نسل بعدی تبلت‌ها نمایشگر سه بعدی خواهد داشت
اپل پنج سال پیش آیپد را عرضه کرد، این محصول کاملا تفکرات و تصورات کاربران را از محاسبات و کامپیوترها تغییر داده و کمک کرد تا از وابستگی به کیبود و ماوس سنتی رها شده و با صفحه نمایش لمسی کارهای خود را به راحتی انجام دهیم. آیپد اولین تبلت عرضه شده نبود، حتی جزو اولین دستگاه‌های مجهز به نمایشگر لمسی کمپانی اپل نیز به شمار نمی‌آید؛ اما در عوض توانست تصورات کاربران و نحوه‌ی استفاده‌ی آنها را تغییر دهد. اپل در این راستا میلیون‌ها عدد از آیپد را به فروش رسانید.
این روزها حتی تبلت در دست‌های کودکان نیز دیده می‌شود و انتظارات کاربران از عملکرد این محصول بخصوص صفحه نمایش لمسی آن افزایش یافته. تبلت‌های جدید بیش از هر زمان قابلیت تعامل با انگشتان کاربران را ارائه می‌کنند، از این رو دقت صفحه نمایش آنها نیز افزایش می‌یابد. امروزه تبلت‌ها دارای ویژگی‌های بسیاری هستند که کم‌کم به جای کامپیوترهای شخصی مورد استفاده قرار گرفته و صفحه نمایش‌های لمسی آنها دارای استاندارد لازم برای فراهم کردن تعامل سطح بالا است. صفحه نمایش‌های لمسی تعامل بین انگشتان کاربر و عناصر مجازی موجود در صفحه نمایش را برقرار می‌کند اما با این حال می‌توان تصاویری سه بعدی را از طریق نمایشگرهای فلت فراهم آورد.
تبلت‌های لمسی به دلیل سایز کوچک، وزن کم و قابلیت حمل آسان، محدودیت کاربران را از محیط کاری دسکتاپ از بین برده و به کارهای آنها سهولت می‌بخشد؛ اما برای استفاده‌ی بهتر از تمامی سنسورهای این محصولات و کاربردی بودن آنها، باید اطلاع دهیم که نسل بعدی تبلت‌ها فلت نبوده و دارای نمایشگری سه بعدی خواهند بود. در این نمایشگرها حتی سطوح تصویر نیز قابل تنظیم توسط کاربر است. این رابط‌ها شکل سطح خود را جهت نیازهای کاربران تغییر خواهند داد تا بتوانند محتوا را بهتر نشان داده و امکانات اضافی را نسبت به صفحه نمایش‌های لمسی ارائه دهد.
تفاوت این نمایشگرها با صفحه نمایش‌های فلت در شکل فیزیکی پویا است؛ این نمایشگرها در سه بُعد و جلوه‌ی گرافیکی ویژه ارائه شده، ابعاد واقعی داشته و به جای نمایش دو بعدی عناصر را به روشی جدید و در حالت سه بعدی نمایش خواهد داد. نمایشگرهای سه بعدی تعامل کاربر با کامپیوتر را آسان خواهد کرد. این نمایشگرها دارای پیکسل‌هایی خواهند بود که از سطح خارج شده و بیرون می‌آیند؛ به همین دلیل ساخت آنها به توسعه دهندگان این امکان را می‌دهد که اپلیکیشن‌های آشنایی از جمله معماری، طراحی، الگوسازی محیطی و عکاسی را ارتقاء دهند و آنها را در سه بعد واقعی بسازند. البته عکاسی در این حالت از طریق رندر کردن صحنه‌های سه بعدی تولید شده توسط کامپیوتر انجام خواهد شد. این نمایشگرها تمامی فرصت‌های نوین را برای کارهای تیمی و گروهی و سرگرمی عرضه خواهد کرد. شاید مهم‌ترین جنبه‌ی این فناوری فراهم کردن دسترسی راحت معلولین به کامپیوترها و استفاده از تمامی امکانات آن است.
