظ جزئیات و حذف نویز را بیابند؛ بنابراین مشاهده می‌کنیم که عکس داریا بیش‌ازحد شارپ و با نویز و جزئيات ساختگی همراه شده و در سوی دیگر پوکو ایکس ۶ پرو عکسی بسیار سافت با جزئیات اندک تحویل داده است.

در شرایط نوری چالش‌برانگیز نیز پوکو از نظر واقع‌گرایی رنگ‌ها برتری قابل توجهی دارد؛ اما در نورپردازی و درست به‌تصویر کشیدن سایه‌ها به‌هیچ‌وجه خوب عمل نمی‌کند. گوشی داریا در این سناریو، رنگ‌ها را بسیار اشباع به‌ثبت رسانده؛ به‌طوری که به شکل محسوسی از واقعیت فاصله دارد؛ اما در عوض، نورپردازی و حفظ تعادل نقاط سایه‌روشن عکس را به‌خوبی به‌ انجام رسانده است.

در مورد عکس‌های داریا باند ۲ در تاریکی باید به اکسپوژر اغراق‌شده‌ی آن اشاره کنم که باعث می‌شود متوجه نشوید عکس‌ها واقعا در شرایط نوری چالشی گرفته شده‌اند؛ این موضوع به‌خصوص درمقایسه‌با عکس‌های پوکو ایکس ۶ پرو مشهودتر هم می‌شود. عکس‌های زیر در استودیوی زومیت و نور بسیار کم گرفته شده‌اند؛ اما نورپردازی بیش‌ازحد گوشی داریا، باعث شده است عکس‌ها هیچ دیدی از شرایط نوری واقعی محیط به‌دست ندهند.

در عکس پرتره‌ای که با دوربین اصلی داریا به‌ثبت رسانده‌ایم نیز گرم‌تر بودن رنگ‌ها به‌وضوح مشهود است و عکس پوکو رنگ‌ها را به‌صورت خنثی‌تری به‌ثبت می‌رساند. ضمن اینکه در عکس پرتره‌ی پوکو، دوربین فوکوس بهتری روی سوژه انجام داده و به‌اصطلاح جداسازی سوژه از پس‌زمینه، بهتر انجام شده است.

مطابق انتظار، هر دو گوشی در عکس‌های اولتراواید، از نظر ثبت جزئیات در یک حدواندازه عمل می‌کنند؛ اما می‌توان گفت در زمینه‌ی گستره دینامیکی، پوکو در برخی سناریوها می‌تواند تعادل بهتری بین نقاط سایه‌روشن تصویر برقرار کند.

دوربین تله‌فوتوی گوشی رنگ‌ها را خوش رنگ‌ولعاب ثبت می‌کند؛ اما نه از نظر جزئیات، نه گستره‌ی دینامیکی رضایت‌بخش عمل نمی‌کند. عکس پرتره با دوربین تله‌فوتو هم چندان دلچسب نیست و همان‌طور که در پرتره‌ی بهزاد مرعشیان مشاهده می‌کنید، سافت‌شدن بیش‌ازحد پوست سوژه و سایر بافت‌ها، موجب غیرواقعی شدن عکس می‌شود.

عکس‌های سلفی داریا هم همچون عکس‌های دوربین اصلی، گرم‌تر هستند؛ اما باند ۲ در زمینه‌ی ثبت جزئيات تا حد محسوسی بهتر از گوشی پوکو عمل می‌کند و سلفی‌های پرجزئیات‌تری به‌ثبت می‌رساند. از طرفی، اگر به آسمان پشت سوژه و پرتوهای خورشیدی که در حاشیه‌های عکس ثبت شده‌اند نگاهی بیندازید، متوجه می‌شوید که پوکو ایکس ۶ پرو از نظر گستره‌ی دینامیکی دست بالاتر را دارد و داریا، آسمان را بسیار روشن ثبت کرده و اصطلاحا آن را سوزانده است.

پیشرفت داریا باند ۲ در برخی زمینه‌ها همچون طراحی و عملکرد، قابل انکار نیست. این گوشی نیمه‌ایرانی برخلاف نسل گذشته‌اش که تاب و توان رقابت با رقبا را نداشت، امسال می‌تواند در برخی زمینه‌ها پابه‌پای دستگاه‌های هم‌قیمت قدم بردارد و «احتمالاً» دیدگاه‌های منفی کمتری را به‌خود جلب کند یا دست‌کم، برخی از نظرات منفی گذشته را خنثی کند.

باوجود پیشرفت‌های باند ۲، در بازه‌ی قیمتی این گوشی، دستگاه‌هایی همچون پوکو ایکس ۶ پرو، گلکسی A55، ردمی نوت ۱۳ پرو پلاس و حتی ناتینگ‌فون ۲ انتخاب مناسب‌تری هستند.

سیاست به‌روزرسانی ضعیف، آینده‌ی مبهم سری گوشی‌های داریا، بی‌اعتمادی کاربر و نگرانی‌ها بر سر موضوع بحث‌برانگیز بومی‌سازی که ریشه در خاطرات تلخ صنعت خودرو و لوازم خانگی دارد، از جمله‌ی عوامل روی‌گردانی کاربران از گوشی‌های ایرانی همچون داریا باند و تمایل‌نداشتن ما به پیشنهاد دادن چنین گوشی‌هایی است؛ شاید ۵ سال بعد و در شرایطی‌که کماکان برندهای نام‌آشنای خارجی هم در بازار حاضر هستند، «جمع‌بندی بررسی داریا باند ۷» را به‌گونه‌ی دیگری تمام کنیم.