لقمه بزرگ‌تر از دهان؛ تلاش مار افعی برای بلعیدن خرگوشی ۱۰ برابر سنگین‌تر [تماشا کنید]

یک بازی به نام «خرگوش چاق» وجود دارد که در آن شرکت‌کنندگان مارشمالوها را یکی‌یکی در دهان خود می‌گذارند و پس از هر بار، باید عبارت «خرگوش چاق» را تلفظ کنند. اما معمولا در عمل مشخص می‌شود برخلاف تصور، دهانشان آن‌قدرها هم جا ندارد.

مار افعی معمولی اروپایی در موقعیتی مشابه در جزیره‌ای در دانمارک قرار گرفت. پژوهشگران از این مار درحال تلاش برای خوردن خرگوشی بسیار بزرگ‌تر از خود فیلم‌برداری کردند.

مار افعی ماده درحال انجام تلاش بسیار بلندپروازانه‌اش برای بلعیدن خرگوشی بسیار بزرگ‌تر از خود، توسط کلاوس بیرچ، یکی از نویسندگان مطالعه‌ای جدید که این برخورد را تشریح کرده است، در اوت ۲۰۲۲ نزدیک ساحلی در جزیره لِسو مشاهده شد.

مار افعی که طولش حدود ۶۰ سانتی‌متر و وزنش تقریبا ۱۱۰ گرم تخمین زده می‌شود، به آرامی سر و اندام‌های خرگوشی به طول ۳۰ سانتی‌متر و وزن حدود هزار گرم را با پوزه بررسی می‌کند و گهگاه آن را گاز می‌گیرد. نویسندگان معتقدند مارهای افعی با این روش (بررسی طعمه با پوزه) اندازه‌ی شکار خود را می‌سنجند تا بفهمند آیا می‌توانند آن را ببلعند یا نه. گرچه افعی موفق به بلعیدن خرگوش جوان نشد، خرگوش کوچک در این درگیری جان خود را از دست داد.

ویدئو

چرا مار افعی به دنبال طعمه‌ای بسیار بزرگ‌تر از خود بود؟ طبق توضیحات نویسندگان، مار افعی که ماده به‌نظر می‌رسید، احتمالا در وضعیت تغذیه‌ای ضعیفی قرار داشت و شاید کمی پیش از آن زایمان کرده بود. بیرچ در نهایت برای نجات خرگوش جوان، افعی را دور کرد، اما دیگر دیر شده بود.

هنوز مشخص نیست اگر بیرچ دخالت نمی‌کرد، آیا مار افعی موفق به بلعیدن طعمه‌اش می‌شد یا نه. اما نویسندگان احتمال می‌دهند که مار، پس از بررسی دقیق، طعمه بزرگ و نامتناسب خود را رها می‌کرد.

ممکن است برای شما سوال پیش بیاید که چرا دانشمندان این‌قدر از تلاش مار برای خوردن طعمه‌ای بزرگ هیجان‌زده شده‌اند؛ زیرا این اتفاق چندان غیرمعمول نیست. برای مثال، در ویدیویی دیگر، مار پیتون سنگی آفریقایی دیده می‌شود که ایمپالا (گاوسانی با جثه متوسط در آفریقا) را می‌بلعد.

تلاش مارها برای شکار و خوردن طعمه‌هایی که بسیار بزرگ‌تر از خودشان هستند، در تحقیقات علمی به‌ندرت ثبت شده است. همچنین به‌نظر می‌رسد مارها معمولا چنین طعمه‌های بزرگ را پس از ارزیابی رها می‌کنند، اما این رفتار کمتر در منابع علمی گزارش شده است. نویسندگان به چندین مورد، هم منتشرشده و هم منتشرنشده اشاره می‌کنند که در آن‌ها گونه‌های مختلف مار ازجمله مار درختی قهوه‌ای، گونه‌های مختلف مارزنگی و مارهای افعی، طعمه‌هایی به مراتب بزرگ‌تر را رها کرده‌اند.

شباهت‌هایی که بین داستان مار افعی بسیار بلندپرواز و خرگوش بیچاره وجود دارد، این فرضیه را قوت می‌بخشد که مارها ممکن است اغلب شکارهای بزرگ خود را پس از کشتن رها کنند و این رفتار شاید فراوان‌تر از چیزی باشد که قبلا فکر می‌کردیم.

مطالعه در مجله‌ی Herpetozoa منتشر شده است.