دستگاه‌های دارای این نمایشگر قادر خواهند بود شکل نمایش دادن محتوا و عملکرد خود را تغییر دهند؛ گوشی هوشمندی که به ریموت کنترل تلویزیون و دسته‌ی بازی تبدیل خواهد شد، و به همین ترتیب قادر خواهد بود تا خود را دوباره جهت ارائه‌ی رابط‌های مختلف پیکربندی کند. اپلیکیشن‌ها علاوه بر دارا بودن توانایی تغییر در نحوه‌ی نمایش، این قابلیت را هم دارا خواهند بود که مشخصات فیزیکی دستگاه را تغییر دهند. این انقلاب در صفحه نمایش‌ها زودتر از آنچه که فکرش را بکنید ارائه خواهد شد؛ سرمایه گذارهای تجاری مانند Tactus Technology's Phorm در حال توسعه‌ی فناوری هستند که بتواند تصاویر صفحه نمایش را به صورت سه بعدی از سطح خارج کرده و بازتولید کند.
در آزمایشگاهی که این نمایشگرها تست شده، محققان پیامدهای استفاده‌ی کاربران از این نمایشگرها را بررسی کردند. در این تست، یک نمودار تعاملی ۱۰ در ۱۰ که وظایف مختلفی را انجام می‌دهد تولید شد؛ این نمودار قادر به انجام وظایف مختلفی از جمله نمایش دادن اطلاعات، فیلتر کردن اطلاعات، سازمان‌دهی سطر و ستون‌های مختلف، جابجایی بین داده‌های بزرگ و ساخت حاشیه است. محققان در این آزمایش به این نتیجه رسیدند که کاربران به کار کردن با نمایشگرهای سه بعدی و محتواهای فیزیکی رغبت زیادی نشان داده و علاقه‌مندند تا اطلاعات و داده‌های خود را از طریق این نمایشگر بررسی کنند. محققان معتقدند که توسط این نمایشگر کارها سریع‌تر انجام شده و برای وظایف حاشیه نویسی و کارهایی که نیاز است به صورت سه بعدی نمایش داده شوند مناسب است؛ در حالیکه نمایشگرهای لمسی برای کارهای وب گردی و سازمان دهی وظایف بهتر است.
بدیهی است که ساخت این نمایشگرها به دانش الکترونیکی و مکانیکی خاصی نیاز است؛ به همین دلیل نیاز است تا افراد متخصص و با مهارت در این زمینه فعالیت داشته و به تولید نمایشگرهای سه بعدی کمک کنند. در این آزمایشگاه، ابزاری توسعه داده شده که به افراد غیر فنی کمک می‌کند با این نمایشگرها تعامل داشته باشند. این ابزار که ShapeClip نام دارد قادر است تمامی عناصر موجود در نمایشگر تخت را به عنصر قابل نمایش در نمایشگر سه بعدی تبدیل کند. این کار از طریق انتقال مختصات نور و پیکسل به محیط فیزیکی و قابل حرکت انجام می‌پذیرد. به همین منظور یک محور Z به محور Y و X اضافه می‌شود. طراحان می‌توانند عناصر فیزیکی پویا را توسط این ابزار به سطح سه بعدی تبدیل کنند. نمایشگرهای ShapeClip نسبت به نیاز، قابل حمل، قابل تغییر شکل و منظم کردن بوده و همچنین در برابر خطاها مقاوم است. کاربران نیاز به هیچ دانش الکترونیکی و برنامه نویسی نداشته و به راحتی می‌توانند توسط اپلیکیشن‌ها، ویرایشگرهای عکس یا وب‌سایت‌ها طرح‌های فیزیکی پویا را خلق کنند.
آیپد رویکرد سنتی ما را تغییر داده و این امکان را فراهم کرد تا بتوانیم به جای فشار دادن دکمه‌ها تنها توسط انگشتانمان با صفحه نمایش تعامل داشته باشیم. حال به راحتی پیش بینی می‌شود که صفحه نمایش‌های آینده دیگر تخت نبوده و دارای رابط سه بعدی خواهند بود. نمایشگرهای سه بعدی این قابلیت را خواهند داشت که با پیکربندی‌های مختلف، دستگاه را برای نمایش اطلاعات به روشی نوین قادر سازند. این نمایشگرها تجربه‌ای جدید و شگفت انگیز برای همه‌ی کاربران خواهد بود.