بررسی اندروید 6 مارشمالو

این نسخه از اندروید نسبت به اندروید ۵ آبنبات چوبی در ظاهر تغییر چندانی نکرده است اما در آن شاهد تغییرات جزئی بسیاری هستیم که در ادامه به بررسی این تغییرات خواهیم پرداخت.

در اندروید ۶ نیز همچنان شاهد وفاداری گوگل به طراحی متریال هستیم. زبان طراحی ساده و در عین حال زیبایی که در اندروید ۵ نیز شاهد آن بودیم اما این بار با بیشتر شدن یکپارچگی طراحی متریال با کل سیستم عامل، رابط کاربری زیباتر از قبل نیز شده است.

هر چند طراحی ظاهری تفاوت زیادی نکرده است اما گوگل با ایجاد تغییرات کوچک سعی کرده است تا این نسخه از سیستم عامل خود را هوشمندتر از قبل کند و برای رسیدن به این هدف سعی کرده است تا از سرویس‌های خود بیشتر از پیش بهره ببرد. چندی پیش به صورت ویدیویی نسخه جدید اندروید را به طور خلاصه مورد بررسی قرار دادیم و حالا قصد داریم به شکل جامع‌تری به آن بپردازیم.

 لینک یوتیوب

اگر کمی در بخش‌های مختلف اندروید ۶ حرکت کنید، شاید تنها تغییر ظاهری که توجه شما را بیشتر از بقیه به خود جلب خواهد کرد، بخش اپ‌دراور باشد.

اپ دراور حالا از حالت افقی درآمده و باید در آن بصورت عمودی اسکرول کنید. حتی با قرار دادن انگشت خود بر روی نوار اسکرول می‌توانید ببینید که در چه بخشی از اپ دراور با توجه به حروف الفبای انگلیسی قرار دارید.

اما شاید مهم‌ترین تغییر در اپ دراور اضافه شدن Favorite tray باشد. ردیفی چهارتایی از اپلیکیشن‌هایی که از آن‌ها بیشترین استفاده را داشته‌اید به بخش بالای اپ دراور اضافه شده است تا برای اجرای اپلیکیشن‌های پراستفاده نیاز به اسکرول در اپ‌ دراور نداشته باشید. این ویژگی بسیار عالی کار کرده و دسترسی به اپلیکیشن‌های پراستفاده را بسیار آسان‌تر می‌کند.

این ویژگی جدید به شما اجازه می‌دهد تا در هر جایی که از سیستم عامل هستید، با انتخاب یک لغت یا عبارت و فشار و نگه داشتن انگشت بر روی دکمه‌ی هوم بدون نیاز به خروج از برنامه بتوانید عبارت مورد نظرتان را جستجو کنید.

اضافه شدن Google now on tap بزرگ‌ترین گام گوگل برای هوشمندتر کردن سیستم عامل خود است. این سرویس با توجه به محتوای متنی که در آن قرار دارید تشخیص می‌دهد که لغت یا عبارت مورد نظر شما در چه رابطه‌ای است.

البته این سرویس در ابتدای راه خود است و جای پیشرفت بسیاری دارد و از طرفی به دلیل در دسترس نبودن گوگل ناو، استفاده از این ویژگی برای کاربران ایرانی ناممکن است.

حالا دیگر اگر در هر بخش از سیستم عامل باشید با فشردن دکمه‌های کم و زیاد کردن صدا، به صدای تمامی بخش‌ها از جمله بخش زنگ هشدار، مدیا و سایر بخش‌ها دسترسی دارید و نیازی به مراجعه به منوی تنظیمات نخواهید داشت. با این کار تنظیمات صدا به راحتی صورت می‌گیرد و مانند گذشته زمان‌بر و در برخی موارد دشوار نیست.

همچنین ویژگی Do Not Disturb نیز که سال گذشته به همراه اندروید ۵ معرفی شده بود از بخش منوی تنظیمات صدا به بخش تنظیمات سریع یا Quick Settings رفته است و در نوار اعلانات آیکونی مختص خود دارد.

در اندروید ۶ وقتی دکمه‌ی به اشتراک‌گذاری را فشار می‌دهید، مانند گذشته باز هم لیستی از اپلیکیشن‌ها همانند نرم‌افزارهای پیام رسان و ایمیل به نمایش در می‌آیند. در کنار این اپلیکیشن‌های همیشگی این بار اما شاهد آیکون‌هایی برای افراد هستیم که می‌توان بدون کلیک اضافی محتوای مورد نظر را با این افراد به اشتراک گذاشت.

البته در حال حاضر تعداد اپلیکیشن‌هایی که ازاین ویژگی پشتیبانی می‌کنند، محدود به برخی اپلیکیشن‌های خود گوگل است اما انتظار می‌رود در آینده اپلیکیشن‌های بیشتری به این جمع افزوده شوند.

