داشتن یک موقعیت اجتماعی بالا مزایای سلامتی و شایستگی مختلفی برای نرها و ماده‌های بسیاری از گونه‌های اجتماعی از جمله انسان دارد؛ اگرچه دستیابی و حفظ سلطه بر گروه، اغلب با صرف هزینه‌هایی نیز همراه است. آنا پریس نویسنده‌ی نخست مطالعه می‌گوید:
نویسندگان دریافتند که سطوح کورتیزول در ادرار تمام نرها در دوران ناپایدار درمقایسه با دوران سلطه‌ی پایدار بیشتر بود درحالی‌که میزان تهاجمی بودن الگوی معکوسی داشت و در دوران پایداری از سطح بالاتری برخوردار بود.
در مواقع ناپایداری اجتماعی، شامپانزه‌های نر برای کاهش درگیری و تقویت اتحاد گروه از تعاملات تهاجمی خود کم می‌کنند
این یافته‌ها نشان می‌دهند که در شامپانزه‌های غالب، حفظ موقعیت با افزایش استرس فیزیولوژیکی مرتبط نیست و نشان می‌دهد که با وجود پایین‌تر بودن تعاملات تهاجمی، رقابت بر سر موقعیت و عدم اطمینان از روابط حاکمیت درون گروه، تمام نرها را در معرض استرس روانی‌اجتماعی قرار می‌دهد. این نتایج از مطالعات دیگری که نشان می‌دهند قابل پیش‌بینی نبودن روابط اجتماعی در تمام نخستی‌ها تنش‌زا است، حمایت می‌کند. این موضوع شامل انسان‌ها نیز می‌شود. پریس می‌گوید:
پژوهشگران دو زمینه را که موجب بروز بی‌ثباتی اجتماعی می‌شد، مورد بررسی قرار دادند: رقابت برای موقعیت و رقابت بر سر فرصت‌های جفت‌گیری. در هر دو مورد الگوهای مشابهی مشاهده شد. همه‌ی نرها بدون توجه به موقعیت اجتماعی، در جریان دوره‌های رقابت نرهای غالب دارای سطوح بالاتر استرس بودند درحالی‌که میزان تهاجمی بودن در دوره‌هایی که رقابت کمتر بود، بیشتر بود.
اجتناب از تهاجم
رومن ویتینگ، نویسنده‌ی ارشد این مطالعه می‌گوید:
بنابراین زمانی‌که روابط حاکمیت موجود در گروه مشخص نبوده و ناپایدار است، شامپانزه‌های نر ممکن است از رفتار تهاجمی دست بکشند. این کار بخشی از یک راهبرد مدیریت درگیری است که به آن‌ها اجازه می‌دهد طی چنین دورانی بتوانند با هم همکاری داشته باشند. راهبردهای مدیریت درگیری برای حفظ حیات پایدار در گروه‌های اجتماعی بسیار مهم است. این مطالعه نشان می‌دهد که شامپانزه‌های وحشی برای مدیریت درگیری‌های درون گروهی از خواسته‌های شخصی خود می‌گذرند. پریس نتیجه می‌گیرد که:
نظرات