آیا این نهنگ منقرض‌شده سنگین‌ترین حیوان تاریخ بوده است؟

شنبه ۱۴ مرداد ۱۴۰۲ - ۲۲:۳۰
مطالعه 3 دقیقه
تصویرسازی هنری نهنگ غول پیکر منقرض شده
دیرینه‌شناسان در پرو بقایای گونه‌ای باستانی از نهنگ غول‌پیکر و منقرض شده‌ای را کشف کرده‌اند که نهنگ آبی درمقایسه با آن حیوانی سبک به‌نظر می‌آید.
تبلیغات

گونه‌ی عظیم‌الجثه‌ای باستانی از اجداد نهنگ‌ها که ۳۹ میلیون سال پیش زندگی می‌کرد، با وزن بیش از دو برابر نهنگ آبی، یک غول دریایی بی‌مانند بود. به نظر می‌رسد که این نهنگ منقرض‌شده عنوان سنگین‌ترین حیوان شناخته‌شده‌ای را که تاکنون روی زمین زندگی کرده، به خود اختصاص داده است.

به‌گزارش لایوساینس، نهنگ به‌تازگی توصیف‌شده از گونه‌ی باسیلوسور (خانواده‌ای منقرض‌شده از آب‌بازسانان) «پروستوس کلوسوس» نام دارد و با وزن خالص تخمینی بین ۸۵هزار تا ۳۴۰هزار کیلوگرم، بزرگ‌ترین حیوان زنده‌ی جهان، یعنی نهنگ آبی را به راحتی زیر سایه‌ی خود می‌برد. براساس پژوهش جدید دانشمندان که چهارشنبه دوم اوت در نشریه نیچر منتشر شد، طول بدن پروستوس کلوسوس به حدود ۲۰ متر می‌رسید.

دیرینه‌شناسان بقایای بخش‌هایی از اسکلت پستاندار دریایی غول‌پیکر مورد بحث را ۳۰ سال پیش در منطقه‌ی ایکا در جنوب پرو کشف کردند. بر اساس بیانیه‌ی منتشرشده، از آن زمان تاکنون محققان ۱۳ مهره، چهار دنده و یک استخوان لگن را از خاک بیرون کشیده‌اند.

پروستوس کلوسوس با وزن حیرت‌انگیز ۸۵هزار تا ۳۴۰هزار کیلوگرم، نهنگ آبی را زیر سایه خود می‌برد

الی امسون، دیرینه‌شناس و متصدی پستانداران فسیلی در موزه‌ی ایالتی تاریخ طبیعی اشتوتگارت در آلمان و نویسنده‌ی اصلی پژوهش، در مصاحبه با لایوساینس بیان کرد: «یکی از نویسندگان همکار در صحرای پرو در جستجوی فسیل‌ بود و استخوان‌هایی را مشاهده کرد. به دلیل اندازه‌ی بسیار بزرگ استخوان‌ها، حفاری زمان زیادی گرفت. هرکدام از مهره‌ها به تنهایی ۱۵۰ کیلوگرم وزن دارد.»

محققان با استفاده از تعداد محدود استخوان‌های کشف شده فقط می‌توانند تخمین بزنند که این نهنگ چقدر بزرگ و سنگین بوده، زیرا بسیاری از بقایای این حیوان (از جمله تمام بافت‌های نرم) در طول زمان پوسیده شده است.

با این حال، استخوان‌های بازیابی‌شده بسیار متراکم بودند، به این معنی که وزن بسیار زیادی داشتند. تیم پژوهشی بر این باور است که برای جبران وزن بسیار زیاد استخوان‌ها، بافت‌های نرم نهنگ احتمالاً کم‌وزن‌تر از استخوان‌ها بودند و با خنثی‌کردن اسکلت سنگین حیوان، به شناور شدن آن درون آب کمک می‌کردند.

یکی از مهره‌های اسکلت نهنگ کشف شده در منطقه‌ی ایکا
یکی از مهره‌های کشف شده در منطقه‌ی ایکا.

در نتیجه، پروستوس کلوسوس احتمالا ظاهر بسیار عجیبی داشت. پژوهشگران این موجود را که سری کوچک، بدنی عظیم و دست‌ها و پاهای کوچک‌تر داشت، به یک گاو دریایی امروزی تشبیه کرده‌اند. الی امسون می‌گوید: «ممکن است حیوان خیلی عجیب‌تر از آن چیزی بوده باشد که ما تصور می‌کنیم.»

به‌نقل‌از امسون، پروستوس کلوسوس از نظر وزن قطعاً حجم بسیار بیشتری از نهنگ آبی داشت؛ اما طول کلی بدنش که ۲۰ متر اندازه‌گیری شده، از نهنگ آبی کوتاه‌تر بود. تخمین مقدار دقیق چربی و بافت‌های نرمی که اسکلت را می‌پوشاند، بسیار دشوار است، بنابراین تیم پژوهشی درمورد برآورد اندازه‌ها با رویکردی نسبتاً محافظه‌کارانه پیش رفته است.

بااین‌حال به‌گفته‌ی محققان، ممکن است شکل ظاهری عجیب نهنگ به شناور ماندنش کمک کرده باشد و به آن امکان می‌داده تا مانند گاوهای دریایی به آرامی در آب سر بخورد.

پروستوس کلوسوس نه تنها تصورات ما را از ظاهر سنگین‌ترین حیوان جهان به‌هم می‌ریزد، بلکه هرآنچه را که نیز در مورد تکامل گونه‌ی آب‌بازسان می‌دانیم، به چالش می‌کشد. کشف این نهنگ به این معنی است که آن‌ها ۳۰میلیون سال زودتر از آنچه در ابتدا تصور می‌شد به اوج جرم بدن خود رسیدند.

پروستوس کلوسوس تصورات ما را از ظاهر سنگین‌ترین حیوان جهان به‌هم می‌ریزد

امسون می‌گوید: «پروستوس کلوسوس درک ما از تکامل و غول‌پیکری گونه‌ی آب‌بازسانان را کاملاً تغییر داد. به احتمال زیاد این موجود مسافری کم‌سرعت و یک غواص کم‌عمق بوده. ما مطمئن نیستیم که از چه چیزی تغذیه می‌کرده، زیرا چیزی از سر و دندان‌هایش باقی نمانده است. فقط در حد حدس و گمان است، اما تصور می‌کنیم که وقت خود را در اعماق اقیانوس صرف نمی‌کرده و برای غذا انرژی زیادی نمی‌سوزانده است.»

جرمی گلدبوگن، دانشیار اقیانوس‌ در ایستگاه دریایی هاپکینز در دانشگاه استنفورد کالیفرنیا، معتقد است که پژوهش درمورد این نهنگ می‌تواند بینش جدیدی را درباره‌ی تکامل گونه‌های غول‌آسای دریایی ارائه دهد.

گونه‌ی توصیف شده به وضوح یک حیوان عظیم‌الجثه بود و اسکلت سنگینی داشت، ولی آیا بزرگ‌تر از نهنگ آبی بود؟ شاید بود و شاید هم نبود. گلدبوگن استدلال می‌کند که پرسش‌های مهم‌تر به تکامل کل گروه‌ گونه‌های مرتبط و زیست‌شناسی مربوط به زمان و چرایی بزرگ شدن جثه‌ی این موجودات مربوط می‌شود.»

در حال حاضر نمونه‌ی استخوان‌های کشف شده در موزه‌ی تاریخ طبیعی لیما نگهداری می‌شود.

داغ‌ترین مطالب روز

نظرات

تبلیغات