هرچند که انسانها دوست دارند فکر کنند باهوش و بسیار منطقی هستند؛ اما ویژگیهای بسیاری در آنها وجود دارد که غیرمنطقی و نامعقول است. در میان فهرست عجیبترین ترسهایی که افراد دارند، ترس از اعضای بدنشان و موارد عادی که در زندگی روزمره با آنها سروکار داریم نیز بهچشم میخورد. بیشتر مردم ترسهای منطقیتری دارند؛ مانند ترس از گاز گرفته شدن توسط سگ یا ترس از تصادف با ماشین که اتفاقات بسیار محتملتری هستند. ترسیدن از راهروها یا تالارهای ورودی از نمونه ترسهای بدون شرح و عجیبی است که باعث نوشتن این قسمت از شاتر شده است.
اگر منطقی نگاه کنیم، راهروها فقط گذرگاههایی هستند که ما را به قسمتهای دیگر ساختمان هدایت میکنند؛ اما ممکن است مواردی چون بلند بودن، باریک بودن یا کم نور بودن آنها باعث ایجاد احساس ترس یا ناراحتی در برخی افراد شود.
اغلب فیلمهای ترسناک یک صحنهی فیلمبرداریشده در راهرو دارند؛ زیرا در راهروها فضا محدود است و تقریباً احساس میکنید در گوشهای گرفتار شدهاید. اگر راهرو یک مسیر مستقیم نباشد و نتوانید ادامهی مسیر را ببینید، همه چیز ترسناکتر میشود. راهروها امکانات بسیار زیادی برای معرفی شخصیتهای دیوانهی جدید را بهوجود میآورند؛ زیرا آنها میتوانند پشت هر دری پنهان شوند و جایی برای فرار قربانی باقی نگذارند.
با اینکه تصاویری که در ادامه میبینید، چندان ترسناک نیستند؛ اما اگر از راهروها میترسید یا با دیدن تصاویر اماکن خفه و کمنور دچار هراس میشوید، پیشنهاد میکنیم که از تماشای این قسمت از شاتر صرف نظر کنید.
فیلم ترسناک The Shining از استنلی کوبریک، نمونهی معروفی از تنظیم صحنه در یک راهرو است. کودکی ۵ ساله در حال سهچرخهسواری در هتلی خالی است که ناگهان دختران دوقلویی که روح هستند، ظاهر میشوند و کودک را به بازی دعوت میکنند. این صحنه شامل پرش به یک صحنهی قتل وحشتناک است که در نهایت دوقلوها ناپدید میشوند.
فیلمهای ترسناک از انواع مکانها برای فیلمبرداری صحنههای دلهرهآور خود استفاده میکنند تا مخاطب را به وحشت بیندازند؛ اما در زندگی واقعی میدانیم (یا حداقل امیدوارم که بدانیم) چیزی برای ترسیدن وجود ندارد.
این نوع فیلمها از ترسهای غیرمنطقی مردم سوءاستفاده میکنند؛ زیرا برای برانگیختن واکنش ترس، انزجار یا هر احساس دیگری در بیننده، صحنه باید بر اساس موضوع و سوژههای واقعی و آشنا برای مخاطب ساخته شود.
امیدواریم این قسمت از شاتر برایتان جالب بوده باشد. آیا بهنظر شما هم راهروها ترسناک هستند؟ تا کنون تجربهی بدی از حضور در راهروها و مسیرهای ورودی داشتهاید؟ آیا نقش فیلمها در ترسناک به نظر رسیدن راهروها را قبول دارید؟ اگر جوابتان خیر است، از نظر شما چه چیزی باعث ترسناک بهنظر رسیدن راهروها میشود؟
نظرات