بررسی گلکسی تب اس ۱۰ اولترا؛ سخت‌افزار در بندِ نرم‌افزار

درحالی که اپل با آیپدها سعی دارد بیش‌از پیش به کاربرانش بگوید کامپیوتر بعدی شما، کامپیوتر نخواهد بود، به‌نظر می‌رسد سامسونگ تنها شرکتی است که تلاش می‌کند نماینده‌ی به‌حق تبلت‌های اندرویدی را برای کاربرانی عرضه کند که به دنبال کاربری‌های حرفه‌ای‌تر هستند؛ گلکسی تب S10 اولترا، جدیدترین نتیجه‌ی تلاش‌های سامسونگ برای باریک‌تر کردن مرز بین لپ‌تاپ و تبلت است.

بی‌راه نیست اگر بگوییم تاکنون، تبلت‌های سامسونگ بهترین تبلت‌های اندرویدی بودند و خبر خوب این است گلکسی تب اس ۱۰ اولترا را می‌توان کماکان قدرتمندترین تبلت بین گزینه‌های اندرویدی دانست؛ اما متأسفانه خبر بد این است که به‌نظر می‌رسد کره‌ای‌ها برای حفظ جایگاهش، چندان درگیر چالش‌های جدیدی نبوده‌اند.

آیا تبلت پرچم‌دار جدید سامسونگ تفاوت معناداری با گلکسی تب S9 اولترا دارد؟ آیا نقص‌ها و نقاط ضعف آن را مرتفع ساخته است؟ آیا می‌توان تبلت جدید را جایگزین لپ‌تاپ‌های سنتی کرد؟ با بررسی گلکسی تب S10 اولترا همراه من باشید.

سامسونگ در گلکسی تب S10 اولترا هم تصمیم گرفته تغییری در زبان طراحی تبلت‌هایش ایجاد نکند؛ کماکان با دستگاهی غول‌پیکر مواجه هستیم که بدنه‌ای آلومینیومی باریک و یکپارچه‌ای دارد و سامسونگ ادعا می‌کند آلومینیوم این نسل در مقایسه با گلکسی تب S9 اولترا، ۱۰ درصد مقاوم‌تر است.

در پنل پشتی گلکسی تب S10 اولترا، فلش LED و دوربین دوگانه با چینش افقی و در کنار آن‌ها محل قرارگیری S Pen به‌چشم می‌خورد؛ محل قرارگیری قلم را به‌دلایل گوناگونی نامناسب می‌دانیم؛ فارغ از اینکه هنگام شارژ شدن S Pen نمی‌توانید تبلت را روی سطوحی همچون میز قرار دهید، هنگام خارج‌کردن تبلت از کیف، به‌احتمال زیاد، قلم هم همراه با تبلت خارج نخواهد شد. حتی اگر از کاور استفاده کنید، محل قرارگیری S Pen طوری است که نمی‌توانید حین کار به‌راحتی به آن دسترسی داشته باشید.

سامسونگ ضخامت گلکسی تب S10 اولترا را به ۵٫۴ میلی‌متر رسانده است و اکنون فقط ۰٫۳ میلی‌متر از آیپد پرو M4 ضخامت بیشتری دارد؛ قدرتمندترین تبلت سامسونگ با گواهی IP68 خیالتان را از بابت نفوذ آب و گردوغبار راحت می‌کند؛ اما باتوجه به ابعاد بزرگ و ضخامت کم دستگاه، استفاده‌ی بدون کاور از آن حس نامطمئنی از مقاومت دستگاه القا می‌کند.

لبه‌ی بالایی دستگاه از میکروفن، کلید خاموش/روشن و کلیدهای کم/زیاد کردن صدا، لبه‌های کناری از درگاه شارژ USB-C، بلندگوهای استریو و میکروفن و لبه‌ی پایینی دستگاه از پین‌های اختصاصی اتصال به کیبورد میزبانی می‌کنند.

