عادت به نوشیدن قهوه احتمالا ژنتیکی است

این امر بر هیچ کس پوشیده نیست که عادات نوشیدن قهوه‌ی افراد، متفاوت هستند. برخی افراد هیچ‌گاه از نوشیدن قهوه سیر نمی‌شوند، در حالی که برخی دیگر خود را به یک فنجان در روز محدود می‌کنند یا اینکه اصلا قهوه نمی‌نوشند.

 اکنون به نظر می‌رسد که دانشمندان روشی را برای توضیح رابطه‌ی فرد با قهوه پیدا کرده باشند. آنها پی برده‌اند که تنوعات ژنتیکی موثر روی چگونگی تجزیه‌ی کافئین در بدن می‌تواند به عنوان عاملی تاثیرگذار در تمایل ما برای بیشتر یا کمتر نوشیدن این نوشیدنی مهیج به شمار رود. محققان دانشگاه ادینبورگ انگلستان دریافتند که افراد با تنوع DNA در ژنی به نام PDSS2  تمایل کمتری به نوشیدن قهوه نسبت به کسانی دارند که این تنوع ژنی را ندارند.

 گفته می‌شود که تنوع ژنی هضم کافئین در بدن را کند می‌کند و بدن را به نوشیدن قهوه‌ی کمتر وا می‌دارد، زیرا اعضای مرتبط با این فرایند به نوعی در آن لحظات مشغول هستند. متخصص ژنتیک نیکولا پیراستو (Nicola Pirastu) الکساندرا سیفرلین در گفتگو با مجله‌ی تایم گفت:

فرضیه‌ی ما این است که افرادی با سطوح بالاتر از این ژن، کافئین را آهسته‌تر متابولیزه می‌کنند و به همین دلیل هم قهوه‌ی کمتری می‌نوشند. آنها نیاز کمتری به نوشیدن قهوه دارند زیرا هنوز اثرات مثبت کافئین همانند بیداری و احساس خستگی کمتر را در خود حس می‌کنند.

 محققان به بررسی ساختار ژنتیکی ۳۷۰ نفر در یک روستای کوچک در جنوب ایتالیا پرداخته‌اند و آن‌ها را با DNA تعداد ۸۴۳ نفر از روستاهای شمال شرق این کشور مقایسه کرده‌اند. علاوه بر مشخص‌سازی ژنوتیپ، شرکت‌کنندگان این فرایند در یک نظرسنجی در مورد اینکه روزانه چقدر قهوه می‌نوشند نیز شرکت کردند.

 این گروه دریافتند افرادی با تنوع PDSS2  به طور متوسط روزانه حدود یک فنجان کمتر قهوه می‌نوشیدند. هنگامی که دانشمندان این آزمایش را با یک نمونه ۱۷۳۱ نفری در هلند نیز تکرار کردند، به یک نتیجه‌ی مشابه رسیدند. شرکت‌کنندگان با تنوع DNA قهوه‌ی کمتری نوشیده بودند، اگر چه این بار میزان تفاوت که بر حسب تعداد فنجان سنجیده می‌شود، کمتر بود.

 محققان وجود این تفاوت بین مصرف افراد ایتالیایی و هلندی را به تفاوت اندازه‌های سرو قهوه در دو کشور نسبت می‌دهند. در ایتالیا مردم قهوه‌ی خود را در فنجان‌های کوچک سرو می‌کنند؛ در حالی که هلندی‌ها ترجیح می‌دهند در فنجان‌های بزرگتر و با مقدار کافئین بیشتری قهوه بخورند. پیراستو در گفتگو با پایگاه تگراف گفت:

من فکر می‌کنم که مطالعه‌ی اخیر، این ایده که ژنتیک نقش بسیار مهمی در عادات و شیوه‌ی زندگی روزمره‌ی ما بازی می‌کند را تقویت کرده و کمک می‌کند علاوه بر شناخت رفتار مردم، بدانیم که چرا آنها آن رفتار را صورت می‌دهند و این باعث می‌شود تا پی ببریم که چگونه می‌توان روی آنها تاثیر گذاشت.

در این مورد خاص به نظر می‌رسد این ایده تقویت شده باشد که کافئین احتمالا عامل اصلی بیولوژیکی برای مصرف قهوه است. در حالی که تیم پژوهشی باور دارند که آنها صرفا به یک ارتباط در این مورد پی برده‌اند، اما این اولین باری است که محققان ارتباطی را بین میزان مصرف قهوه با کد ژنتیکی‌مان شناسایی می‌کنند.

 یک مطالعه‌ی بسیار بزرگتر در سال ۲۰۱۴ روی DNA بیش از ۱۲۰ هزار نفر انجام شد و طی آن مشخص شد که تنوع ژنی روی افراد تاثیر می‌گذارد تا متوسط مصرف قهوه‌ی خود را بر اساس میزان کارآمدی سوخت‌و‌ساز بدن خود در هضم کافئین تنظیم کنند تا به نوعی بهینه‌ترین تاثیر را از نوشیدنی بگیرند.

 تحقیقات بیشتری به منظور بررسی یافته‌ها مورد نیاز است، اما هر چقدر به نکات بیشتری پیرامون ارتباط بین قهوه و DNA پی ببریم بهتر خواهد بود. چون این امر با سلامتی ما در ارتباط است و می‌تواند به‌ آن کمک کند. پیراستو در این باره گفت:

نتایج مطالعه ما به پژوهش‌های این پیشنهاد را نیز می‌افزاید که میزان تمایل فرد به نوشیدن قهوه ممکن است در ژن‌های ما تنظیم شده باشد. ما برای اعلام رسمی این یافته، نیاز به انجام مطالعات گسترده‌تری داریم تا همچنین بتوانیم پیوند زیستی میان ژن PDSS2 با میزان مصرف قهوه را شفاف‌سازی کنیم.

 این یافته‌ها در Scientific Reports منتشر شده است.