تلاش تازه اینتل برای ورود به بازار تبلت‌ها این بار با تراشه‌های 7 واتی سری Y

اینتل، در سال جدید توجه خود را به آخرین نسل پردازنده‌هایش دوخته است. این نسل، متعلق به پلت‌فرمی است که به سوی قدیمی‌شدن می‌رود. سطح فعلی معماری آیوی‌بریج شاید در حال سپری کردن روزهای آخر خود باشد. VR-Zone، مشخصات پردازنده‌های سری جدیدی به نام Y، متعلق به خانواده CORE از معماری آیوی‌بریج اینتل را منتشر کرده که می‌توانند مصرفی کمتر و یا شاید بسیار کمتر از سری U داشته باشند.

اینتل دلایل معرفی سری Y را در CES شرح داد. دلایلی که احتمالاً به عدم توانایی پردازنده‌های اتم و کاهش مصرف انرژی و پشتیبانی بهتر از ویندوز ۸ مربوط می‌شوند.

در این سخنرانی، اینتل صحبت از پردازنده‌هایی کرد که قرار است تنها ۱۰ وات انرژی مصرف کنند و در عین حال هدف اصلی، رسیدن به میزان مصرف ۷ وات است.

آنچه تا امروز به آن دست یافته‌ایم به صورت زیر خلاصه می‌شود:

حداقل مصرف انرژی پردازنده‌های فعلی، از پنتیوم ۱.۱ گیگاهرتزی گرفته تا Core i7 های ۱.۵ گیگا‌هرتزی، همگی در محدوده ۱۳ وات هستند. در‌واقع کمترین میزان انرژی مصرفی در پردازنده‌های مخصوص لپ‌تاپ، بر اساس روش محاسبه TDP معادل با ۱۷ وات است که بنا به نیاز کارخانه‌های تولیدکننده لپ‌تاپ می‌تواند تا ۱۳ وات کاهش پیدا کند. روش TDP، به صورت مستقیم به میزان انرژی مصرفی اشاره نمی‌کند. در مقابل، به میزان دمایی می‌پردازد که برای خنک کردن پردازنده مورد نیاز است. به عبارت دیگر، TDP در سرمای مورد نیاز پردازنده خلاصه می‌شود. حالا اینتل، قدم‌ها را فراتر گذاشته و به سناریویی فکر می‌کند که در آن مصرف انرژی پردازنده‌ها به ۷ وات برسد.

پشت شیشه‌ها

آدام کینگ، مدیر بخش فروش نوت‌بوک شرکت اینتل می‌گوید:

به عقیده ما، دستگاه‌های جداشدنی، به صورت بنیادین متفاوت هستند.

کینگ این مسأله را با اشاره به لپ‌تاپ‌هایی بیان نموده که با جدا‌شدن از هم می‌توانستند به تبلت تبدیل شوند. کینگ این‌گونه ادامه می‌دهد:

تفاوت اصلی در این است که پردازنده در پشت شیشه (صفحه‌نمایش) قرار گرفته است. از نظر ما، گجت‌های جداشدنی بیشتر یک تبلت محسوب می‌شوند. چرا که وقتی دستگاه را از پایه‌اش جدا می‌کنید، بهتر است که یک تبلت خوب داشته باشید، در غیر این صورت کاربر را ناامید خواهید کرد.

در‌واقع این نوع دستگا‌ه‌ها هدف اصلی پردازنده‌های کم مصرف سری Y هستند که روز دوشنبه در CES معرفی شدند. کینگ لزوم وجود پردازنده‌های Y را این‌گونه شرح می‌دهد:

اگر شما قرار است سخت‌افزار دستگاه را به پشت شیشه منتقل کنید، به پردازنده Y نیاز خواهید داشت.

وی بدون تایید این موضوع که تبلت سرفیس پرو از تراشه Y استفاده خواهد کرد یا خیر، می‌گوید سرفیس پرو که قرار است به زودی به بازار عرضه شود، می تواند یک نمونه خوب از دستگاه‌هایی باشد که می‌تواند به پردازنده‌های سری Y  مجهز شود. 
او مشکلات طراحی در پشت صفحه‌نمایش را این‌گونه بیان می‌کند:

کشیدن سخت‌افزار‌ها به پشت صفحه‌نمایش، در مقایسه با طراحی‌های دیگر چالش برانگیزتر است. چرا که در این مورد، یکی از هدف‌های مهم شما طراحی نازک‌تر است. علاوه بر این حرارت ایجاد شده توسط صفحه‌نمایش مسأله‌ای است که‌ شما را برای قرار دادن پردازنده، در پشت شیشه‌، با یک چالش گرمایی جدی (بیشتر از آنچه که ممکن است در صفحه‌کلیدها وجود داشته باشد) روبرو خواهد کرد.» 

در حال حاضر اینتل، از پردازنده‌های کم‌مصرف اتم (Atom) در تبلت ها استفاده می‌کند. اما مشکل این است که پردازنده‌های اتم، برخلاف پردازنده‌های سری Y، توانایی یک پردازنده با هسته اصلی را ندارند و وقتی چندوظیفگی برای کاربران و اپلیکیشن‌های ویندوزی مهم می‌شود، اتم پا پس می‌کشد.

