قوی ترین پیشرانه های تنفس طبیعی به کار رفته در سوپراسپرت ها
پیشرانههای تنفس طبیعی از مزایایی در برابر نمونههای مجهز به توربوشارژرها بهره میبرند. صدای دلنشینتر پیشرانه و قابلیت افزایش بیشتر دور موتور، نمونههایی از مزیتهای این دسته از پیشرانهها هستند. مهندسان با تلاشهای بیوقفه سعی در توسعه و بهبود مداوم پیشرانههای به کار رفته در محصولات خود دارند. به خصوص اگر پیشرانهی مد نظر جهت کاربرد در سوپراسپرتها باشد. در همین راستا شرکتهای خودروسازی با اصلاح نمونههای تولیدی خود همواره به دنبال نسبت نیرو به حجم بهتری هستند. این نسبت به خوبی نمایانگر توان یک پیشرانه خواهد بود. در ادامه بهترین پیشرانههای خودروهای سوپراسپرت را در این زمینه معرفی خواهیم کرد.
پورشه ۹۱۱ GTS
۱۱۳.۲ اسب بخار بر هر لیتر
پورشه را میتوان یکی از سردمداران تولید پیشرانههای تنفس طبیعی نام برد. این شرکت مقاومت زیادی در برابر توروبوشارژرها کرد اما اخیرا تعداد زیادی از محصولات این خودروساز از سیستمهای پرخوران بهره میبرند. پیشرانهی ۳.۸ لیتری به کار رفته در GTS با بهینهسازیهای صورت گرفته، ۳۰ اسب بخار بیشتر از مدل کاررا اس توان تولید میکند. GTS با پیشرانهی ۴۳۰ اسب بخاری خود جهت پر کردن فضای بین مدلهای کاررا اس و GT3 به بازار عرضه شد. این خودرو با ترکیب توان بالا و قیمت پایین (نسبت به سایر پورشهها) گزینهی ایدهآلی به حساب میآید.
لامبورگینی اونتادور LP 750-4 SV
۱۱۳.۸ اسب بخار بر هر لیتر
ادامهی روند تولید پیشرانههای تنفس طبیعی توسط لامبورگینی امری ستودنی است. پیشرانهی ۶.۵ لیتری ۱۲ سیلندر اونتادور SV توانایی تولید ۷۴۰ اسب بخار را دارد و پکیج آئرودینامیکی بهبود یافته، سیستم تعلیق جدید و ترمزهای بهبود یافته، این خودرو را به گزینهای ایدهآل جهت ثبت رکوردهای فوقالعاده تبدیل کرده است. صدای پیشرانهی اونتادور به واقع یکی از بهترین نمونههای تاریخ است؛ به خصوص غرش آن هنگام سنگینتر کردن دندهها.
لامبورگینی اوراکان
۱۱۵.۸ اسب بخار بر هر لیتر
اوراکان جایگزین نمونهی بسیار محبوب گالاردو است و لامبورگینی جهت ادامهی روند موفقیت خود تلاش زیادی برای ارایهی خودرویی توانمند در هر زمینه کرده است. اوراکان به واسطهی پیشرانهی ۶۰۲ اسب بخاری، جعبه دندهی دو کلاچه و سیستم تعلیق تطبیقپذیر، خودرویی بسیار توانمند است. لامبورگینی به بهبود پیشرانهی گالاردو، ۴۰ اسب بخار به توان خروجی آن افزوده است. با این که اوراکان خودرویی کوچک به نظر میر سد، اما در واقع طول آن ۱۶ سانتیمتر نسبت به گالاردو افزایش یافته است.
فراری F12 برلینتا
۱۱۵.۹ اسب بخار بر هر لیتر
F12 تنها به ۶.۶ ثانیه برای ثبت رکورد ۱۶۱ کیلومتر بر ساعت احتیاج دارد. این خودرو توانایی طی ۴۰۰ متر را در مدت زمان ۱۰.۹ ثانیه و سرعت ۲۱۰ کیلومتر بر ساعت دارد. تمامی این آمار و ارقام توسط پیشرانهی بسیار توانمند F12 ممکن شده است. F12 به واسطهی پیشرانهی ۱۲ سیلندر و ۶.۳ لیتری خود توانایی تولید ۷۳۰ اسب بخار را دارد. میتوان F12 را دومین خودروی سریع دیفرانسیل عقب تاریخ عنوان کرد.
