متهم اصلی کندی شارژ گوشی شما آداپتور نیست!

جمعه 21 آذر 1404 - 17:30
مطالعه 5 دقیقه
یک تستر کابل و شارژر متصل به گوشی با سه کابل تایپ سی
گوشی‌تان دیر شارژ می‌شود؟ شاید مشکل از آداپتور نباشد. در این مقاله می‌گوییم چرا کابل شارژ مهم‌ترین گلوگاه سرعت است و چطور بهترین را بخرید.
تبلیغات

دیدن پیام «شارژ معمولی» یا کندی روند شارژ، تجربه‌ای کلافه‌کننده است که اغلب آداپتور یا باتری را بابت آن سرزنش می‌کنیم؛ غافل از اینکه متهم اصلی معمولاً کابل شارژ است. استاندارد USB-C قرار بود رویای «یک کابل برای همه» را محقق کند، اما فناوری‌های اختصاصی شرکت‌هایی مثل شیائومی و اوپو، معادلات را برهم زده‌اند.

امروزه حتی یک کابل گران‌قیمت ۱۰۰ واتی هم ممکن است گوشی شما را کند شارژ کند، صرفاً چون «زبان» شارژر را نمی‌فهمد. در ادامه، دلایل فنی این ناهماهنگی‌ها را کالبدشکافی کرده و راهکارهای عملی برای انتخاب کابل مناسب را ارائه می‌دهیم.

خلاصه صوتی

کابل شارژ چطور سرعت شارژ را محدود می‌کند؟

کندی سرعت شارژ حتی با وجود استفاده از آداپتور قدرتمند، معمولاً در سه عامل اصلی ریشه دارد: محدودیت سخت‌افزاری کابل، عدم سازگاری پروتکل‌ها و موانع فیزیکی.

۱. محدودیت ظرفیت کابل (گلوگاه سخت‌افزاری)

مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده، ضخامت سیم‌های داخلی و معماری کابل است. فارغ از ظاهر یکسان کانکتورها، کابل‌های موجود در بازار از نظر توان انتقال جریان به دو دسته‌ی کلی تقسیم می‌شوند:

کابل‌های معمولی (۲ یا ۳ آمپر)

بخش بزرگی از کابل‌های بازار، شامل مدل‌های USB-A و کابل‌های استاندارد USB-C، صرفاً برای عبور جریان ۲ یا ۳ آمپر طراحی شده‌اند. سقف توان کابل‌های ۳ آمپر، ۶۰ وات (۲۰ ولت در ۳ آمپر) است. استفاده از این مدل‌ها برای لپ‌تاپ‌ها یا گوشی‌های پرچمدار جدید، مانند اتصال یک لوله‌ی باریک به منبع آب پرفشار است که جریان انرژی را به‌شدت محدود می‌کند.

کابل‌های جریان‌بالا (۵ آمپر و بیشتر)

برای دستیابی به توان‌های بالا (مانند ۴۵ وات سامسونگ یا شارژرهای ۱۰۰ واتی)، به کابل‌هایی با سیم‌های ضخیم‌تر نیاز دارید. این کابل‌ها به تراشه‌ای الکترونیکی به نام E-Marker مجهزند که نقش «گذرنامه» را ایفا می‌کند و به دستگاه اعلام می‌کند: «این کابل توانایی انتقال جریان بالا را دارد.»

برخی برندهای چینی نظیر شیائومی برای فناوری‌های اختصاصی ۱۲۰ وات خود، پا را فراتر گذاشته و کابل‌های اصلاح‌شده‌ای با ظرفیت ۶ آمپر تولید می‌کنند که معمولاً با سوکت‌های رنگی (نارنجی یا بنفش) متمایز می‌شوند.

۲. ناهماهنگی پروتکل‌ها (چالش نرم‌افزاری)

گاهی کابل از نظر سخت‌افزاری قدرتمند است، اما گوشی و شارژر زبان یکدیگر را نمی‌فهمند. این مشکل ناشی از عدم تطابق استانداردهای شارژ است.

فناوری‌های شارژ اختصاصی

برندهایی مثل شیائومی (HyperCharge) و اوپو (SuperVOOC) از فناوری‌های انحصاری بهره می‌برند. کابل‌های ۶ آمپر این شرکت‌ها اغلب دارای یک پین اضافی در کانکتور USB-A هستند. کابل‌های استاندارد ۵ آمپر (حتی مدل‌های گران‌قیمت) فاقد این پین بوده و توانایی فعال‌سازی حالت شارژ سریع را در این گوشی‌ها ندارند.