بلندگوهای گلکسی تب اس ۱۰ اولترا، به‌راحتی رضایتتان را جلب می‌کند؛ حجم زیاد، شفافیت بالا و تفکیک مناسب صدا ویژگی‌های اساسی اسپیکرهای پرچمدار تبلت‌های سامسونگ هستند. به‌لطف کیفیت و بلندی صدای خوب بلندگوها و نسبت نمایشگر کشیده، لذت تماشای فیلم و سریال روی کهکشانی کره‌ای‌ها به مراتب بیشتر از آیپدهای اپل است.

روی دیگر سکه برای نسبت تصویر کشیده‌ی (۱۶:۱۰) گلکسی تب S10 اولترا، تجربه‌ی ناخوشایند کار کردن با آن در دست، به‌ویژه در حالت پرتره (عمودی) است؛ در دست‌گرفتن لوحی مستطیلی با ضخامت بسیار اندک، تجربه‌ی لمسی را بسیار دشوار می‌کند؛ موضوعی که در دستگاه‌هایی با نسبت تصویر مربعی‌تر؛ همچون آیپد (۴:۳) یا حتی سرفیس‌های مایکروسافت (۳:۲) کمتر به‌چشم می‌آید.

درحالی که بررسی پیش‌رو را با لپ‌تاپی ۱۳ اینچی می‌نویسم، گلکسی تب S10 اولترا درست مثل نسل قبلی از نمایشگر غول‌پیکر ۱۴٫۶ اینچی بهره می‌برد که ۹۰٫۷ درصد از پنل جلویی دستگاه را در بر می‌گیرد؛ بنابراین حاشیه‌های اطراف نمایشگر هم فوق‌العاده باریک هستند.

حاشیه‌های باریک نمایشگر، همان چیزی است که از تبلت سامسونگ انتظار می‌رود و به‌خوبی هم در همان نگاه نخست توجهتان را جلب می‌کند؛ اما وقتی با نمایشگر عظیم گلکسی S10 اولترا کار می‌کنید، احتمالا به‌راحتی بخش‌هایی از نمایشگر را لمس می‌کنید که قصدش را ندارید. استفاده از بریدگی برای میزبانی از دوربین سلفی هم یکی دیگر از معایب استفاده از حاشیه‌های اندک برای نمایشگر به‌شمار می‌آید که درمورد اس ۱۰ اولترا هم صدق می‌کند.

به‌دلایل نامعلومی، سامسونگ کماکان تأکید دارد حسگر اثرانگشت را زیر نمایشگر تعبیه کند؛ بنابراین هنگامی برای استفاده از آن با ابعادی نزدیک به ۱۵ اینچ مواجه می‌شوید، در هیچ‌کدام از حالت‌های افقی و عمودی نمی‌توانید به‌راحتی به حسگر دسترسی داشته باشید؛ البته عملکرد حسگر اثرانگشت زیر نمایشگر گلکسی تب اس ۱۰ اولترا بسیار رضایت‌بخش است و دقت و سرعت خوبی دارد.

در بررسی‌های زومیت برای ارزیابی بیشینه رونمایی نمایشگر گلکسی تب اس ۱۰ اولترا، هنگام پخش محتوای SDR در حالت دستی ۴۳۵ نیت و در حالت خودکار ۸۰۲ نیت روشنایی را ثبت کردیم؛ حداکثر روشنایی نمایشگر هنگام پخش محتوای HDR به ۹۲۳ نیت هم می‌رسد. این اعداد به‌خودیِ خود مطلوب هستند؛ اما با روشنایی پنل Tandem OLED آیپد پرو جدید فاصله‌ی معناداری دارد.

با اینکه گلکسی تب اس ۱۰ اولترا از حیث بیشینه‌ی روشنایی نمایشگر پیشرفتی درمقایسه با نسل گذشته تجربه نمی‌کند، کماکان در رده‌ی بهترین‌های بازار محسوب می‌شود؛ اما متأسفانه تبلت امسال کره‌ای‌ها، از نظر دقت نمایش رنگ‌ها پسرفت محسوسی درمقایسه‌با گلکسی تب اس ۹ اولترا داشته است.