آئودی R8 V10 پلاس
۱۱۷.۳ اسب بخار بر هر لیتر
پیشرانهی ۱۰ سیلندر و ۵.۲ لیتری R8 قابلیت افزایش دور موتور تا ۸۵۰۰ دور بر دقیقه را دارد. جعبه دندهی دو کلاچهی پیشرفتهی آئودی نیز وظیفهی انتقال توان در این خودرو را بر عهده دارد. ترمزهای سرامیکی را نیز باید به مجموعهی قابلیتهای فوقالعادهی R8 افزود. R8 پلاس جدیدترین پاسخ آئودی به سوپراسپرتهای سایر شرکتها است و پیشرانهی ۶۱۰ اسب بخاری و سیستم چهارچرخ محرک این خودرو، علاوه بر رانندگی راحت توانایی حرکتی بالایی را به ارمغان میآورد.
فراری F12 tdf
۱۲۲.۲ اسب بخار بر هر لیتر
اگر از نظر شما F12 برلینتا به اندازهی کافی سریع نیست، فراری نسل جدید آن را با پیشرانهی قدرتمندتر عرضه کرده است. پیشرانهی ۶.۳ لیتری F12 tdf توانایی تولید ۷۷۰ اسب بخار را دارد و بدین وسیله tdf را ۲ ثانیه سریعتر برلینتا در رکوردگیری پیست فیورانو میسازد. پیشرانهی بسیار قدرتمند و محور عقب محرک باعث شده است تا F12 tdf نیازمند مهارت بالایی در رانندگی باشد. لحظهای غفلت باعث خواهد شد تا کنترل خودرو را از دست دهید. پیشتر گفتیم که F12 برلینتا دومین خودروی سریع دیفرانسیل عقب تاریخ است؛ دلیل این امر چیزی جز سریعتر بودن نسل جدید این خودرو نیست.
پورشه ۹۱۱ GT3 RS
۱۲۳.۳ اسب بخار بر هر لیتر
پورشه برای تولید مدل RS حجم پیشرانهی GT3 را از ۳.۸ به ۴ لیتر افزایش داده است و نتیجهی این امر افزایش توان خروجی به ۴۹۳ اسب بخار است. پیشرانهی ۹۱۱ GT3 RS توانایی رسیدن به دور موتور ۸۲۵۰ دور بر دقیقه را دارد. میتوان این خودرو را نمونهای مسابقهای دانست که با تغییر چهره توانایی حضور در خیابانها را یافته است. اما فراموش نکنید توانایی حرکتی ۹۱۱ GT3 RS هنوز هم در حد بسیار بالایی قرار دارد.
پورشه ۹۱۱ GT3
۱۲۵ اسب بخار بر هر لیتر
توانایی اعجاب آور پورشه در راستای کسب ۴۷۵ اسب بخار از پیشرانهی ۶ سیلندر و ۳.۸ لیتری تخت GT3، از هر وجهی قابل تقدیر است. توانایی افزایش دور موتور به نزدیکی ۹۰۰۰ دور بر دقیقه در این خودرو، توانایی بالای مهندسی پورشه را به رخ همگان میکشد.
فراری ۴۵۸
۱۲۶.۷ اسب بخار بر هر لیتر
فراری در تولید پیشرانههای ۸ سیلندر تنفس طبیعی تبحر زیادی دارد و نمونهی ۴.۵ لیتری ۴۵۸ گواه این ادعا است. پیشرانهی ۴۵۸ توانایی تولید ۵۷۰ اسب بخار را دارد و تا ۹۰۰۰ دور بر دقیقه عملکرد خود را ادامه میدهد. هر عاشق خودرویی از این موضوع آگاه است که صدای پیشرانههای فراری در دنیای خودرو بیهمتا است و تبدیل به مشخصهی شناخت محصولاتی اسب رقصان مارانلو شده است.
پورشه ۹۱۸ اسپایدر
۱۳۰.۴ اسب بخار بر هر لیتر
با این که پورشه ۹۱۸ به واسطهی استفاده از موتورهای الکتریکی شهرت زیادی یافته است، اما نباید فراموش کرد که پیشرانهی ۸ سیلندر ۴.۶ لیتری این خودرو توانایی تولید ۶۰۰ اسب بخار را دارد. این پیشرانه توانایی افزایش دور موتور تا ۹۱۰۰ دور بر دقیقه را دارد! پورشه ۹۱۸ از هر لحاظی خودرویی بینظیر است و قیمت ۸۴۵ هزار دلاری آن در برابر برچسب قیمت ۱ میلیون دلاری رقبایش اعم از لافراری و P1، به صرفهتر است.
فراری ۴۵۸ اسپشیال
۱۳۲.۷ اسب بخار بر هر لیتر
فراری با بهینهسازی پیشرانهی ۴۵۸، ۴۰ اسب بخار به توان خروجی آن افزود و باعث شد تا مجددا به عنوان بهترین تولید کنندهی پیشرانههای تنفس طبیعی خودروهای سوپراسپرت تبدیل شود. عملکرد 458 اسپشیال فوقالعاده است و صدای دلنشین پیشرانهی آن تنها یک پیام برای راننده دارد؛ فشردن پدال گاز تا انتها.