چیپ‌ست‌های Y و نیازمندی به روش جدید رتبه‌بندی مصرف انرژی

علاوه بر این موارد، اینتل در مورد رده‌بندی انرژی سری Y توضیح می‌دهد. کینگ تأکید می‌کند که تنها اشاره به میزان مصرف ۷ وات برای این پردازنده‌ها کافی نیست و برای صحبت درباره انرژی سری Y به اطلاعات بیشتری نیاز است. او می گوید:

این رده‌بندی، جدید و متفاوت بوده و نیازمند توضیحات بیشتر است.

اینجا مسائله پیچیده تر می‌شود. در سپتامبر سال گذشته، اینتل از پردازنده‌هایی صحبت کرد که مصرف انرژی آن‌ها ۷ وات است. در آن زمان همه به اشتباه گمان می‌کردند مبنای محاسبه مصرف انرژی TDP بوده است. برمبنای روش رتبه‌بندی مصرف انرژی سنتی اینتل (TDP)، سری Y در گروه پردازنده‌های۱۳ واتی قرار می‌گیرد. اما بر اساس روش محاسبه جدید SDP یا Scenario Design Point، که اینتل در این هفته معرفی کرد، پردازنده‌های سری Y در گروه پردازنده‌هایی با مصرف 7 وات جای می‌گیرند.

مسأله جالب این است که این تغییر، منجر به تولید لپ‌تاپ، تبلت و دستگاه‌های باریک نخواهد شد. سؤال این است که وقتی این پردازنده‌ها با ۷ وات انرژی کار کنند چه اتفاقی می‌افتد؟

پاسخ این است: پردازنده‌ها آهسته‌تر کار می‌کنند.

برای مثال، پردازنده Core i7-3689Y با مصرف انرژی ۱۳ وات، در فرکانس ۱.۵ گیگاهرتز کار می‌کند. اما بنا به گفته اینتل، فرکانس پیش‌فرض همین پردازنده در حالت 7 وات، ۸۰۰ مگا‌هرتز خواهد بود.

به طور متداول، میزان پایین‌تر وات در پردازنده، نشان دهنده مصرف انرژی بهینه‌تر در آن است.

کینگ در این مورد چنین می‌گوید:

TDP برای حداکثر کردن توان مصرفی پردازنده طراحی شده است. سطحی که کاربران در 99.9 درصد موارد به آن نخواهند رسید. در حقیقت در سنجش‌های TDP، سیستم هیچ‌گاه در این سطوح تحت فشار قرار نخواهد گرفت. توجه بیشتر به مصرف محتوا، برای دستگاه‌هایی که ما هدف قرار داده‌ایم، اهمیت بیشتری یافته است. چرا که ارائه روش سخت‌گیرانه TDP به تولیدکنندگان سخت‌افزار، دیگر منطقی به نظر نمی‌رسد...

SDP یک روش محاسبه محسوب می‌شود که بیش از هر چیز به کارکرد اصلی سیستم توجه دارد. در مورد پردازنده‌های سری Y، از SDP صحبت می‌شود. چرا که در طراحی آن‌ها، این نکته، اساسی‌ترین آیتمی بوده که مورد توجه قرار گرفته و در نتیجه رتبه‌بندی دستگاه‌های میزبان این پردازنده به این روش هم منطقی به نظر می‌رسد.

اما چرا SDP؟

دیو سالواتوره در این باره این‌گونه می‌گوید:

هنگامی که به دستگاه‌های جدیدی که به تبلت‌ها شبیه‌ هستند نگاه می‌کنیم. به راحتی می‌توان به این مسأله پی برد که اندازه‌گیری انرژی به روش TDP در این نوع دستگاه‌ها چندان مناسب نیست.

اینتل عقیده دارد که با وجود دستگاه‌های لمسی، می‌توان در دوره‌های خاصی میزان مصرف انرژی را کنترل کرد. اینتل به تولید‌کنندگان توصیه می‌کند که با استفاده از پردازنده‌های ۷ واتی، فضای بیشتری برای طراحی باریک‌تر، سبک‌تر یا باتری بزرگ‌تر فراهم کنند.

بر اساس اظهار نظرهای کینگ، روش سنجش SDP، قرار است تنها در مورد پردازنده‌های سری Y و پردازنده‌های Haswell که در آینده عرضه می‌شوند، به کار گرفته شود. در حالی که پردازنده‌های تشنه انرژی مانند سری‌های U و M همچنان با شیوه TDP رتبه‌بندی می‌شوند.

اما واقعا با توجه به اظهارات اینتل نمی‌توان نتیجه گرفت که سری Y اینتل یک معجزه در دنیای پردازنده کم مصرف است و به نظر می‌رسد که هنوز اینتل نتوانسته یک پردازنده تمام عیار کم مصرف را برای ابزارهای موبایل طراحی کند. بسیاری معتقدند که سری Y نیز راه حل اینتل برای ورود به دنیای موبایل نیست و این شرکت باید راه چاره اساسی بیابد. دنیای موبایل نیازمنده پردازنده کم مصرف و پرقدرت است و در معماری اینتل هر کدام از این دو عامل را بهبود می‌بخشی دیگری از دست می‌رود.