در تنظیمات صفحه‌نمایش پروفایل Natural برای پوشش بهتر فضای رنگی sRGB و پروفایل Vivid برای پوشش بهتر فضای رنگی DCI P3 به چشم می‌خورد؛ در بررسی‌های زومیت، گلکسی تب اس ۱۰ اولترا پوشش ۹۸٫۳ درصدی از فضای رنگی sRGB و پوشش ۹۶٫۶ درصدی از فضای رنگی DCI P3 را ثبت کرد. همچنین ما در بررسی‌های اختصاصی زومیت، میانگین خطای رنگ‌ها در فضای sRGB را ۱٫۸ و میانگین خطای رنگ‌ها در فضای رنگی DCI P3 را ۳٫۴ ثبت کردیم.

پوشش محافظ جدیدی که کره‌ای‌ها برای تبلت پرچمدارشان استفاده کرده‌اند، گوریلا گلس آرمور نام دارد. سامسونگ ادعا می‌کند بازتاب نور به لطف این پوشش جدید تا ۷۰ درصد کاهش پیدا می‌کند؛ هرچند که خوانایی نمایشگر به‌طور چشمگیری بهبود یافته است؛ اما نباید انتظار زیادی از آن داشته باشید.

تجربه‌ی کار با نمایشگر ۱۴٫۶ اینچی که نرخ نوسازی آن ۱۲۰ هرتز باشد، یکی از تجربیات لذت‌بخش استفاده از گلکسی تب اس ۱۰ اولترا به‌حساب می‌آید؛ هرچند که سامسونگ اجازه‌ی کنترل دستی نرخ نوسازی را به کاربر نمی‌دهد؛ اما روان‌بودن انجام وظایف روزمره و جذابیت بازی‌کردن با این نمایشگر انکارناپذیر است.

سامسونگ برای ثبت تصاویر روی گلکسی تب اس ۱۰ اولترا از ترکیب دوربین دوگانه‌ی عریض و فوق عریض استفاده می‌کند که نباید انتظار زیادی از آن‌ها داشته باشید؛ اما برای اسکن‌کردن اسناد یا تصاویری که انتظار زیادی از کیفیت، رنگ و گستره‌ی دینامیکی آن‌ها ندارید، کفایت می‌کند.

کره‌ای‌ها از ماژول دوگانه‌ی واید و اولتراواید برای دوربین سلفی استفاده کرده‌اند و هردو برای تماس‌های تصویری و آنلاین بسیار کارآمد هستند و کیفیت لازم را دارند؛ شاید قرارگیری دوربین سلفی در ناچ چندان خوشایند نباشد، اما قرارگیری آن روی حاشیه‌ی بالایی تبلت (در حالت افقی) بسیار مناسب است چرا که در تماس‌های تصویری و جلسات آنلاین چشم کاربر مستقیما دروبین را تماشا می‌کند.

گلکسی تب اس ۱۰ اولترا درست مثل نسل گذشته نسبت نمایشگر ۱۶:۱۰ دارد و این یعنی سامسونگ همچنان ترجیح می‌دهد تجربه‌ی خوب کار کردن با دستگاه به شکل عمودی را فدای تجربه‌ی نزدیک‌تری به کار کردن با یک نمایشگر دسکتاپ کند؛ پس همان‌طور که پیش‌تر هم اشاره کردم، نمی‌توان تجربه‌ی کار با این دستگاه بدون قلم و کیبورد را تجربه‌ی کاملی دانست.

استفاده از قلم، بخشی از تجربه‌ی لذت‌بخش کار کردن با تبلت‌ها به شمار می‌رود و برخلاف اپل، سامسونگ برای این تجربه‌ی شیرین از کاربرانش هزینه‌ی مازادی انتظار ندارد و گلکسی تب اس ۱۰ اولترا را مانند نسل‌های گذشته همراه با قلم S Pen عرضه می‌کند.

