آمازون، پیروز واقعی جمعه سیاه
چهار سال پیش، برخی کارشناسان مبحثی را به نام «دام رسانهای خردهفروشان» مطرح کرده بودند. در روزهای نزدیک به عید شکرگزاری، رسانهها بهشدت تلاش میکنند همهی مردم را در شلوغترین و ناخوشایندترین روز حراج سال، به خرید هرچه بیشتر تشویق کنند. آنها برای این پویایی اجتماعی، میلیونها دلار خرج کردهاند تا مردم را به سمت این دریای خوشگذرانی «خرید کردن و هزینه کردن» سوق بدهند.
شاید، این آمازون است که ماهیت حراج آخر سال را برای همیشه تغییر داده است.
درحالیکه در سراسر دنیا بازارهای فیزیکی رو به افول میروند و خردهفروشان تلاش میکنند برای مردم دلیلهای بیشتری بیاورند که چرا باید وقت و پول بیشتری را به بازدید از فروشگاههای آنها اختصاص دهند، پویایی انفجاری بلک فرایدی، در حال محو شدن است. چرا؟ وقتیکه میتوانید در خانهی خود بنشینید و به مانیتور خیره شوید، چرا باید از خانه بیرون بروید و در همهمهی فروشهای آخر فصل شرکت کنید؟
به نظر میآید والمارت و دیگر خردهفروشانی که برای جذب بیشتر مردم باهم رقابت میکنند، علت اصلی علاقهی مردم به حضور در فروشگاهها را فراموش کردهاند: اینکه چرا مردم دوست دارند با یکدیگر به خرید بروند. مردم از حضور در بازار لذت میبرند چراکه تمایلات اجتماعی، روابط و معاشرت با افرادی که میشناسند و نمیشناسند، یک نیاز انسانی است. صرف حضور در فروشگاهها لذتبخش است. زیرا گشت زدن در بازار، صرفنظر از خرید کردن یا نکردن، خوشایند است: ما انسانها به ارتباط با یکدیگر نیاز داریم.
حالا مسابقهی خرید کردن به پایان رسیده است. آمازون، برندهی میدان بود. بااینحال شاید در رقابتهای فروش آتی، شاهد باشیم که بازیگران اصلی، تلاش میکنند تجربهای برای مردم فراهم کنند که ارزش پولی را که پرداخت میکنند، داشته باشد. این تنها آغاز راه است.