بر خلاف نظر بسیاری از منتقدین لپ‌تاپ‌های صفحه لمسی موفق بوده‌اند
با آمدن ویندوز 8، عرصه برای کامپیوترهایی با صفحه‌نمایش لمسی بازتر شد. پیش‌تر بعضی از متخصصان معتقد بودند که صفحات لمسی هیچ سنخیتی با لپ‌تاپ‌ها ندارند و برای این ادعای خود به سخنان استیو جابز استناد می‌کردند. جابز در سال 2010، علت این که چرا نوت بوک‌های اپل از تکنولوژی صفحه‌های لمسی استفاده نمی‌کنند را اینگونه بیان می‌کند: «صفحات لمسی برای استقاده به صورت عمودی مناسب نیستند.»
تیم کوک هم اوایل امسال در مورد موضع اپل نسبت به تبلت پی‌سی‌های تبدیل شونده این گونه می‌گوید: «شما می‌توانید یک توستر را با یخچال ادغام کرده و در یک وسیله ارائه دهید اما این مسئله برای کاربران خوشایند نخواهد بود.»
این‌ها عقاید رهبران پرسودترین شرکت فناوری دنیاست. زمانی که استیو جابز در سال 2010 از لپ‌تاپ‌های لمسی انتقاد کرد، او بر تصور عمومی‌که ده‌ها سال بین کاربران در مورد «سندروم دست گوریل» رواج داشته تکیه کرده و سخن راند. این سندروم می‌گوید زمانی که شما دست خود را به مدت طولانی درمقابل یک صفحه لمسی می‌گیرید، ناراحت و اذیت خواهید شد. البته این یک تصور خیلی افتضاح و غیر واقعی است چراکه قرار دادن دست‌ها روی یک صفحه‌کلید فیزیکی به مراتب سخت‌تر و خسته کننده‌تر از لمس صفحه‌نمایش‌های لمسی است.
صفحه‌نمایش لمسی جایگزینی برای ماوس و کی‌برد نیست، بلکه مکمل آنهاست. اگر من بخواهم مطلبی را در لپ‌تاپم تایپ کنم و فضای کافی برای باز کردن دستانم داشته باشم، مطمئناً انتخاب من برای نوشتن همان کی‌برد فیزیکی خواهد بود. من نمی‌توانم 70 کلمه در دقیقه روی صفحه‌نمایش لمسی تایپ کنم. اما در زمانی که سوار قطاری هستم که جمعیت در آن موج می‌زند، یا در جایی ایستاده‌ام یا در هواپیما نشسته‌ام، بهترین گزینه لپ‌تاپ ویندوز 8 من خواهد بود که تبدیل شونده است و می‌توانم با انگشتانم کارهایم را سریع‌تر انجام دهم.
کدام بهتر است؟
به این مثال‌ها توجه کنید: شما می‌خواهید یک برنامه را در کامپیوتر اجرا کنید، کدام گزینه از نظر شما بهتر خواهد بود؟ کلیک روی آیکون برنامه با استفاده از ماوس یا لمس یک آیکون روی صفحه‌نمایش؟ حرکت دادن پوینتر ماوس بروی دکمه X و بستن برنامه راحت‌تر است یا گرفتن Alt-F4 یا اینکه با لمس X برنامه بسته شود؟ زوم کردن روی یک مرورگر با استفاده از ماوس و کی‌برد راحت‌تر خواهد بود یا استفاده از دو انگشت؟ با انجام یا حتی فکر کردن به این‌ها می‌توانید به آن‌ها پاسخ دهید.
مطمئناً این موارد برای سیستم عامل ویندوز مناسب است، چراکه ترک‌پد آن همیشه عملکرد متوسط و حتی ضعیفی داشته است. اگر از ترک‌پد ویندوز استفاده کنید، خواهید دید که در بیشتر موارد آن‌ها کارایی درست و حسابی ندارند اما با آمدن صفحه‌نمایش‌های لمسی برای لپ‌تاپ‌های ویندوز 8، هوای تازه ای شروع به وزیدن گرفت و خیال آن‌ها را از این بابت آسوده کرد. البته اگر ترک‌پدها آنقدرها هم که ما می‌گوییم بد نباشند، استفاده مستقیم و بدون واسطه دست باعث می‌شود کاربر صفحات لمسی را ترجیح بدهد. اما ترک‌پد کامپیوترهای اپل خوب کار می‌کنند و انسان در آن‌ها نیازی به صفحه‌نمایش‌های لمسی احساس نمی‌کند.