قلمی که سامسونگ همراه با گلکسی تب S10 اولترا عرضه می‌کند، هیچ تفاوتی با نسل قبلی ندارد؛ کره‌ای‌ها تصمیم دارند فعلا تغییری در این ترکیب ایجاد نکنند. به‌طور کلی نقد اساسی به S Pen گلکسی تب اس ۱۰ اولترا نمی‌توان وارد کرد؛ ابعاد و وزن قلم مناسب است و نوک نرمی دارد تا یادداشت‌برداری روی تبلت تجربه نزدیک‌تری با یادداشت‌برداری روی کاغذ داشته باشد.

کار با S Pen گلکسی تب S10 اولترا تا زمانی که صرفا برای امور روزمره و گشت‌وگذار در محیط کاربری تبلت و اپلیکیشن‌ها باشد چالشی ندارد؛ اما وقتی کاربری شما حرفه‌ای‌تر باشد، از ابعاد و وزن قلم تا همان نوک نرمی که از آن‌ها به‌عنوان نقاط قوت یاد کردیم، آزاردهنده می‌شوند.

کره‌ای‌ها برای طیف کاربری‌های حرفه‌ای، سال گذشته نسخه‌ی ویژه‌ای موسوم به S Pen Creator Edition را با قیمت ۱۵۰ دلار معرفی و عرضه کرده‌اند که ابعاد بزرگ‌تری دارد و نوک آن مثل Apple Pencil از جنس پلاستیک سخت است.

سامسونگ برای گلکسی تب S10 اولترا و گلکسی تب S9 اولترا، دو کیبورد مختلف عرضه کرده‌اند؛ سال گذشته گلکسی تب اس ۹ اولترا را با نسخه‌ی بدون ترک‌پد کیبورد بررسی کردیم؛ اما امسال نسخه‌ی با ترک‌پد را برای بررسی در اختیار داریم.

کیفیت ساخت بالای کیبورد و جای‌گیری استاندارد کلیدها، تجربه‌ی خیلی خوبی از تایپ کردن با کاور مخصوص تب اس ۱۰ اولترا را رقم می‌زند؛ عمق حرکتی کلیدها کم است؛ اما نه‌تنها خیلی زود به این کلیدها عادت می‌کنید، بلکه به همان سرعت هم دل‌کندن از آن‌ها برایتان دشوار خواهد بود.

کیبورد تب اس ۱۰ اولترا کاوری مجزا همراه خود دارد که به‌صورت مغناطیسی به پنل پشتی تبلت متصل می‌شود و با پایه‌ی ویژه‌اش وظیفه‌ی نگه‌داشتن تبلت روی سطوح را برعهده می‌گیرد. با توجه به اینکه وظیفه‌ی نگه داشتن دستگاه با بخش مجزایی از کیبورد است، باز و بسته کردن تبلت روی کاور و کار کردن با آن روی پا، بسیار دشوار انجام می‌شود؛ کماکان در این زمینه، کیک‌استند سرفیس‌های مایکروسافت بر رقبا برتری دارند.

ترک‌پد کیبورد مخصوص تب اس ۱۰ اولترا، هر آنچه را از یک ترک‌پد کوچک انتظار دارید، برآورده می‌کند؛ اما اگر کاربری شما از تبلت سامسونگ کاربری‌های حرفه‌ای نظیر تدوین ویدئو باشد، بهتر است به استفاده از یک موس بلوتوثی روی بیاورید.

گلکسی تب اس ۱۰ اولترا با اندروید ۱۴ و رابط کاربری One UI نسخه‌ی ۶٫۱ عرضه می‌شود؛ متأسفانه به‌نظر می‌رسد گوگل رغبت چندانی به افزایش سهم بازار سیستم‌عامل اندروید روی فرم‌فکتور تبلت‌ها ندارد؛ چراکه برای بهینه‌سازی آن یا تشویق توسعه‌دهنده‌ها برای بهینه‌سازی اپلیکیشن‌هایشان برای تبلت‌ها تلاش چندانی نمی‌کند؛ لذا همین موضوع نرم‌افزار به پاشنه‌آشیل تبلت‌های اندرویدی بدل شده است و سامسونگ سرسختانه تلاش می‌کند به تنهایی این کم و کاستی‌ها را جبران کند.

