ارتباط رگ های خونی تومور و سیستم ایمنی در روند درمان سرطان

 برخی از درمان‌های سرطان با هدف قرار دادنِ رگ‌های خونی که بافتِ تومور را تغذیه می‌کنند، از رشد تومور جلوگیری می‌کنند در حالی که برخی دیگر تلاش می‌کنند با اثر روی سیستم ایمنی و تقویت آن، تومور را از بین ببرند. محققان دانشکده‌ی پزشکی بایلور تأثیر متقابل رگ‌های خونیِ تومور و سیستم ایمنی را بر عملکرد یکدیگر یافتند و پیشنهاد دادند که با در نظر داشتن این تأثیر دوگانه، می‌توان باعث بهبود نتایج در درمان سرطان شد.

 دکتر شیانگ ژانگ، نویسنده‌ی سرپرست این تحقیقات که دانشیارِ بیولوژیِ مولکولی سلولی و همچنین دانشیار مرکز سرطان سینه‌ی «لستر و سو اسمیت» در دانشکده بایلور است، می‌گوید:

فرآیند رگ زایی (آنژیوژنز)

برای درک بهتر این تناقض آشکار دکتر ژانگ و همکارانش، نگاهی نزدیک‌تر و دقیق‌تر به عملکرد تومور در سرطان سینه داشتند.

ژانگ می‌گوید:

 بر خلاف ازدیاد این رگ‌های خونی، آن‌ها کار خود را بسیار ضعیف انجام می‌دهند؛ زیرا ساختار و عملکرد آن‌ها غیر طبیعی است. برای مثال این رگ‌ها خون کافی به تومور نمی‌رسانند که این باعث می‌شود مقدار مواد غذایی و اکسیژن رسیده به تومور محدود شود. همچنین اشکالات ساختاری این رگ‌ها باعث بدخیم شدن تومور می‌شود؛ به‌گونه‌ای که بعضی از سلول‌های سرطانی از شکاف‌های موجود در رگ، وارد عروق خونی می‌شوند و متاستاز (پیشروی سرطان در قسمت‌های دیگر بدن) می‌دهند.

فرآیند متاستاز

همچنین رگ‌های خونی غیر طبیعیِ تومور، باعث تداخل با سلول‌های ایمنی ضد تومور و داروهای که قصد رسیدن به تومور دارند، می‌شوند. به‌تازگی فرایند طبیعی سازی عروق که به معنی بازگرداندن عروق خونی تومور به عملکرد و ساختار طبیعی است، به‌عنوان یک استراتژیِ امیدوارکننده برای بهبود درمان‎های ضد عروق خونی در نظر گرفته می‌شود. طبیعی سازی عروق می‌تواند مانع پیشرفت سرطان و متاستاز آن شود یا حداقل آن را محدود کند. همچنین می‌تواند باعث بهبود پاسخ به داروها و شیمی‌درمانی و پرتودرمانی شود. با این حال چگونگیِ طبیعی سازیِ عروق تومور، به مقدار بسیار کمی شناخته شده است.

 دکتر ژانگ و همکارانش با استفاده از نتایج مطالعه خود در مورد طبیعتِ تومور، یک سری از سلول‌های ایمنی به نام لنفوسیت T را یافتند که این سلول‌ها می‌توانند باعث ترویج فرایند طبیعی سازی رگ شوند. ژانگ در این باره چنین توضیح می‌دهد: 

ژانگ در ادامه‌ی اظهاراتش اشاره می‌کند:

نتیجه کارهای محققان حاکی از آن است که در درمان سرطان، وجود سلول‌های ایمنی و فعالیت آن‌ها در حول طبیعت تومور و همچنین ساختار عروقی تومور، بسیار مهم هستند؛ چون وجود هر دوی این‌ها کنار یکدیگر باعث می‌شود که تومور به ایمونوتراپی پاسخ دهد. ژانگ در انتها می‌گوید: