میلیونر بریتانیایی می‌خواهد با رادار دوران جنگ سرد به دنبال بشقاب پرنده بگردد
ویلیام ساچیتی، کارآفرین بریتانیایی فعال در حوزه‌ی فناوری مدتی پیش پست جدیدی در شبکه‌ی اجتماعی ردیت منتشر کرد که در ابتدا چندان مورد توجه قرار نگرفت، اما پس از چند روز بحث‌های زیادی به راه انداخت. ساچیتی به هنگام انتشار پست یادشده در ردیت، حدودا سه ماه بود که در ایستگاه راداری پدافند هوایی نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا که اکنون متروکه شده زندگی می‌کرد.
او پستی در ساب‌ردیت r/electronics منتشر کرد که حاوی تصویری از رادار AMES Type 84 بود و چنین متنی داشت: «کمک کنید! می‌خواهم این وسیله را به زندگی برگردانم.» AMES Type 84 دیش غول‌پیکری با پهنای ۱۸٫۲ متر و ارتفاع ۷٫۶ متر است که روی ستونی عظیم قرار گرفته. این رادار در دوران فعالیتش ریزموج‌هایی را در دامنه‌ای به وسعت بیش از ۴۰۰ کیلومتر ارسال می‌کرد.
ساچیتی پست خود را در ردیت به‌صورت ناشناس ارسال کرد، اما کاربران ردیت در زمانی کوتاه هویت او را شناسایی کردند. بریتانیا مجموعا پنج دستگاه از رادار AMES Type 84 را تولید کرده و کاربران ردیت با بهره‌گیری از برخی ابزار ویژه توانستند مکان راداری را که ساچیتی عکسش منتشر کرده بود پیدا کنند. مدتی پیش خرید پایگاه قدیمی نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا توسط ساچیتی، در این کشور خبرساز شده بود.
ساچیتی می‌گوید چند نفر اعلام کرده‌اند که قصد دارند از این رادار برای اسکن کردن ماه استفاده کنند. در پست ردیت، فردی از ویلیام ساچیتی پرسید که هدفش از خرید رادار چه بوده؛ او در جواب نوشت: «شاید چون خودم را متقاعد کرده‌ام که احتمالاً استفاده از آن برای پیدا کردن یوفو سرگرم‌کننده باشد.»
ساچیتی در گفت‌و‌گو با مجله‌ی وایس اعلام کرد آنچه که در پاسخ به سؤال کاربر ردیت نوشته شوخی بوده، اما تعدادی از مردم به‌شکل کاملاً جدی به او مراجعه کرده‌اند تا درباره‌ی برنامه‌هایش برای پیدا کردن اشیای ناشناس پرنده اطلاعات کسب کنند. ساچیتی می‌گوید: «مشخصاً افرادی شدیداً به‌دنبال پیدا کردن یوفو هستند. من نمی‌توانم تصمیم بگیرم که بهترین استفاده‌ی ممکن از این رادار در دنیای مدرن چیست. بنابراین تا زمانی که به کسی آسیب نزند و در کار کسی دخالت نکند، مشکلی با آن ندارم. بیاید به رادار زندگی ببخشیم.»
کارشناس مجله‌ی وایس از ویلیام ساچیتی درباره‌ی شواهد مربوط به یوفو پرسید. ساچیتی در پاسخ گفت که احتمالاً بیگانگان همین حالا نیز در میان ما زندگی می‌کنند و بسیار پیشرفته‌تر از انسان‌ها هستند. او می‌گوید نگران وجود حیات بیگانه نیست، چون اگر بیگانگان قصد حمله به زمین را داشتند تا حالا باید چنین اتفاقی رخ می‌داد. او می‌گوید بیگانگان حتی اگر وجود داشته باشند، تصمیم گرفته‌اند ما را نادیده بگیرند.
