دانشمندان از سر کنجکاوی سن یک کرم آزمایشگاهی را اندازه گرفتند؛ نتیجه همه را غافلگیر کرد

داستان از یک کنجکاوی ساده شروع شد. زیست‌شناسی که دهه‌ها از یک کرم بی‌ادعا در آزمایشگاهش مراقبت می‌کرد، ناگهان تصمیم گرفت سن واقعی این حیوان خانگی نامتعارف را بسنجد. نتیجه، رکوردی جهانی و یک شگفتی بزرگ برای دنیای علم بود.

این موجود که حالا با نام «بی» شناخته می‌شود، یک کرم روبانی ۹۰ سانتی‌متری است که زندگی آرامی را در مخزن آزمایشگاه جان الن، دانشیار دانشگاه ویلیام اند مری در ویرجینیا، می‌گذراند. الن این کرم را در سال ۲۰۰۵، زمانی که دانشجوی دکترا بود، از سر دلسوزی به سرپرستی گرفت؛ نوسازی ساختمان دانشگاه می‌توانست به بی‌خانمانی چندین نمونه بی‌مهره منجر شود.

همه چیز با سؤال یکی از دانشجویان سابق الن به نام کلوئی گودسل درباره‌ی سن کرم آغاز شد. این سؤال ساده، جرقه‌ای در ذهن الن زد. او می‌دانست که بی چندین دهه عمر دارد، اما برای یافتن پاسخ دقیق، بخش بسیار کوچکی از بافت آن را برای تجزیه و تحلیل به مؤسسه زیست‌شناسی دریایی اورگان فرستاد.

نتایج آزمایش‌ها نفس‌گیر بود. این کرم که از گونه‌ی باسئودیسکوس پونتی (Baseodiscus punnetti) است، حداقل ۲۳ سال سن دارد، هرچند سن واقعی‌اش به احتمال زیاد به ۳۰ سال نزدیک‌تر است. این کشف، بی را به پیرترین کرم روبانی ثبت‌شده در تاریخ تبدیل و ثابت کرد که این گروه از موجودات می‌توانند طول عمری استثنایی داشته باشند.

جان الن در بیانیه‌ای اعلام کرد: «کرم‌های روبانی شاخه‌ای بسیار متنوع و گسترده هستند، با این‌حال تقریباً هیچ‌چیز درباره‌ی طول عمر طبیعی آن‌ها نمی‌دانیم. این یافته، شکاف علمی مهمی را پر کرده و طول عمر شناخته‌شده‌ی این موجودات را تا مرتبه‌ی بزرگی (ده برابر) افزایش می‌دهد.»

این کشف می‌تواند درک ما را از اکولوژی شکارچیان دریایی متحول سازد و به دانشمندان کمک کند تا تأثیر این موجودات بر اکوسیستم‌های خود را بهتر تخمین بزنند.

البته در دنیای بی‌مهرگان، طول عمرهای شگفت‌انگیز بی‌سابقه نیست. یکی از مشهورترین کهن‌سالان، یک صدف دوکفه‌ای اقیانوسی به نام مینگ بود که در سال ۲۰۰۶ در سواحل ایسلند پیدا شد. این صدف که زندگی خود را در حدود سال ۱۴۹۹ میلادی و هم‌زمان با سلسله مینگ در چین آغاز کرده بود، بیش از ۵۰۰ سال عمر داشت. متأسفانه، سرنوشت مینگ با بی متفاوت بود. این صدف باستانی، درست در همان سال کشف‌شدنش به دست دانشمندان کنجکاو، دچار مرگی زودهنگام شد.

مطالعه در مجله‌ی Experimental Zoology منتشر شده است.