دانشمندان موفق به رمزگشایی کامل یک جفت ژنوم ماموت شدند
ماموت‌های اولیه پیش از اینکه در اروپا و آمریکای شمالی پراکنده شوند، ۷۰۰٫۰۰۰ سال پیش در سیبری ظاهر شدند. تحقیقات جدید روی DNA بدست آمده آن‌ها نشان می‌دهد که جمعیت ماموت‌ها دو بار دچار سقوط شده و تا مرز انقراض پیش رفته است. بار اول به ۲۸۰٫۰۰۰ سال پیش و بار دوم به ۱۲٫۰۰۰ سال پیش باز می‌گردد. در نهایت جمعیت این گونه تا ۱٫۰۰۰ عدد کم شده است. بازمانده‌های این گونه تا قبل از انقراض کامل حدود ۶٫۰۰۰ سال در ایسلند زندگی می‌کرده‌اند.
تیم دانشمندان دانشگاه هاروارد گام کوچکی را به سوی هدف احیای این گونه برداشته و دی‌ان‌ای یک ماموت پشمالو را در سلول‌های فیل پرورش یافته در آزمایشگاه وارد کرده‌اند. دانشمندان معتقدند، ممکن است بتوان آن‌ها و گونه‌های منقرض شده دیگر را از طریق روش انقراض‌زدایی احیا کرد.
محققان از یک روش ویرایش ژن موسوم به CRISPR برای قرار دادن ژن‌های ماموت مسئول ایجاد گوش‌های کوچک، چربی زیرپوستی، طول و رنگ مو در دی‌ان‌ای سلول‌های پوست فیل استفاده کردند.
قرار دادن دی‌ان‌ای ماموت در سلول‌های فیل تنها یک گام اولیه در فرآیند طولانی بازیابی این موجودات محسوب می‌شود. محققان در مرحله بعدی نیازمند شناسایی راهی برای تبدیل سلول‌های ترکیبی به بافت‌های خاص هستند تا ویژگی‌های بروز یافته توسط آن‌ها را بررسی کنند؛ برای‌مثال دانشمندان باید اطمینان حاصل کنند که ژن‌های ماموت‌ها به تولید مو با رنگ و بافت درست می‌پردازند.
پس از آن دانشمندان قصد دارند این سلول‌ها را در یک رحم مصنوعی پرورش دهند؛ اگر آن‌ها بتوانند این سلول‌های ترکیبی فیل-ماموت را زنده نگهدارند، امیدوارند بتوانند فیل‌هایی تولید کنند که در آب‌وهوای سرد دوام می‌آورند. یکی از دانشمندان تیم پزشکی دانشگاه هاروارد می‌گوید: «ژنوم ما، گامی مهم برای تولید و پرورش دوباره‌ی ماموت‌ها به شمار می‌رود.»