دلیل دشواری شمارش مرگ‌ومیرهای دنیاگیری کرونا چیست؟
سازمان بهداشت جهانی با انتشار برآوردهای تازه‌ی خود از تعداد مرگ‌ومیرهای دنیاگیری کووید ۱۹ اعلام کرد بین اول ژانویه ۲۰۲۰ تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۱ دنیاگیری کرونا در سطح جهانی نزدیک به ۱۵ میلیون قربانی گرفته است. به گزارش وب‌سایت نیو ساینتیست، این عدد بیش از دو برابر ۶٫۲ میلیون نفری است که پیش‌تر دانشگاه جانز هاپکینز و خود سازمان بهداشت جهانی گزارش داده بودند. این تفاوت فاحش در آمار از این واقعیت سرچشمه می‌گیرد که در بسیاری از نواحی دنیا همچنان سازوکار صحیحی برای ثبت مرگومیرها به کار گرفته نمی‌شود. از این رو، کارشناسان از لزوم حل این مسئله صحبت به میان می‌آورند.
برآوردهای جدید بهداشت جهانی براساس شمار تلفات بدون درنظر گرفتن دنیاگیری است. در حقیقت، محققان آمار مرگ‌ومیرهای هر کشور را با آمارهای برگرفته از تحقیقات علمی تلفیق کرده‌اند. این محققان علاوه بر این از یک مدل آماری برای تخمین مرگ‌ومیرهای نادیده گرفته شده استفاده کردند.
در این روش تعداد مرگ‌ومیرهای مستقیم کووید ۱۹ و همین‌طور موارد غیرمستقیم نیز شمارش شده است. موارد تلفات غیرمستقیم کووید ۱۹ به مواردی گفته می‌شود که بر اثر ازدحام در مراکز درمانی و همچنین کمبود مراقبت‌های بهداشتی به وقوع پیوسته‌اند. محققان این تیم تحقیقاتی متوجه شدند چندین کشور تعداد جان‌سپردگان کووید ۱۹ را بسیار کمتر برآورده کرده‌اند. این موضوع به‌خصوص در کشور هند مشهود است، جایی که بهداشت جهانی تخمین می‌زند، حدود نیمی از مرگ‌ومیرهای اضافه شده به تلفات دنیاگیری از آنجا نشأت می‌گیرد.
براساس برآوردهای سازمان جهانی بهداشت، هند بیشترین تلفات ناشی از کووید ۱۹ در جهان را دارد. این تیم تحقیقاتی گزارش دادند، هند تا به امروز ۴٫۷ میلیون مرگ و میر مرتبط به کووید ۱۹ را تجربه کرده است. این در حالی است که آمارهای رسمی در کمال شگفتی تعداد قربانیان دنیاگیری در هند را حدود ۵۲۰ هزار نفر اعلام کرده است. این اشتباهات در آمار و ارقام واقعیتی است که همه‌گیرشناسان از سال‌ها قبل از آن اطلاع داشته‌اند. پرابهات جَها، پژوهشگر از دانشگاه تورنتو کانادا می‌گوید بسیاری از کشورها همچنان روش‌های کارآمدی برای ثبت و ضبط دقیق مرگ‌ومیرهای خود ندارند.
بنا به گزارش اخیر بهداشت جهانی، حدود ۶۰ درصد از مرگ‌ومیرهای دنیاگیری ثبت نشده باقی‌مانده‌اند. جها که یکی از اعضای تیمی است که اخیراً مرگ‌ومیرهای کووید ۱۹ در هند را بررسی کرد، می‌گوید، هند در سال ۲۰۲۰ بیش از ۱۰ میلیون مرگ‌ومیر داشت که ۳ میلیون از نفر از آن‌ها اصلاً در جایی ثبت نشدند. به گفته جها، این تفاوت به دلیل آن است که نیمی از مرگومیرها در منازل رخ می‌دهد و اجساد هم به دلیل ترس از مداخله مقامات با شتاب سوزانده شده یا دفن می‌شود تا تدفین‌ها بنا به شریعت‌های هندو و اسلام انجام گیرند. جها می‌گوید، اوضاع در نواحی روستایی حتی از این هم بدتر است، چراکه کمتر احتمال دارد مرگها به‌خصوص تلفات زنان رسماً ثبت شود.
یافته‌های سازمان بهداشت جهانی و همین‌طور تحقیقات جها نشان می‌دهد، تمام امیدها به اینکه هند می‌تواند با جمعیت جوان خود بهتر با دنیاگیری مقابله کند، نقش بر آب شدند. جها ادامه می‌دهد: «حالا به خوبی می‌دانیم خیلی زود به اطلاعات رجوع کردیم.» به عقیده جها، کمبود داده‌های کووید ۱۹ در بسیاری از کشورهای آفریقایی نیز مسئله‌ساز بوده و آمارهای واقعی مرگ‌ومیر در این قاره نیز کاملاً پنهان مانده‌اند. در واقع، از ۴۷ کشور قاره آفریقا تنها پنج کشور اطلاعات کاملاً علمی را تحویل بهداشت جهانی داده‌اند.
آریل کارلینسکی، محققی از مرکز داده‌های مرگ‌ومیر سازمان بهداشت جهانی هم در این رابطه گفت: «دانستن آمار واقعی مرگ‌ومیرهای دنیاگیری گام نخست برای فهم بهتر آنچه رخ داده و پیشگیری از شیوع‌های آتی است.» جها در این رابطه ابراز امیدواری کرد و افزود، مقابله با این مسائل ناممکن نیست. او می‌گوید: «باید الزامی در کار باشد تا جنازه‌ای بدون ثبت دفن نشود. این همان کاری است که هم‌اکنون در بمبئی انجام می‌شود. اکنون تقریباً ۱۰۰ درصد مرگها ثبت می‌شوند و این سازوکار از سال‌ها قبل در آنجا حکم‌فرما است.»
اما به عقیده او، مشکل نواحی روستایی همچنان باقی است. جها عقیده دارد برای حل این مشکل نیاز به یک نوآوری، مانند پایه‌ریزی مراکز ثبت احوال در روستاها برای ثبت مرگومیرها حس می‌شود. جها در پایان افزود: «تعجب‌برانگیز است همچنان در قرن بیست‌ویکم اطلاعی از تعداد [دقیق] مرگ‌ومیرهای کووید ۱۹ نداریم.»
نظرات