یکی از ویژگی‌ها که جای خالی آن در نسخه‌های قبلی اندروید حس می‌شد نبود امکان تغییر آیکون‌ها در نوار اعلانات است. حالا می‌توانید با مراجعه به بخش System UI Tuner ترتیب این آیکون‌ها را به راحتی تغییر دهید یا آیکون‌های بدون کابرد را به کلی حذف کنید.

البته توجه داشته باشید که این بخش از منوی تنظیمات مخفی بوده و برای خارج کردن آن از حالت مخفی نیاز است که نوار اعلانات را به پایین آورده و دست خود را به مدت ۲ تا ۳ ثانیه بر روی آیکون منوی تنظیمات در بالاترین نقطه سمت راست نوار قرار دهید. این آیکون چند لحظه می‌چرخد و بعد از آن که بر روی آم کلیک کرده و وارد منوی تنظیمات شدید، بخش System UI Tuner را مشاهده خواهید کرد.

در اندروید ۶ مانند گذشته شاهد لیست بلند بالایی از اجازه‌ی دسترسی برای اپلیکیشن‌های مختلف در هنگام نصب نخواهید بود در عوض هر اپلیکیشنی اگر نیاز به دسترسی به بخش خاصی در هنگام اجرا داشته باشد، از شما این اجازه را درخواست خواهد کرد.

همچنین تنظیمات مربوط به دسترسی اپلیکیشن‌ها نیز بسیار راحت‌تر شده است. در اندروید ۶ می‌توانید برای مثال به بخش Location بروید و ببینید که چه اپلیکیشن‌هایی به این ویژگی دسترسی دارند و حتی می‌توانید لیستی از اپلیکیشن‌ها را ببینید و با کلیک بر هر اپلیکیشن نگاه کنید که این برنامه به چه ویژگی‌هایی از سیستم شما دسترسی دارد و در صورت نیاز آن‌ها را غیرفعال کنید.

این ویژگی برای کاربران iOS تازگی ندارد و اضافه شدن آن به اندروید نیز یک امکان کاربردی بوده و امنیت سیستم عامل را نیز بالاتر می‌برد.

با توجه به این که نکسوس‌های جدید مجهز به حسگر اثر انگشت شده‌اند، طبیعی است که بخش تنظیمات حسگر اثر انگشت به صورت پیش‌فرض در منوی تنظیمات قرار داشته باشد.

اضافه شدن پشتیبانی از حسگر اثر انگشت به صورت پیش‌فرض باعث می‌شود که اپلیکیشن‌های مختلف بدون توجه به نام شرکت سازنده‌ی گوشی از حسگر تعبیه شده در آن به صورت‌های مختلف استفاده کنند. به عنوان مثال یک اپلیکیشن خاص برای ورود به برنامه می‌تواند از کاربر بخواهد تا با قرار دادن انگشت خود بر روی حسگر ابتدا هویت خود را برای برنامه محرز کرده و سپس وارد آن شود.

به علاوه وجود این حسگر امکان بهره‌گیری از سرویس اندروید پی را نیز فراهم کرده است.

این ویژگی برای افرادی که گوشی همراشان در حالت idle است بسیار کاربردی است. اندروید ۶ با بررسی دقیق، وقتی که گوشی شما به مدت زیادی بدون استفاده باشد، اپلیکیشن‌ها غیرضروری را بسته و گوشی را به حالت Sleep می‌برد.

حتی در زمان استفاده از گوشی نیز اندروید به صورت مستمر اپلیکیشن‌های مختلف را تحت نظرمی‌گیرد تا اگر برنامه‌ای برای مدتی طولانی مورد استفده قرار نگیرد، اجرای آن را متوف کند. گوگل استفاده از این ویژگی را برای افزایش شارژدهی باتری بسیار موثر عنوان کرده است.

اندروید ۶ برخلاف نسل‌های قبلی در هنگام معرفی، تفاوت زیادی در ظاهر نکرده است و شاید تنها با قضاوت از ظاهر بتوان آن را اندروید ۵.۳ نامید اما گوگل این کار را نکرده و اندروید جدید خود را اندروید ۶ نامیده است و در پشت این تصمیم نیز تفکر خاصی وجود دارد. گوگل حالا سعی کرده است تا اندروید را بیشتر با سرویس‌های خود یکپارچه کند و به نوعی آن را تبدیل به سیستم عامل گوگل بکند.

گوگل با ارائه‌ی اندروید ۶ روندی جدید را در پیش گرفته و به جای تغییرات متعدد در ظاهر و اضافه کردن ویژگی‌های ظاهری، این بار سعی در بهبود رابط کاربری و هوشمندتر کردن آن داشته است. حالا تغییرات از ظاهر سیستم عامل به باطن آن منتقل شده‌اند.

ویژگی‌های مانند Google now on tap، Doze، Direct Share و سایر موارد ذکر شده، همگی تغییراتی کوچک هستند و در یک مسیر مشخص قدم برمی‌دارند و آن هوشمندتر کردن اندروید است. حالا اندروید ۵ در قالب اندروید ۶ خودنمایی کرده و به بلوغ رسیده است و در مسیر تکامل بیشتر خود قدم برمی‌دارد.