بررسی سرفیس پرو 2017 مایکروسافت

مایکروسافت به‌طرز انکارناپذیری با نسخه‌ی ابتدایی سرفیس پرو که در ۱۸ ژوئن سال ۲۰۱۲ و تحت عنوان «سرفیس برای ویندوز ۸ پرو» به جهانیان معرفی شد، دسته‌‌ی جدیدی در بین محصولات سخت‌افزاری حوزه‌ی کامپیوترهای شخصی ایجاد کرد؛ دسته‌ای که امروزه به‌طور معمول از آن با عنوان تبلت‌ هیبریدی ۲ به یک یاد می‌شود. اما تبلتی که زمانی قدرتمند و در عین‌حال سنگین، زمخت و تا حدودی غیرجذاب بود، در گذر سال‌ها به‌ محصولی باریک، ظریف، سبک و قدرتمندتر تبدیل شد.

مایکروسافت در حقیقت با سرفیس پرو به جمع سازندگان کامپیوترهای شخصی پیوست. ردموندی‌ها از آن زمان تاکنون در حال بهبود و ارتقا محصولات خانواده‌ی سری سرفیس هستند؛ این در حالی است که شرکای تجاری مایکروسافت نیز با هدف رقابت با این کمپانی، به‌سرعت وارد بازار محصولات ۲ در یک شدند. بازار کامپیوترهای شخصی از سیر نزول و وضعیت روبه‌زوالی که در سال‌های گذشته به آن دچار شده بود، فاصله گرفته است و به‌طور حتم محصولات هیبریدی، نقشی کلیدی در اوج‌گیری مجدد آن دارند.

با وجود تأثیری که مایکروسافت با عرضه‌ی نسخه‌ی ابتدایی سرفیس پرو بر بازار PC داشت؛ اما در حقیقت با عرضه‌ی سرفیس پرو ۳ بود که در نهایت ردموندی‌ها را به مهره‌ای کلیدی در بازی سخت‌افزار بدل کرد. محصول یادشده نخستین سرفیس پرویی بود که ضخامت و وزن معقولی داشت و نسبت ۳:۲ نمایشگر آن، یک نوآوری محسوب می‌شد؛ چرا که تا آن زمان، تمام محصولات ۲ در یک ویندوزی عموما از نمایشگرهایی با نسبت تصویر ۱۶:۹ یا ۱۶:۱۰ بهره می‌بردند.

مایکروسافت در اکتبر سال ۲۰۱۵ نسخه‌ی به‌روزشده‌ای از خانواده‌ی محصولات سرفیس پرو را با نام سرفیس پرو ۴ روانه‌ی بازار کرد. با وجود آنکه ابعاد کلی و ظاهر سرفیس پرو ۴ تفاوت چندانی با برادرش نداشت؛ اما نمایشگر آن با تراکم ۲۶۷ پیکسل‌براینچ و دقت فوق‌العاده بالا در تولید رنگ‌ها، قدمی روبه‌جلو محسوب می‌شد. علاوه‌بر موارد یادشده، کیبورد سرفیس پرو ۴ نیز تغییرات زیادی را تجربه کرده بود؛ به‌طوری که قالب جزیره‌ای کلیدها و ترک‌پد بزرگ‌تر کیبورد بر کارایی آن می‌افزود.

اکنون پس از گذشت حدود ۱۸ ماه از عرضه‌ی سرفیس پرو ۴، مایکروسافت جانشین این تبلت قدرتمند را وارد بازارهای جهانی کرده است؛ اما برخلاف انتظار ما، ردموندی‌ها نسل پنجم از تبلت‌های هیبریدی خود را سرفیس پرو ۵ نام‌گذاری نکرده‌‌ و با کنار گذاشتن سیستم نام‌گذاری مبتنی بر عدد، محصول جدید خود را با نام Surface Pro روانه‌ی بازار کرده‌اند.