ساچیتی می‌گوید رادار AMES Type 84 hc از مدت‌ها پیش در پایگاه متروکه‌ی پدافند هوایی بریتانیا مستقر است و از آن‌جایی که زمان زیادی از تولید آن می‌گذرد کم‌کم در حال تخریب است. او اضافه می‌کند: «هر بار که به این رادار نگاه می‌کردم با خودم می‌گفتم که باید کاری انجام دهم.»
ویلیام ساچیتی کارآفرین حوزه‌ی رباتیک و هوش مصنوعی است و شرکت تحت مدیریتش به نام Kar-go از خودروهای خودران برای تحویل بسته در سراسر بریتانیا استفاده می‌کند. ساچیتی می‌گوید دلیل خرید پایگاه قدیمی نیروی هوایی بریتانیا این بوده که شرکت Kar-go به فضایی برای آزمایش محصولات و توسعه‌ی سرویس‌هایش نیاز داشته است. در این پایگاه کارخانه، جاده و پناهگاه زیرزمینی وجود دارد. ساچیتی اضافه می‌کند: «این پایگاه تقریباً هر آنچه را که ما به‌عنوان یک شرکت نیاز داشتیم در خود دارد.»
اما خرید این پایگاه صرفاً شامل جاده و فضای اضافی نبود. AMES Type 84 از نگاه بریتانیا نوعی بنای تاریخی است که ارزش فرهنگی قابل توجهی برای کشور دارد و نباید آن را تخریب کرد. ساچیتی می‌گوید هر روز این رادار را دیده و نگاه کردن به آن باعث ناراحتی‌اش شده است، به همین دلیل تصمیم گرفت آن را تعمیر کند.
رادار AMES Type 84 مربوط به دوران جنگ سرد است. پنج رادار تولیدشده توسط بریتانیا بخشی از یک سیستم هشدار زودهنگام محسوب می‌شدند تا در صورتی که سلاح‌های هسته‌ای در حال عزیمت به سمت بریتانیا بودند ارتش این کشور سریعا باخبر شود. رادارهای موردبحث از سال ۱۹۶۲ تا ۱۹۹۴ فعالیت کردند و مبتنی‌بر ریزموج‌هایی بودند که مقدار قابل‌توجهی تابش یونیزه‌کننده ساطع می‌کردند. به گفته‌ی ساچیتی این رادار هر دقیقه چهار بار می‌چرخید: «هر بار که این رادار اسکن انجام دهد کل تلویزیون‌های منطقه به مدت تقریباً سه ثانیه برفکی می‌شوند.»
ساچیتی می‌گوید که می‌خواهد مجددا رادار را به گردش دربیاورد، اما بدون ساطع کردن تابش یونیزه‌کننده. ساچیتی در مصاحبه‌ی ویدیویی با مجله‌ی وایس درون یک اتوبوس قدیمی نشسته بود؛ او می‌گوید همان اتوبوس در گذشته با گازوئیل کار می‌کرد اما اکنون متکی‌بر انرژی خورشیدی است. او می‌گوید که باید راهی برای پیاده‌سازی فناوری‌های مدرن در رادار پیدا شود. هدف ساچیتی از انتشار پست در ردیت این بود که افرادی متخصص برای راه‌اندازی مجدد رادار پیدا کند.
ساچیتی می‌گوید تعداد زیادی از افرادی که در ردیت حضور دارند متخصصان حوزه‌های مختلف هستند و به همین دلیل تصمیم گرفته در ردیت تقاضای کمک کند. او می‌گوید که اگر در روزنامه اطلاع‌رسانی می‌کرد احتمالاً هرگز چنین بازخوردی نمی‌دید.
ساچیتی هنوز مطمئن نیست که آینده‌ی رادار AMES Type 84 به کجا ختم می‌شود، اما می‌گوید که ارتقاء این رادار با فناوری‌های مدرن می‌تواند مزیت‌بخش باشد. او می‌گوید که شاید این رادار روزی برای دانشگاه‌ها و دانشجوها مفید واقع شود.
نظرات