کمپانی مزدا از پس از رونمایی از خودروی سبک خود موسوم به ام ایکس ۵ میاتا (MX-5 Miata)، رویهی جدیدی را در کاهش جرم اضافی و بیمورد در خودروهای اسپورت کوچک شروع کرده بود. در این مقاله وارد جزییات آن برنامه نمیشویم ولی به چند مورد از جالب ترین نکات آن برنامه اشاره میکنیم: چهار گوشهی خودروی میاتا ۲۰۱۶ کمحجمتر و به سمت داخل متمایل هستند.
مزدا در واقع گوشههای این خودرو را حذف کرده بود چون معتقد بودند که گوشههای حجیم در یک خودروی اسپورت بیاستفاده بوده و باعث دور شدن خودرو از اصل اسپورت بودن و سبک بودن میشود. با نگاه به خودروی تماما جدید فیات ۱۲۴ اسپایدرکه البته مبتنی بر خودروی میاتا است میبینیم که طراحان ایتالیایی اهمیتی به چند کیلوگرم وزن بیشتر ندادهاند و در این خودرو گوشههای کمحجمتر شدهی میاتا را به شکل سابق بازگرداندهاند و با این کار شاید بتوان گفت ظاهر کلی خودرو کمی شیکتر و متفاوتتر شده است.
خودروی فیات ۱۲۴ یک میاتای جدید است. در واقع این کار در مراحل اولیه توسط کمپانی مزدا برای فیات طراحی و ارایه شده بود. با این حال خودروی ساخت فیات به شکل قابل ملاحظهای تغییر کرده و حداقل طراحی بیرونی آن با میاتا فرق دارد و این خودرو قیمت بالاتری داشته و نسبت به کروکی دوآتشهی مزدا برای قشر ثروتمندتری از خریداران در نظر گرفته شده است.
زیبایی برای زیبایی!
هر چقدر که خودروی مزدا دارای انحناهای جالب و ریزهکاری های مختص ژاپنی و جزییات ساختاری است، خودروی فیات به همان اندازه خواسته به اصالت کلاسیک ایتالیایی نزدیک شود. گوشههایی که مزدا به خاطر کاهش وزن خودرو از حالت مریعی خارج کرده و به شکل منحنی ساخته شده بودند در طراحی شیک خودروی فیات ظاهر مدرنی پیدا کرده است. کنارهها به شکل سنتی کشیده شدهاند (حتی به شکل عمودی) و در این میان فقط یک خط افقی پیداست که از سپر جلویی تا چراغهای عقب کشیده شده و از لبهی هر یک از درها هم میگذرد. حتی چراغهای گرد هم تغییر پیدا کرده و در حقیقت به طراحی سنتی خودروی اسپایدر اولیه برگشتهاند. در نگاه اول چراغهای عقب شبیه چراغهای استفاده شده در محصولات اخیر مازراتی به نظر میآیند. در کل با نگاه به این خودرو و تغییرات ایجاد شده در آن، سرانجام آن را به عنوان یک خودروی فیات یا الگوی طراحی سنتی ایتالیایی خواهید پذیرفت.
فاصلهی محورهای جلو و عقب در هر دو خودرو ۲۳۰ سانتیمتر است. اما طول کلی فیات ۱۳ سانتیمتر بیشتر است. این عدد در ابتدا شاید ناچیز به نظر آید اما در مدل ۱۲۴ همین اختلاف جزیی باعث نسبتهای ابعاد متفاوت شده است و پشت خودرو کشیدهتر و صافتر شده و در قسمت جلو هم شبکهی مشبک جلوی رادیاتور عمودیتر بوده و فاصلهاش از شیشهی جلویی بیشتر شده است. همانند اغلب طراحیهای خارجی، شبکهی مشبک شش تکهی عمودتر شبیه مدل اولیهی ۱۲۴ است. همچنین از برخی زوایهها، ورودی پایینی این خودرو شباهت زیبایی به دوج دارت دارد. سپرهای ۱۲۴ نسبت به میاتا ۰.۵ سانتیمتر عریضتر بوده و سقف آن به اندازهی ۰.۲ سانتیمتر پایین تر است.