صرف‌نظر از سیستم نام‌گذاری جدید، آنچه اهمیت دارد، تغییرات سخت‌افزاری سرفیس پروی جدید است. با وجود آنکه در نگاه اول ممکن است سرفیس پرو ۲۰۱۷ نسبت به نسل قبل خود ارتقایی جزئی به‌نظر برسد؛ اما طبق ادعای مایکروسافت، بهره‌گیری سرفیس پروی جدید از حدود ۸۰۰ قطعه‌ی سفارشی‌سازی‌شده، بهبود قابل توجهی در عملکرد این محصول بالارده در بخش‌های مختلف به‌همراه داشته است. اما عملکرد سرفیس پرو ۲۰۱۷ در دنیای واقعی چگونه است؟ برای یافتن پاسخ این سؤال و سوالات مشابه در ادامه با بررسی سرفیس پروی جدید همراه زومیت باشید.

تبلت هیبریدی سرفیس‌ پروی جدید مایکروسافت توسط شرکت امتداد پارسه برای بررسی دراختیار زومیت قرار گرفته است.

* متاسفانه کیبورد Type Cover و نسل جدید قلم‌های سرفیس پن را برای بررسی دراختیار نداشتیم، بنابراین نمی‌توانیم در مورد عملکرد آن‌ها اظهارنظر کنیم.

سرفیس پرو ۳ انقلابی در زمینه‌ی طراحی محصولات خانواده‌ی سرفیس پرو به‌وجود آورد. مایکروسافت با این دستگاه نسبت تصویر ۳:۲ را به خانواده‌ی تبلت‌های هیبریدی خود اضافه کرد و این نسبت تصویر اکنون به‌نوعی به امضای دستگاه‌های سرفیس بدل شده است. علاوه‌بر این، سرفیس پرو ۳ نسبت به نسل قبل خود باریک‌تر شده و از وزن آن کاسته شده بود.

خانواده‌ی سرفیس پرو با عرضه‌ی نسل سوم آن‌ها، به‌ بلوغی در طراحی رسیدند؛ به‌طوری که ردموندی‌ها سرفیس پرو ۴ را با طراحی مشابه سرفیس پرو ۳ و تفاوت‌هایی جزئی، نظیر کاهش ضخامت دستگاه و حاشیه‌های نمایشگر و وزن کم‌تر روانه‌ی بازار کردند. مایکروسافت در طراحی سرفیس پرو ۲۰۱۷ نیز به فلسفه‌ی «تکامل به‌جای تحول» وفادار مانده و صرفا به اعمال تغییرات جزئی بسنده کرده است.

ردموندی‌ها در نسل جدید از خانواده‌ی سرفیس پرو، کمی از خطوط شکسته و زاویه‌ای فاصله گرفته و به لبه‌های دستگاه انحنا داده‌اند؛ اما ظاهر دستگاه تغییر بنیادینی به خود ندیده است. لبه‌های منحنی سرفیس پروی جدید باعث می‌شود تا در دست گرفتن آن بیش‌ازپیش لذت‌بخش باشد.

سرفیس پرو ۲۰۱۷ از همان ظاهر آشنای خانواده‌ی سرفیس پرو بهره می‌برد؛ لبه‌ی بالایی دستگاه شامل نواری پلاستیکی برای آنتن‌دهی بهتر وای‌فای است، این نوار پلاستیکی از کلیدهای پاور و کنترل حجم صدا نیز میزبانی می‌کند. جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون در همان مکان نامتعارف خود در لبه‌ی سمت چپ و بالای دستگاه جای گرفته است و کلیه‌ی پورت‌های دستگاه شامل پورت مینی‌دیسپلی و یک پورت USB 3.0 و پورت Surface Connect در لبه‌ی سمت راست تبلت قرار گرفته‌اند. پورت اتصال کیبورد نیز در لبه‌ی پایینی سرفیس پرو قرار دارد. مایکروسافت درگاهی را نیز برای ارتقا حافظه‌ی ذخیره‌سازی ازطریق کارت حافظه‌ی میکرو اس‌دی در نظر گرفته است.

به‌طور حتم یکی از معدود ایراداتی که می‌توان به سرفیس پرو ۲۰۱۷ گرفت، بهره نبردن آن از پورت USB نوع C است. مایکروسافت مدعی است که USB نوع C پورتی با آپشن‌های بسیار، مانند پشتیبانی از نمایشگر، سطوح بالاتر توان و تاندربولت ۳ محسوب می‌شود و این مسئله می‌تواند باعث سردرگم‌‌شدن کاربر می‌شود، همچنین این موضوع مطرح است که هنوز هم بسیاری از دستگاه‌های کنونی از پورت‌های USB نوع A استفاده می‌کنند. بااین‌حال مایکروسافت می‌توانست درکنار پورت USB-A، یک پورت USB-C با پشتیبانی از تمام موارد یادشده در نظر بگیرد.