عرضه‌ی کاور کیبورددار و قلم S Pen برای گلکسی تب S10 اولترا، تنها تلاش‌های سامسونگ برای باریک‌تر کردن مرز بین لپ‌تاپ و تبلت نیست؛ شاید بتوان گفت بهترین تلاش کره‌ای‌ها در این زمینه، حالتی از اجرای محیط کاربری موسوم به Dex Mode است.

حالت Dex در دو قالب Classic و New قابلیت اجرا دارد که اگر آن را در قالب جدیدش اجرا کنید، همان محیط کاربری آشنای One UI را به همراه یک Dock بهینه‌تر و امکان اجرای نرم‌افزارها به‌صورت پنجره‌های شناور تجربه می‌کنید؛ اما قالب Classic تجربه‌ای نزدیک‌تر به یک محیط سیستم‌عامل دسکتاپ نظیر ویندوز را در اختیارتان قرار می‌دهد.

گمان می‌کنم اساسی‌ترین نیاز کاربر تبلت برای تجربه‌ی حرفه‌ای‌تر از آن، امکان اجرای اپلیکیشن‌ها در قالب پنجره‌های شناور و امکان چینش آن‌ها در کنار یکدیگر برای بهینه کردن Multi-Tasking است و به همین دلیل، به شخصه قالب New را برای کار با گلکسی تب اس ۱۰ اولترا ترجیح می‌دهم.

درست‌مثل تمام شرکت‌های تکنولوژی، سامسونگ هم برای گلکسی تب اس ۱۰ اولترا سوارِ موج هوش مصنوعی شده است و تمرکز ویژه‌ای بر Galaxy AI دارد؛ طوری که روی کیبورد فیزیکی، یک کلید مجزا برای این امر درنظر گرفته شده است.

کلید هوش مصنوعی روی کیبورد وظیفه‌ی فراخوانی دستیار هوش مصنوعی گوگل موسوم به جمینای را برعهده دارد که درنظر داشته باشید دسترسی به آن از طریق آی‌پی ایران امکان‌پذیر نیست؛ تجربه‌ی کار با این کلید تفاوت چندانی با کلید Copilot در لپ‌تاپ‌های ویندوزی ندارد و عملا تنها کاری که انجام می‌دهد باز کردن محیط کاربری مربوط به Gemini یا (در صورت تمایل) بیکسبی سامسونگ است.

اگر برای یادداشت‌برداری از نرم‌افزار پیش‌فرض سامسونگ استفاده کنید، Note Assist ویژگی جدید بر پایه‌ی هوش مصنوعی گلکسی تب اس ۱۰ اولترا است که در اختیار خواهید داشت؛ بعد از یادداشت‌برداری در Samsung Note، به‌لطف Note Assist می‌توانید یادداشت‌هایتان را خلاصه‌سازی کنید اما متأسفانه عملکرد خیلی خوبی با یادداشت‌های به‌زبان فارسی ندارد.

اگر طراح دیجیتال هستید، Clip Studio و اگر قصد دارید با تبلتتان تدوین کنید، LumaFusion را می‌توانید در گلکسی تب اس ۱۰ اولترا استفاده کنید؛ اگر اپلیکیشن یادداشت‌برداری پیش‌فرض سامسونگ رضایتتان را جلب نمی‌کند، Good Notes هم در اختیارتان قرار گرفته است؛ اما کماکان جای خالی نرم‌افزارهایی چون Procreate، فتوشاپ و Davinci Resolve به چشم می‌آید.

باوجود تلاش‌های سامسونگ برای ترغیب توسعه‌دهنده‌ها برای توسعه یا بهینه‌سازی اپلیکیشن‌ها برای تبلت‌ها، گوگل گام اساسی در این مسیر برنداشته و کماکان بسیاری از اپلیکیشن‌ها برای فرم‌فکتور تبلت‌ها نظیر گلکسی تب اس ۱۰ اولترا بهینه نیستند و گاهی صرفا در حالت عمودی امکان استفاده از آن‌ها وجود دارد؛ راهکار سامسونگ برای این مشکل، گزینه‌ی Landscape view for portrait apps در منوی تنظیمات Labs است که کارآمدی کافی را دارد.