البته چون خودروی اسپورت اغلب اوقات قرار است به صورت روباز استفاده شود شاید مشخصات سقف اهمیت کمتری داشته باشد ولی به هر حال میتوان گفت که هر دو خودرو در طرز کار سقف دارای عملکرد مشابه هستند. پارچهی سقف ابتدا از قسمت بالای شیشه جلویی جدا میشود سپس با فشار دست به سمت عقب کشیده میشود و در نهایت جمع شده و بسته میشود. برای باز کردن سقف هم میتوان از دستهی تعبیه شده برای این کار استفاده کرد، پس از آزاد شدن ضامن سقف به آرامی شروع به بالا آمدن کرده و در نهایت بسته میشود. البته یک کنترلکنندهی سقف الکتریکی هم برای مدلهای سفارشی فیات در نظر گرفته شده که شاید برای سهولت بیشتر مناسب باشد.
شبیه و درعین حال متفاوت
در زیر این ظاهر زیبا فیات از شاسی بدنهی مزدا ام ایکس ۵ استفاده کرده است که بیشتر این شاسی از آلومینیوم و فولاد مقاوم ساخته شده است. همچنین بازوی کنترلی سیستم تعلیق جلو، مجموعهی چند اتصالهی سیستم تعلیق عقب و قرار گیری موتور در وسط محورها همگی شبیه موارد استفاده شده در میاتا هستند. ساختار پنجرهی جلویی خودرو هم مانند خودروی میاتا است. این مولفهها در خودروی مزدا کنار هم خیلی خوب و سازگار هستند ولی در مورد فیات این نگرانی وجواد دارد که شاسی و بدنهی انتخاب شده آنطور که باید با هم متناسب نباشند. کمپانی فیات در مورد استفاده از کمک فنرها، دمپرها و تنظیمات محور ضد غلتش مزدا حرفی نگفته است اما در واقع تنها راه ایجاد هماهنگی بین بدنه و شاسی، اعمال تغییرات در همین گزینهها هستند.
علاوه بر اینها، جعبه فرمان الکتریکی و ترمزهای ۲۸ سانتی در هر چهار چرخ خودروی ۱۲۴ اسپایدر همگی مانند خودروی میاتا هستند. همهی شباهتها برقرارند تا جایی که به سیستم رانشگر انتقال قدرت میرسیم، در اینجاست که تفاوت شروع میشود. در این زمینه فاصلهی فیات و مزدا به اندازهی فاصلهی ایتالیا و ژاپن به نظر خواهد رسید! در زیر کاپوت دو دریچهای ۱۲۴ یکی دیگر از نشانههای بازگشت خودرو به اصالت فیات را میبینیم. موتور این خودرو یک موتور چهارسیلندر ۱.۴ لیتری با سیستم توربوشارژر است که این موتور در واقع همان موتور استفاده شده در فیات ۵۰۰ آبارت (Fiat 500 Abarth) است.
توان موتور ۱۶۰ اسببخار و گشتاور ۲۵۰ نیوتونمتر است که از توان ۱۵۵ اسببخار و گشتاور ۲۰۰ نیوتونمتری که مزدا از موتور دو لیتری ام ایکس ۵ در حالت سوخت رسانی طبیعی و بدون توربوشارژر انجام میدهد بیشتر است. ارزش کار فیات فقط در افزایش مقدار توان و گشتاور نیست بلکه این افزایش توان باعث عملکرد بهتر موتور و ارایهی بازده بهتر هم شده است به عبارتی میتوان گفت که ۵ اسببخار توان بیشتر خودروی فیات باعث میشود این خودرو نسبت به مزدا حالت قدرت ماکزیمم خود را در حدود ۵۰۰ دور کمتر تجربه کند و از طرفی گشتاور بیشتر نسبت به مزدا هم باعث میشود فیات در دور موتور ۲۵۰۰ به اوج سرعت برسد که این مقدار برای خودروی مزدا بسیار بیشتر و در حددود ۴۶۰۰ دوربردقیقه است.
فیات موتور توربوشارژی خود را به جعبه دنده غیراتوماتیک ۶ سرعته مجهز کرده است که در مقایسه با سیستم اتوماتیک ام ایکس ۵ سال ۲۰۱۶ نسبت دندههای بیشتری دارد ولی نسبت انتقال قدرت نهایی فیات ۳.۴۵ به ۱ است که این مقدار از سیستم اتوماتیک میاتا کوچکتر است. مدلهای سفارشی فیات اتوماتیک نسبت به مزدا نسبت دندههای مشابهی دارند اما نسبت دندهی نهایی برای فیات ۳.۵۸ به ۱ است که همانطور که گفته شد برای مزدای اتوماتیک ۳.۴۵ به ۱ و برای مزدای دندهی معمولی ۲.۸۷ به ۱ است.