یکی دیگر از بخش‌هایی که مایکروسافت در آن پیشرو محسوب می‌شود، طراحی پایه‌ برای تبلت‌های هیبریدی سرفیس، موسوم به کیک‌استند است. از زمان عرضه‌ی نسخه‌ی ابتدایی سرفیس پرو تاکنون، کیک‌استند همواره یکی از قابلیت‌های کلیدی آن‌ها محسوب می‌شده است، این موضوع در مورد سرفیس پرو ۲۰۱۷ نیز صدق می‌کند؛ چرا که مایکروسافت باز هم عملکرد آن را بهبود داده است.

 کیک‌استند جدید اکنون نرم‌تر از گذشته حرکت می‌کند و درعین‌حال مستحکم‌تر است؛ اما مهم‌ترین تغییر در پایه‌ی سرفیس پرو، پشتیبانی آن از زوایای بازتر است؛ کیک‌استند جدید اکنون به‌جای ۱۵۰ درجه (در سرفیس پرو ۴) تا ۱۶۵ درجه باز می‌شود و این موضوع باعث می‌شود تا استفاده از آن در کاربرد‌هایی مانند یادداشت‌برداری و طراحی ساده‌تر از گذشته باشد.

مایکروسافت همواره بیش از هر سازنده‌ی کامپیوتر‌های شخصی دیگری روی کیفیت نمایشگر محصولات خود دقت داشته است. ردموندی‌ها طی چند سال گذشته، بهترین نمایشگرها را در محصولات خود به‌کار برده‌اند. سرفیس پرو ۴ در نوع خود از بهترین صفحه‌نمایش موجود بهره می‌بُرد؛ بنابراین منطقی است که اگر مایکروسافت بدون اعمال تغییر از آن در نسل بعدی تبلت‌های هیبریدی خود استفاده کند.

سرفیس پرو ۲۰۱۷ از همان پنل ۱۲.۳ اینچی پیکسل‌سنس به‌کاررفته در سرفیس پرو ۴ با رزولوشون ۱۸۲۴ × ۲۷۳۶ پیکسل بهره می‌برد. رزولوشن یادشده، تراکم پیکسلی ۲۶۷ پیکسل بر اینچ را در پنلی با نسبت تصویر ۳:۲ به‌ارمغان می‌آورد. اما مایکروسافت تغییری جزئی در نمایشگر سرفیس پرو ۲۰۱۷ نسبت به گذشته به‌وجود آورده است؛ این تبلت اکنون درکنار پروفایل رنگ استاندارد sRGB از یک حالت جدید موسوم به Enhanced sRGB نیز بهره می‌برد. در حالت بهبودیافته، رنگ‌ها کمی زنده‌تر به‌نظر می‌رسند، اما در حالت‌ عادی، تصاویر کمی رنگ‌‌رفته هستند.

طبق ادعای مایکروسافت، حالت Enhanced sRGB، پروفایلی در داخل فضای رنگی sRGB محسوب می‌شود که در آن تُن‌های میانی رنگ‌ها تا حد امکان به طیف رنگی P3-D65 نزدیک می‌شود، درحالی‌که رنگ پوست در تصاویر بدون تغییر باقی می‌ماند، ضمن آنکه کنتراست کلی تصاویر نیز بهبود پیدا می‌کند. میزان حداکثر روشنایی صفحه‌نمایش سرفیس پرو ۲۰۱۷ به عدد فوق‌العاده‌ی ۴۵۰ نیت می‌رسد؛ بنابراین کار با آن زیر نور مستقیم خورشید نیز به‌سادگی امکان‌پذیر است. برای آن دسته از افرادی که علاقه‌مند به استفاده از تبلت در اتاق‌ تاریک هستند، سرفیس پرو با حداقل روشنایی ۴ نیت، گزینه‌‌ی مناسبی محسوب می‌شود.