سال گذشته استفاده از نسخه‌ی For Galaxy اسنپدراگون ۸ نسل ۲ خبر خوبی بود که سامسونگ به طرفداران گلکسی تب‌ها داد؛ اما کره‌ای‌ها تصمیم گرفته‌اند امسال برای گلکسی تب اس ۱۰ اولترا از تراشه‌ی مدیاتک Dimensity 9300 پلاس استفاده کنند؛ همان تراشه‌ای که قلب تپنده‌ی گوشی هوشمند شیائومی 14T پرو است.

تراشه‌ی Dimensity 9300 Plus با لیتوگرافی ۵ نانومتری بهبودیافته، رقیب اسنپدراگون ۸ نسل ۳ به شمار می‌آید؛ مدیاتک هشت هسته‌ی قدرتمند برای پردازنده‌ی این تراشه درنظر گرفته است که همان‌طور که پیش‌تر در بررسی شیائومی 14T پرو به آن پرداختیم، در پردازش‌های تک‌هسته‌ای تا ۷۰ درصد و در پردازش‌های چندهسته‌ای تا ۱۰۰ درصد سریع‌تر از نسل گذشته‌اش عمل می‌کند.

تراشه‌ی Dimensity 9300 Plus قدرت پردازشی مطلوبی دارد و نیاز سخت‌افزاری تبلت‌های اندرویدی فعلی با کاتالوگ نرم‌افزاری محدودشان را به‌خوبی پوشش می‌دهد؛ اما سؤال اینجاست که چرا کره‌ای‌ها مدت کوتاهی را برای تکمیل‌شدن فرآیند توسعه و عرضه‌ی تراشه‌ی اسنپدراگون ۸ الیت صبر نکرده‌اند؛ تراشه‌ی جدید کوالکام پیشرفت عملکردی و بهینگی شگفت‌انگیزی را درمقایسه‌با نسل قبل تجربه می‌کند.

تبلت پرچمدار جدید سامسونگ در سه نسخه‌ی ۱۲۸ گیگابایتی، ۵۱۲ گیگابایتی و یک ترابایتی عرضه می‌شوند که نسخه‌های ۱۲۸ و ۵۱۲ گیگابایت از ۱۲ گیگابایت رم و نسخه‌ی یک ترابایتی از ۱۶ گیگ رم بهره می‌برند؛ ما در زومیت نسخه‌ی ۱۲ گیگابایتی را برای بررسی در اختیار داشتیم که خیالمان را از بابت چندوظیفگی آسوده کرد.

سامسونگ برای گلکسی تب اس ۱۰ اولترا درست مثل نسل قبلی از باتری با ظرفیت ۱۱۲۰۰ میلی‌آمپر ساعتی استفاده می‌کند که برای شارژ کردن آن می‌توانید از آداپتور ۴۵واتی استفاده کنید که متأسفانه کره‌ای‌ها برای اهداف زیست‌محیطی (!)، بارِ خرید این آداپتور را بر دوش کاربر گذاشته‌اند و در جعبه‌ی تبلت فقط یک کابل USB-C به USB-C قرار گرفته است.

تبلت پرچمدار کره‌ای‌ها علاوه‌بر اینکه در تمام بنچمارک‌های زومیت سربلند بوده است، در تست استرس زومیت هم درخشان ظاهر می‌شود؛ در مجموع گلکسی تب اس ۱۰ اولترا به لطف تراشه‌ی قدرتمند مدیاتک و ۱۲/۱۶ گیگابایت رم عملکرد خیلی خوب و پایداری دارد.