جرم خودروها هم با هم متفاوت است. جرم خودروی دنده معمولی فیات ۱۱۰۴ کیلوگرم است که از خودروی میاتا ۴۷ کیلوگرم سنگین تر است. در مدلهای اتوماتیک، فیات ۴۲ کیلوگرم سنگینتر است. علاوه بر اینکه فیات نسبت به مزدا کمی بدنهی حجیمتری دارد از طرفی نباید فراموش کنیم که فیات از یک توربوشارژر برای این خودرو استفاده کرده است. در بقیهی موارد داخل کابین تفاوت خاصی وجود ندارد و در واقع میتوان گفت دو خودرو مانند هم هستند به جز در روکش صندلیها و شکل فرمان!
فیات در تابستان ۲۰۱۶ در دو نوع کلاسیکا (Classica) و لوسو (Lusso) به بازار عرضه خواهد شد. این دو کلمهی ایتالیایی به معنای کلاسیک و لاکچری (لوکس) هستند. نوع کلاسیک دارای انتقال قدرت معمولی، تایرهای ۱۶ اینچی، چراغهای هالوژن، دو خروجی اگزوز، تنظیمات آینه و شیشههای برقی، قفلهای الکتریکی، دکمهی استارت، کروز کنترل، سیستم تهویه مطبوع، روکشهای پارچهای و یک سیستم صوتی شش اسپیکری خواهد بود. انتقال قدرت اتوماتیک به عنوان آپشن سفارشی بوده و همراه با یک بستهی فناوری شامل یک نمایشگر ۷ اینچی از نوع استفاده شده در مزدا و همچنین یک مجموعهی کنترل مرکزی پیشرفتهتر، دوربین و کلید کنترل از راه دور خواهد بود.
نوع لوکس خودرو شامل بستهی فناوری گفته شده بوده و انتقال قدرت اتوماتیک به صورت پیشفرض تعبیه شده و علاوه بر اینها شامل چراغهای اتوماتیک، یک محافظ میلهای (roll bar) نقرهای و برفپاککن هوشمند، کنترل دمای اتوماتیک، صندلیهای چرمی هیتردار و تایرهای ۱۷ اینچی خواهد بود.
در نوع لوکس این خودرو یک بستهی سفارشی راحتی و امنیت هم ارایه میشود که شامل تنظیم نور آینهها، بازکنندهی در پارکینگ، تشخیص نقطهی کور، تشخیص ترافیک جانبی و حسگرهای پارک عقب خواهد بود. یک بستهی تجملاتی ممتاز (Premium) هم وجود دارد که دارای بخش آسایش و امنیت با چراغهای LED تطبیقی و چراغهای LED که در روز روشن میشوند، سیستم صوتی Bose با اسپیکرهای صندلی، رادیو ماهوارهای SiriusXM و سیستم مسیریابی و هشدار است.
لازم به ذکر است چرمهای به کار رفته موپار به رنگ سیاه و همچنین رنگ فیبرکربن نما و رنگهای قرمز و سفید و سبز خواهد بود. در نهایت یک سیستم STB در جلو و پدالهای آلومینیومی این بستهی پرمیوم را کامل میکند. قیمت این خودرو هنوز اعلام نشده است اما مسلما به قیمت نسخهی اصلی منتشر شده در سال ۱۹۶۸ یعنی ۳۲۶۵ دلار نخواهد بود! تنها چیزی که مسلم است این است که فیات از میاتا گرانتر خواهد بود. در کل کمی طعنه آمیز است اگر بگوییم این خودرو یک خودروی میاتا با ظاهر ایتالیایی است. در نهایت میتوان گفت دلیل موفقیت سری مزدا میاتا در وهلهی اول به خاطر اعتمادپذیری بالای آن بوده است که با خودروهای اسپورت قدیمی بریتانیایی و ایتالیایی ترکیب شده و یک خودروی مشتریپسند تحویل داده است.
اکنون باید دید آیا یک خودروی کروکی ایتالیایی با قیمت متوسط که دارای دکمهی استارت هم خواهد بود میتواند نظر خریداران را جلب کند یا خیر. پاسخ این سوال در آینده معلوم خواهد شد ولی چیزی که مسلم است این است که خریداران از بابت دسترسی به یک خودروی فشرده و سبک و شیک کروکی در بازار مشکلی نخواهند داشت.
نظرات