در کل نمایشگر سرفیس پرو جدید با نسبت تصویر عالی و کیفیت بسیار خوب آن، باعث می‌شود تا زمان استفاده از این دستگاه هیبریدی نهایت لذت را ببرید و هر زمان که نیاز داشتید ازطریق قلم روی آن یادداشت برداری یا طراحی کنید.

اسپیکرهای سرفیس پرو ۲۰۱۷ نیز جزو بخش‌‌هایی از این محصول محسوب می‌شوند که تغییرات گسترده‌ای را تجربه‌ نکرده‌اند؛ اما مایکروسافت اکنون از استاندارد Dolby Audio Premium در نسل جدید تبلت‌ هیبریدی خود بهره می‌برد و به‌لطف آن افکت‌‌های صوتی مختلفی را دراختیار کاربر قرار می‌دهد. با وجود آنکه بلندی صدای اسپیکرهای سرفیس پروی جدید چندان زیاد نیست؛ اما صدای خروجی بسیار شفاف است و نویز بسیار پایینی دارد.

مایکروسافت به‌خوبی اسپیکرهای سرفیس پرو را در دو حاشیه‌ی کناری نمایشگر و در نزدیکی فریم فلزی تبلت پنهان کرده است؛ به‌طوری که تشخیص‌دادن آن‌ها چندان راحت نیست. علاوه‌بر مورد یادشده، روبه‌جلو بودن اسپیکرها نیز تأثیر مثبتی بر فراگیری و رسایی صدا دارد. به‌طور حتم اسپیکرهای این تبلت هیبریدی نمی‌توانند جایگزینی برای هدفون‌ باشند؛ اما عملکرد آن‌ها برای کامپیوتری در این ابعاد بسیار خوب ارزیابی می‌شود.

مایکروسافت همانند گذشته از یک حسگر ۸ مگاپیکسلی در سرفیس پرو ۲۰۱۷ استفاده کرده است. به‌طور حتم نمی‌توان کیفیت تصاویر ثبت‌شده توسط این دوربین را با پرچم‌داران دنیای گوشی‌های هوشمند مقایسه کرد؛ اما با وجود آنکه تبلت‌ها ابزار مناسبی برای عکاسی به‌شمار نمی‌روند، عملکرد سرفیس پرو در این زمینه قطعا شما را راضی خواهد کرد.

سرفیس پرو ۲۰۱۷ از یک دوربین سلفی ۵ مگاپیکسلی بهره می‌برد تا علاوه بر ضبط ویدئو‌هایی با رزولوشن 1080p، قادر به ثبت عکس‌های مناسبی نیز باشید. عملکرد دوربین سلفی سرفیس پرو ۴ همانند دوربین اصلی آن، خوب و راضی‌کننده است و برای مکالمات ویدیویی کاملا پاسخگوی نیاز شما خواهد بود. اما مهم‌ترین مورد، پشتیبانی دوربین جلو از ویندوز هِلو و سرعت بسیار بالای آن به‌ لطف بهره‌گیری سرفیس پرو از یک حسگر ثانویه است.

اگرچه تاریخچه‌ی تبلت‌های ویندوزی به سال ۲۰۰۲ و عرضه‌ی دستگاه‌هایی موسوم به Tablet PC با سیستم‌عامل بهینه‌شده‌ی ایکس‌پی بازمی‌گردد؛ اما بدون تردید می‌توان نخستین تلاش جدی مایکروسافت برای ورود به عرصه‌ی تبلت‌ها را معرفی نسخه‌ی ابتدایی سرفیس پرو در سال ۲۰۱۳ با سیستم‌‌عامل ویندوز ۸ دانست.

با وجود مانور زیاد ردموندی‌ها و تلاش‌ آن‌ها برای نشان‌ دادن راحتی کار با سیستم‌عامل ۸ در محیط لمسی، عواملی مانند دوگانگی محیط این سیستم‌عامل، لزوم جابه‌جایی متعدد از فضای مدرن استارت و فضای سنتی دسکتاپ، نبود امکان بوت‌‌ مستقیم سیستم‌عامل به محیط دسکتاپ و غنی‌ نبودن فروشگاه اپلیکیشن ویندوز، همگی دست‌به‌دست هم دادند تا کاربران، اقبال چندانی به ویندوز ۸ نداشته باشند.