باتوجه به نتیجه‌ی به‌دست‌آمده در بررسی‌های زومیت، به‌نظر می‌رسد استفاده از تراشه‌ی مدیاتک باعث پسرفت محسوس شارژدهی تب S10 اولترا شده است. ما در آزمایش پخش ویدئو، ویدئوی معیار زومیت را از زمانی که دستگاه شارژ کامل دارد پخش می‌کنیم تا دستگاه به‌طور کامل خاموش شود و گلکسی تب اس ۱۰ اولترا ویدئو معیار زومیت را توانست به مدت ۱۱ ساعت و ۵۰ دقیقه پخش کند؛ درحالی‌که گلکسی تب اس ۹ اولترا، ۱۷ ساعت به پخش ویدئو ادامه داده بود.

توجه داشته باشید که با وجود شارژدهی اندک گلکسی تب S10 اولترا هنگام پخش ویدیو، ثبت مدت‌زمان ۸ ساعت و ۳۴ دقیقه در آزمایش PCMark و تجربه‌ی کاربری ما در زومیت نشان می‌دهد که شارژدهی دستگاه ناامیدتان نمی‌کند و می‌تواند در کاربری‌های روزمره و کمی حرفه‌ای، شما را به خوبی همراهی می‌کند.

گلکسی تب اس ۱۰ اولترا، تبلتی قدرتمند، زیبا، باکیفیت و جذاب است؛ اما پیشرفت محسوسی درمقایسه‌با نسل گذشته‌ی خود تجربه نمی‌کند و سیستم‌عامل اندروید هم کماکان محدودیت‌هایی جدی برای کاربری‌های حرفه‌ای کاربران ایجاد می‌کند.

تلاش سامسونگ برای باریک‌تر کردن مرز بین لپ‌تاپ و تبلت قابل تقدیر است؛ از Dex Mode گرفته تا امکان استفاده از اپلیکیشن‌های سوم‌شخص برای کاربرهای حرفه‌ای و عرضه‌ی کاور کیبورد کم‌نقص و خوش‌ساختی که لذت تجربه‌ی کار با تبلت را دوچندان می‌کند، همگی گام‌های اساسی تلقی می‌شوند که کره‌ای‌ها طی دو سال گذشته برداشته‌اند؛ اما گلکسی تب‌ها هنوز راه زیادی دارند تا جایگزینی جدی برای آیپد‌های اپل یا سرفیس‌های مایکروسافت باشند.

در نهایت ممکن است تمام ویژگی‌های دستگاه شما را به این سوال برساند که آیا خرید گلکسی تب اس ۱۰ اولترا به‌جای یک لپ‌تاپ می‌تواند منطقی باشد یا خیر؟ اگر عمده استفاده‌ی شما امور روزمره‌ای نظیر تماشای فیلم و سریال، وب‌گردی، یادداشت‌برداری، بازی کردن و گاهی هم تولید محتوا باشد، این دستگاه گزینه‌ی جذابی به‌نظر می‌رسد؛ هرچند که تبلت‌های اندرویدی ارزان‌تری برای همین کاربری وجود دارد؛ اما اگر کاربری‌های حرفه‌ای‌تری دارید، درنظر داشته باشید که اندروید روی فرم‌فکتور تبلت کماکان سیستم‌عامل مناسبی برای رقابت با یک لپ‌تاپ ویندوزی نیست.

فارغ از تمام موارد، برچسب قیمتی قابل توجه گلکسی تب S10 اولترا در بازار ایران، مخصوصا زمانی که علاوه‌بر تبلت یک کاور کیبورد هم با آن تهیه می‌کنید، انتخاب آن به جای سرفیس ردموندی‌ها را غیرمنطقی‌تر می‌کند؛ در آن سوی میدان، مایکروسافت با به‌کارگیری تراشه‌ی اسنپدراگون ایکس الیت، بهبود چشمگیری در شارژدهی و بهینگی سرفیس پرو ۱۱ به‌وجود آورده و به‌لطف کاتالوگ نرم‌افزاری عظیم ویندوز، تبلت مایکروسافت را به جایگزینی معقول به تبلت سامسونگ بدل ساخته است.