پروتکل PPS (منبع تغذیه برنامه‌پذیر)

شرکت‌هایی مانند سامسونگ و گوگل از استاندارد جهانی PPS استفاده می‌کنند که در آن شارژر و گوشی به‌طور مداوم برای تنظیم دقیق ولتاژ با هم تبادل اطلاعات می‌کنند. نکته‌ی مهم اینجاست که کابل‌های اختصاصی ۶ آمپر چینی لزوماً با استاندارد PPS سازگار نیستند؛ بنابراین ممکن است کابل ۱۲۰ واتی شیائومی، گوشی سامسونگ را با سرعت پایین شارژ کند.

۳. عوامل فیزیکی و محیطی

گاهی اوقات حتی با کابل جریان‌بالا و استاندارد نیز، سرعت شارژ مطابق انتظار نیست؛ در این مواقع عوامل زیر را بررسی کنید:

  • طول کابل: افزایش طول کابل رابطه‌ی مستقیمی با افزایش مقاومت الکتریکی و افت ولتاژ دارد. کابل‌های کوتاه (کمتر از ۱ متر) معمولاً عملکرد سریع‌تری نسبت به مدل‌های ۲ یا ۳ متری ارائه می‌دهند.
  • آلودگی پورت: انباشت پرز لباس یا گردوغبار در پورت گوشی مانع اتصال کامل پین‌ها می‌شود. این اتصال ناقص، مقاومت را افزایش می‌دهد و گوشی برای حفظ ایمنی، سرعت شارژ را کاهش می‌دهد.

با استفاده از نور چراغ‌قوه داخل پورت را بررسی کرده و در صورت نیاز، با خلال دندان غیرفلزی به آرامی آن را تمیز کنید.

چگونه کابل نامناسب را تشخیص دهیم؟

  • تست حرارت: داغ‌شدن بیش‌از‌حد سوکت یا سیم هنگام شارژ، نشانه‌ی کیفیت پایین سیم‌های داخلی و هدررفت انرژی به صورت گرما است. همان‌طور که در مقاله آیا شارژ سریع یا فست شارژ به باتری گوشی آسیب می‌زند اشاره کردیم، حرارت دشمن اصلی سلامت باتری محسوب می‌شود.
  • استفاده از تستر USB: ابزارهای کوچکی مانند تسترهای ChargerLAB یا KWS با قرارگیری بین کابل و شارژر، ولتاژ و شدت‌جریان واقعی را نمایش می‌دهند.
  • مقایسه با کابل اصلی: ساده‌ترین راهکار، مقایسه سرعت شارژ با کابل اصلی موجود در جعبه‌ی دستگاه است.

راهنمای خرید کابل USB-C استاندارد

برای جلوگیری از خرید محصولات بی‌کیفیت، هنگام انتخاب کابل به موارد زیر دقت کنید:

  • مشخصات بسته‌بندی: به دنبال عبارات 100W ،5A یا E-Marked باشید. کابل‌های ۶۰ وات (3A) پاسخگوی نیاز لپ‌تاپ‌ها و گوشی‌های پرچمدار نیستند.
  • تناسب با دستگاه: دارندگان گوشی‌های شیائومی و هواوی باید حتماً کابل مخصوص همان برند (۶ آمپر با سوکت رنگی) یا کابلی را که طبق تجربه‌ی کاربران از این گوشی‌ها پشتیبانی می‌کند، تهیه کنند. برای کاربران سامسونگ، گوگل و اپل، کابل‌های استاندارد ۵ آمپر از برندهای معتبر (مانند انکر یا بیسوس) کفایت می‌کند.

از خرید کابل‌های فله‌ای و بدون بسته‌بندی که با عناوین فریبنده‌ای همچون «کابل اورجینال سر‌کارتنی» فروخته می‌شوند، خودداری کنید.

کابل USB-C قطعه‌ای هوشمند است که باید با نیازهای دقیق گوشی و شارژر هماهنگ باشد. استفاده از کابل‌های قدیمی یا نامرغوب، علاوه بر اتلاف زمان، سلامت باتری را نیز به خطر می‌اندازد. همواره استفاده از کابل‌های دارای تاییدیه ۵ آمپر (یا کابل اختصاصی برند گوشی‌تان)، مطمئن‌ترین راه برای تجربه‌ی حداکثر سرعت شارژ است.

شما از چه برندی برای کابل شارژ استفاده می‌کنید و آیا تجربه‌ی کندی شارژ با کابل‌های متفرقه را داشته‌اید؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.

تبلیغات
تبلیغات

نظرات