استقبال کم کاربران از ویندوز، مایکروسافت را بر آن داشت تا به‌روزرسانی ویندوز ۸.۱ را با قابلیت‌هایی همچون امکان اجرای اپلیکیشن‌های مدرن در محیط دسکتاپ، تجربه‌ی مالتی‌تسکینگ بهتر در محیط مدرن ویندوز و ادغام هرچه بهتر وان‌درایو (اسکای‌درایو سابق) دراختیار کاربران قرار دهد.

مایکروسافت در ادامه‌ی تلاش خود برای هرچه کم‌رنگ‌تر کردن مرز بین محیط دسکتاپ و محیط لمسی، سیستم‌عامل موفق ویندوز ۱۰ را در ژوئیه ۲۰۱۵ دراختیار عموم قرار داد. این سیستم‌عامل به‌دلیل تصمیم مایکروسافت مبنی بر فراهم‌‌ کردن رابط کاربری دسکتاپ‌محور، جایگزینی اینترنت‌اکسپلورر با مرورگر اج و ارائه‌ی دستیار صوتی کورتانا به‌همراه آن، مورد استقبال منتقدان قرار گرفت.

مایکروسافت نسل پنجم سرفیس پرو را به‌صورت پیش‌‌فرض همراه‌با آخرین بسته‌ی به‌روزرسانی ویندوز ۱۰، یعنی آپدیت کریترز روانه‌ی بازار کرده است. از جمله‌ی مهم‌ترین قابلیت‌هایی که این به‌روزرسانی با خود به‌ همراه دارد، می‌‌توان به مواردی همچون حالت بازی (برای بهبود تجربه‌ی گیمینگ دستگاه)، نمایش تصویر در تصویر برای اپلیکیشن‌های یونیورسال، نایت‌لایت (برای کاهش نور آبی)، Paint 3D (نسخه‌ی مدرن Paint با قابلیت ایجاد مدل‌های سه‌بعدی)، نگارش با قلم روی عکس‌ها در اپلیکیشن فتوز، افزایش سرعت عملکرد ویندوز هِلو و بهبودهایی در مرورگر اج اشاره کرد.

به‌طور حتم ویندوز ۱۰ نسبت به نسخه‌ی ابتدایی خود تغییرات گسترده‌ای تجربه کرده و کامل‌تر شده است؛ به‌طوری‌که کمتر می‌توان دوگانگی موجود در محیط ویندوز ۸ را در آن مشاهده کرد. اما هنوز هم نمی‌توان ویندوز ۱۰ را سیستم‌عاملی ایدئال برای استفاده در حالت تبلت دانست؛ چرا که بسیاری از محیط‌های این سیستم‌عامل، مانند فایل اکسپلورر، برای تعامل ازطریق لمس آماده نیستند و هنوز هم حین کار با بخش تنظیمات، گاهی اوقات به محیط کلاسیک کنترل‌پنل منتقل می‌شوید، علاوه‌ بر موارد یادشده، استفاده از نرم‌افزارهای دسکتاپ نیز در حالت تبلت، تجربه‌ی لذت‌بخشی ارائه نمی‌دهد.

همان‌طور که در ابتدای بررسی اشاره کردیم، بیشترین تغییرات سرفیس پرو ۲۰۱۷ نسبت به نسل قبل، در زمینه‌ی سخت‌افزار و مشخصات فنی این محصول حاصل شده است. محصولات سرفیس پرو نسبت به ابعادی که دارند، همواره عملکرد بسیار خوبی از خود به نمایش گذاشته‌اند؛ سرفیس پرو ۲۰۱۷ با بهره‌گیری از نسل هفتم پردازنده‌های اینتل موسوم به کبی‌ لیک، این روند را وارد مرحله‌ی جدیدی کرده‌ است.

با وجود آنکه معماری پردازنده در تراشه‌های کبی‌ لیک مشابه اسکای‌لیک است؛ اما بهبود‌های اعمال‌شده در فرایند ساخت ۱۴ نانومتری این تراشه که اینتل آن را +14nm می‌نامد، امکان افزایش فرکانس و مصرف انرژی پایین‌تر را فراهم آورده است؛ بنابراین تراشه‌های کبی‌ لیک با وجود بهره‌گیری از معماری یکسان با اسکای‌لیک، بهبودهایی را تجربه کرده‌اند.