متأسفانه، بسیاری از خصوصیاتی که باعث کارکرد خوب ویندوز 8 می‌شود، به خصوصیات صفحه‌نمایش بستگی دارد. هرچه صفحه بزرگتر باشد و رزولوشن پایین‌تر، استفاده از انگشتان و لمس صفحات هم راحت‌تر خواهد بود، چراکه آیکون‌ها بزرگتر خواهند بود. به‌عنوان مثال کار با اولترابوک 15.6 اینچی Envy Touchsmart و ایسر 14 اینچی Aspire M5 با رزولوشن 1366x768 بسیار راحت‌تر از صفحه‌نمایش‌های Full HD 1080p سونی Duo با صفحه‌نمایش 11.6 اینچ و دل XPS 12 با صفحه‌نمایش 12.5 اینچ و ایسر Aspire S7 با صفحه‌نمایش 13.3 اینچ خواهد بود.
اپل قبل‌تر از این راه حلی پیدا کرده که از آیفون 4 به بعد آن را به کار بسته است. صفحه‌نمایش رتینا به جای هر یک پیکسل در صفحات نمایش معمولی از 4 پیکسل استفاده می‌کند، که باعث می‌شود تصویر واضح‌تر باشد اما قسمت مربوط به لمس را در همان‌اندازه‌ای که بوده نگه داشته است. یک آیپد 2 بردارید و یک آیپد نسل 3 یا 4 هم در کنار آن قرار دهید. خواهید دید که تمام فضای رابط کاربری به یک‌اندازه است، اما مدل‌های جدیدتر، نمایش تصویر با کیفیت‌تر و بهتری دارند که این هم بخاطر 4 برابر شدن پیکسل‌هاست. اپل همین کار را برای مک بوک پرو 13 و 15 اینچی جدید با صفحه‌نمایش رتینا هم انجام داده است، اما هیچ یک از این مدل‌ها صفحه‌نمایش لمسی ندارند. البته حداقل تا الان!
اپل اولین سازنده پخش‌کننده موزیک یا همان MP3 Player نیست، اپل اولین تلفن هوشمند را نساخته است، اپل اولین رابط کاربری گرافیکی، اولین تبلت و اولین لپ‌تاپ با درایو حالت جامد (SSD) را نساخته است. این شرکت همیشه صبر می‌کند تا یک فناوری رشد کرده و اصطلاحاً بالغ شود و بعد از آن استفاده می‌کند. مایکروسافت ایده استفاده از صفحات لمسی در لپ‌تاپ را پیش کشیده و استفاده از آن را شروع کرده است، اما تکمیل و محبوبیت رابط کاربری بدست اپلی انجام خواهد شد که دو سال پیش به‌طور استراتژیک آن را مورد تمسخر قرار داده بود. این بار اولی نیست که اپل این کار را می‌کند، استیو جابز قبلاً تبلت‌های 7 اینچی را مورد نکوهش قرار داده بود اما با آمدن آیپد مینی متوجه شدیم که این کار فقط یک حقه استراتژیک بوده است.
مدیر اینتل، پل اتلینی در زمان بازنشستگی و خداحافظی از شرکت گفت که کار ویندوز 8 به پایان نرسیده است. من فکر می‌کنم منظور او این بوده: مایکروسافت مطمئناً می‌داند رابط‌های کاربری به کدام سمت قدم برمی‌دارند اما مدت زمان کوتاهی برای بهینه کردن رابط کاربری برای نسل جدید صفحات لمسی توقف خواهد کرد. اگر چیزی که ما در حال حاضر می‌شنویم درست باشد، مایکروسافت زودتر از آن چیزی که فکر می‌کنید فرصت برطرف کردن این مشکلات را بدست خواهد آورد. با آمدن «ویندوز آبی»، شرکت می‌خواهد هرساله نسخه به‌روزرسانی شده ای برای آن ارائه دهد. اگر مایکروسافت بتواند مشکل مقیاس‌گذاری را در رابط کاربری برطرف کند، یا راه‌حل بهتری نسبت به صفحه‌نمایش رتینا پیدا کند یا با یافتن راه‌حل‌های بهتر دیگر، به کاربران اجازه دهد تا به‌طور مداوم آن طور که می‌خواهند صفحه را لمس کنند، می‌تواند پرچم‌دار لپ‌تاپ‌های لمسی بماند. هنوز مایکروسافت شانس دارد تا از پیشتازی اپل در سال 2013 جلوگیری کند، پس باید بجنبد.