آرم از ریزتراشه پلاستیکی قابل انعطاف خود رونمایی کرد

با اینکه میکروچیپ‌ها امروزه در انواع و اقسام دستگاه‌ها از ماشین‌های لباسشویی تا چراغ‌های داخل خیابان مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما این فراگیری می‌تواند با تولید ریزتراشه‌ها روی پلاستیک، کاغذ و پارچه از این هم بیشتر شود و قیمت آن‌ها نیز تا حد غیر قابل باوری پایین بیاید. این قولی است که آرم در جریان معرفی نمونه اولیه از ریزتراشه پلاستیکی جدید خود با نام «پلاستیک‌آرم» (PlasticARM) به جهانیان داده است.

در واقع این اولین تراشه انعطاف‌پذیر ساخته شده نیست، اما پیچیده‌ترین آن‌ها به حساب می‌آید. پلاستیک‌آرم میزبان یک پردازنده ۳۲ بیتی کورتکس-ام‌زیرو است که ارزان‌ترین و ساده‌ترین پردازنده در خانواده کورتکس-ام آرم به شمار می‌آید. بعلاوه، این میکروچیپ یک رام ۴۵۶ بایتی و رم ۱۲۸ بایتی را نیز روی خود جای داده است. در مجموع، پلاستیک‌آرم شامل بیش از ۱۸ هزار گیت منطقی می‌شود که به گفته آرم حداقل ۱۲ برابر بیشتر از سایر چیپ‌های پلاستیکی است.

چیپ مذکور با همکاری سازنده چیپ‌های منعطف یعنی PragmatIC تولید شده است. بر اساس توضیحات طراحان آرم در مقاله منتشر شده در نیچر، تراشه مذکور فعلا عملکرد چیپ‌های سیلیکونی را از خود نشان نمی‌دهد و برای مثال فقط قادر به اجرای برنامه‌های آزمایشی سه‌تایی است که در زمان انجام فرایند ساخت، روی مدار آن به صورت سخت‌افزاری پیاده‌سازی شده‌اند. با این حال محققان آرم اعلام کرده‌اند که در حال کار برای اجرای قابلیت پشتیبانی از کدهای جدید در نسخه‌های آینده هستند.

نکته‌ای که تراشه جدید آرم و سایر تراشه‌های مشابه را خاص می‌کند، استفاده آن‌ها از عناصر قابل انعطاف است. ریزتراشه آرم از ترانزیستورهای فیلم‌نازک متال‌اکسید یا TFT استفاده می‌کند. این عناصر می‌توانند برخلاف تراشه‌های ساخته شده روی سیلیکون، روی سطوحی که دارای انعطاف بوده و بر اثر خم شدن از بین نمی‌روند پیاده‌سازی شوند. چنین قابلیتی این امکان را فراهم می‌کند که مدارات را روی بسترهایی از جنس پلاستیک و کاغذ و با هزینه بسیار پایین تولید کرد.

با وجود این مزایا، تراشه‌های مبتنی بر پلاستیک معایب خود را دارند و در کوتاه‌مدت جایگزین تراشه‌های سیلیکونی نخواهند شد. در واقع این تراشه‌ها از نظر مصرف انرژی، تراکم و عملکرد، ناکارآمد هستند. برای مثال پلاستیک‌آرم ۲۱ میلی‌وات توان مصرف می‌کند که ۹۹ درصد آن هم به صورت تلفات هدر می‌رود. علاوه بر این، تراشه مذکور بسیار بزرگ بوده و مساحتی برابر ۵۹٫۲ میلی‌متر مربع دارد. برای مقایسه بد نیست بدانید که این مساحت ۱۵۰۰ برابر مساحت تراشه سیلیکونی پردازنده کورتکس-ام‌زیرو است.

با این حال مهندس تحقیقات آرم، جیمز مایرز به نیوساینتیست می‌گوید:

این تراشه سریع نبوده و از لحاظ مصرف انرژی هم کارآمد نیست، اما می‌توانم آن را روی کاهو قرار دهم تا مدت‌زمان قابل استفاده بودن آن را برایم تعیین کند.