در جدول زیر نگاهی به جزئیات تراشه‌های به‌کاررفته در سرفیس پرو ۲۰۱۷ و تغییرات آن‌ها نسبت به نمونه‌های استفاده‌شده در سرفیس پرو ۴ خواهیم داشت:

همان‌طور که در جدول بالا مشاهده می‌کنید، فرکانس پایه به‌صورت جزئی و فرکانس توربو به‌صورت قابل توجهی افزایش پیدا کرده است؛ این موضوع باعث می‌شود میزان پاسخ‌گویی سیستم افزایش پیدا کند و چنانچه تبلت به‌خوبی قادر به مدیریت میزان حرارت و مصرف انرژی باشد، عملکرد کلی دستگاه نیز افزایش پیدا خواهد کرد.

نسخه‌ای از سرفیس پرو ۲۰۱۷ که برای بررسی دراختیار زومیت قرار گرفته است از تراشه‌ی Core i7 7660U، حافظه‌ی رم ۱۶ گیگابایتی و حافظه‌ی ذخیره‌سازی SSD با ظرفیت ۵۱۲ گیگابایت بهره می‌برد. این مدل از تبلت هیبریدی مایکروسافت از واحد پردازش گرافیکی Iris Plus Graphics 640 بهره می‌برد که نسبت به نمونه‌‌های HD 620 و HD 615 به‌کاررفته در نسخه‌های i5 و m3 سرفیس پرو و سایر اولترابوک‌های رایج بازار قدرتمندتر است. 

واحد پردازش گرافیکی Iris Plus به‌کاررفته در نسخه‌ی i7 سرفیس پرو، از ۴۸ واحد اجرای دردسترس و ۶۴ مگابایت eDRAM بهره می‌برد که این حافظه می‌تواند نقش بافر گرافیک یا کش سیستم را ایفا کند. فرکانس پایه‌ی این واحد گرافیکی ۳۰۰ مگاهرتز است؛ اما در حالت توربو به فرکانس ۱.۱ گیگاهرتز نیز می‌رسد.

مایکروسافت در سرفیس پروی جدید به‌‌طور کامل فن را از سیستم خنک‌کننده‌‌ی نسخه‌های i5 و m3 حذف کرده است و تنها مدل i7 این دستگاه از سیستم خنک‌کننده‌ی فعال بهره می‌برد؛ با این وجود سیستم خنک‌کننده‌ی این نسخه بسیار کم‌صداتر از سرفیس پرو ۴ است، مایکروسافت ظاهر دریچه‌های هوا را نیز در سرفیس پرو ۲۰۱۷ تغییر داده و آن‌ها را ظریف‌تر از گذشته ساخته است.

مایکروسافت اسلایدری نیز برای تغییر حالت مصرف انرژی سرفیس پرو در نظر گرفته است. برای دسترسی به این اسلایدر باید روی آیکون باتری در تسک‌بار کلیک کنید. اسلایدر Power Mode، حالت‌های «بهترین عمر باتری»، «عملکرد بهتر» و «بهترین عملکرد» را در برمی‌گیرد و به‌صورت پیش‌فرض روی حالت بهترین طول‌عمر باتری تنظیم شده است.

در ادامه می‌توانید برخی از نتایج تست‌های بنچمارک را که توسط زومیت روی این تبلت اجرا شده‌اند، مشاهده کنید:

در سال‌های اخیر استفاده از حافظه‌های SSD PCIe در اولترابوک‌ها به امری مرسوم بدل شده است؛ این حافظه‌ها عموما در فُرم‌فکتور M.2 عرضه می‌شوند؛ اما مایکروسافت با انتخاب حافظه‌های SSD کوچک‌تر BGA سامسونگ با مدل PM971، مسیر متفاوتی را انتخاب کرده است. مزیت این حافظه نسبت به نمونه‌های مرسوم، بیشتر ازلحاظ ابعاد است؛ حافظه‌های BGA به‌طور قابل ملاحظه‌ای از نمونه‌های M.2 کوچک‌تر هستند و مصرف انرژی بهینه‌تری نیز نسبت به نمونه‌های مرسوم دارند.

