کاهش اندازه تومور مغزی با استفاده از کلاه مغناطیسی
همه‌ی سرطان‌ها ناگوارند اما برخی اشکال آن وحشتناک‌تر هستند. گلیوبلاستوما را درنظر بگیرید که نوع خوشبختانه نادری از تومور است: این نوع تومور با سرعت و به‌طور تهاجمی روی مغز یا ساقه‌ی مغز رشد می‌کند، درمان قطعی ندارد و تقریبا همیشه کشنده است. کنترل این نوع سرطان به شیمی‌درمانی و پرتودرمانی شدیدی نیاز دارد که بیماران اغلب قادر به انجام آن نیستند. اما دانشمندان ممکن است روش جدیدی پیدا کرده باشند: کلاهک غیرتهاجمی که از میدان مغناطیسی نوسان‌دار برای کوچک کردن تومور استفاده می‌کند.
به گزارش ساینس الرت، دستگاه جدید اخیرا روی بیمار ۵۳ ساله مبتلا به گلیوبلاستوما مورد آزمایش قرار گرفت که اندازه تومور او ۳۱ درصد کاهش پیدا کرد اما بیمار متاسفانه به‌علت آسیبی که به سر وی وارد شد و ارتباطی با درمان نداشت، از دنیا رفت. دیوید بسکین، جراح مغز و اعصاب از بیمارستان متودیست هیوستون، گفت:
به لطف شجاعت این بیمار و خانواده‌اش، توانستیم اثربخشی بالقوه‌ی اولین درمان غیرتهاجمی گلیوبلاستوما را در دنیا آزمایش و تأیید کنیم. موافقت سخاوتمندانه این خانواده برای کالبدشکافی پس از مرگ نابهنگام عزیزشان، نقش بسیار مهمی در مطالعه و توسعه‌ی این درمان بالقوه داشت.
اسکن‌های مغز که کوچک شدن تومور را نشان می‌دهد
کلاه مغناطیسی آزمایشی به سه آهنربای دائمی قوی و دوار مجهز است که میدان مغناطیسی نوسان‌داری را تولید می‌کنند. پژوهشگران با استفاده از این فناوری توانستند حجم و جرم گلیوبلاستوما را درون کشت‌های سلولی و سلول‌های گلیوبلاستومای انسانی که به موش پیوند زده شده بود، کاهش دهند.
میدان مغناطیسی موجب اختلال در انتقال الکترون‌ها در مجموعه‌ای از واکنش‌ها درون میتوکندری می‌شود. میتوکندری‌ها اندامک‌های سلولی هستند که انرژی شیمیایی مورد نیاز سلول را تولید می‌کنند. البته این اختلال فقط در حضور برخی از ترکیبات تقویت‌کننده متابولیسم اتفاق می‌افتد که توسط سلول‌های تومور تولید می‌شود که بدان معنا است که سلول‌های گلیوبلاستوما از بین می‌روند درحالی‌که سلول‌های سالم، دست‌نخورده باقی می‌مانند.
بیمار مورد مطالعه در ماه مه ۲۰۱۸ به‌علت تغییر حالت روانی به پزشکی مراجعه کرده بود. معاینات وی به کشف تومور بزرگی منجر شد که در هر دو لوب پیشانی او گسترش پیدا کرده بود و به پل جسم پینه‌ای که بین آن‌ها قرار دارد، نیز نفوذ کرده بود. وی در ژوئن همان سال، تحت عمل جراحی برای برداشتن گلیوبلاستوما قرار گرفت.
متاسفانه تومور دوباره برگشت و با وجود درمان تهاجمی به رشد خود ادامه داد. ازآن‌جا که درمان‌های معمول دیگر تأثیری روی او نداشتند، او پس از امضای رضایت‌نامه در آوریل ۲۰۲۰ تحت کارآزمایی کلاه مغناطیسی قرار گرفت. بیمار به مدت سه روز، در کلینیکی تحت درمان قرار داشت درحالی‌که همسر وی درحال آموزش برای مراقبت از وی و استفاده از کلاه بود. پس‌از‌این، او درمان را در خانه ادامه داد و با جلسات دو ساعته در روز شروع کرد و آن را به شش ساعت رساند.
در کل، درمان به مدت ۳۶ روز ادامه داشت. در این زمان، گلیوبلاستوما ۳۱ درصد کوچک شد و مراقبان بیمار بهبود در گفتار و عملکرد شناختی او را گزارش کردند. پس از ۳۶ روز، درمان از روی اجبار متوقف شد، زیرا بیمار افتاده بود و سرش آسیب دیده بود. متاسفانه، دیری نگذشت که وی از دنیا رفت.
اگرچه این داستان پایان غم‌انگیزی داشت و این مطالعه‌ی موردی فقط روی یک بیمار انجام شده است، نتایج اولیه دلگرم‌کننده است. کاهش تومور با مشاهدات قبلی روی کشت سلولی و موش‌هایی که سلول‌های انسانی به آن‌ها پیوند زده شده بود، سازگار است و نشانگر کاهش اندازه تومور در موقعیتی است که درمان‌های معمول سرطان نتوانسته بودند رشد تومور را متوقف کنند.
اگر بتوان کارآیی کلاه را روی بیماران انسانی دیگر نشان داد، ممکن است گزینه درمانی بسیار ملایم‌تری برای یکی از وحشتناک‌ترین اشکال سرطان ارائه داد. بسکین گفت:
تصور کنید سرطان را بدون شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی درمان کنید. نتایجی که در آزمایشگاه و روی این بیمار به دست آورده‌ایم، دنیای جدیدی از درمان‌های غیرسمی و غیرتهاجمی را برای سرطان مغز باز می‌کند و این رویکرد می‌تواند کاربردهای هیجان‌انگیزی در آینده داشته باشد.
این پژوهش در مجله‌ی Frontiers in Oncology منتشر شده است.
نظرات