تنها نقطه‌ی ضعف حافظه‌ی یادشده، عملکرد آن است. درحالی‌که حافظه‌ی SSD PM971 نسبت به نمونه‌‌های رایج عملکرد سریع‌تری دارد؛ اما بهره‌گیری آن از رابط PCIe 3.0 x2 به‌طور حتم بر حداکثر سرعت خواندن و نوشتن این حافظه تأثیرگذار خواهد بود. در ادامه می‌توانید نتایج تست‌های زومیت روی حافظه‌ی ذخیره‌سازی سرفیس پرو ۲۰۱۷ را مشاهده کنید:

مایکروسافت به‌لطف بهره‌گیری از قطعات کوچک‌‌ مانند به‌کارگیری حافظه‌ی SSD BGA، موفق به‌جای دادن یک باتری ۴۵ وات‌ساعتی در دل دستگاه باریکی مانند سرفیس پرو ۲۰۱۷ شده است؛ بنابراین ظرفیت باتری این تبلت هیبریدی نسبت به نسل پیشین آن ۶ ساعت افزایش پیدا کرده است.

افزایش ظرفیت باتری درکنار استفاده از تراشه‌‌‌ی بهینه‌ی کبی‌ لیک روی کاغذ، نوید شارژدهی مناسب سرفیس پروی جدید را می‌دهند؛ به‌طوری که مایکروسافت وعده‌ی دوام ۱۳ ساعته‌ی باتری این تبلت را می‌دهد؛ اما باتری این تبلت در دنیای واقعی چه عملکردی از خود به نمایش می‌گذارد؟ برای یافت پاسخ این سؤال، تست‌های روتین زومیت را روی این دستگاه اجرا کردیم.

طبق روال همیشگی بررسی‌های زومیت، ویدیویی با رزولوشن HD را در شرایطی روی سرفیس پرو ۲۰۱۷ پخش کردیم که روشنایی نمایشگر در حالت Suggested قرار داشت، کلیه‌ی ارتباطات بی‌سیم گوشی قطع شده بودند و اسلایدر Power Mode روی حالت Recommended تنظیم شده بود. فرایند پخش ویدئو را تا رسیدن باتری از ۱۰۰ به صفر درصد ادامه دادیم. در این تست، سرفیس پرو توانست قبل از اتمام کامل شارژ، ۱۰ ساعت دوام بیاورد که برای یک کامپیوتر، مدت‌زمان فوق‌العاده‌ای به‌حساب می‌آید. در آزمایش Battery Eater نیز تبلت سرفیس پرو توانست به‌مدت ۲۶۵ دقیقه دوام آورد.

سرفیس پرو ۲۰۱۷ با بهبودهایی که نسبت به نسل پیشین خود تجربه کرده است، در صدر لیست بهترین لپ‌تاپ‌های هیبریدی موجود در بازار قرار می‌گیرد؛ اما به‌ نظر می‌رسد که مایکروسافت می‌توانست با اعمال تغییراتی بیشتر، بیش‌ازپیش کاربران را نسبت به خرید این محصول ترغیب کند. سرفیس پروی جدید، گران‌قیمت‌تر از گذشته است؛ درحالی‌که طراحی آن تغییر گسترده‌ای نسبت به سرفیس پرو ۴ تجربه نکرده است، ضمن اینکه مایکروسافت دیگر سرفیس پن را در داخل جعبه‌ی سرفیس پرو ارائه نمی‌دهد.

سرفیس پرو به‌خودی خود یک دستگاه بی‌نظیر است؛ اما تغییرات و بهبودهای آن به‌اندازه‌ای گسترده نیست که کاربران سرفیس پرو ۴ را برای ارتقا تبلت‌شان ترغیب کند. عملکرد بهبودیافته، طراحی بهتر سیستم‌ خنک‌کننده، طول عمر بیشتر باتری و تجربه‌ی بهتر استفاده از قلم به لطف بهینه‌سازی‌های نرم‌افزاری، از جمله‌ی مهم‌ترین ویژگی‌های نسل پنجم تبلت‌های هیبریدی ردموندی‌ها محسوب می‌شوند.