چگونه بدون ترس از اخراج شدن نظرات خود را بیان کنیم

یافتن زمان مناسب برای ابراز عقیده یا انتقاد، یکی از مهارت‌های حیاتی در دنیای کسب و کار است. افراط و تفریط در این مسئله نیز مانند دیگر موقعیت‌ها مضر  خواهد بود. برای درک بهتر موضوع نظر جیمز سودکو، یکی از نظریه‌پردازان مدیریتی را می‌خوانیم:

من در شغل خودم به شرکت‌ها کمک می‌کنم تا تغییرات ساختاری را مدیریت کنند. این تغییرات اغلب منجر به جر‌وبحث‌ و انتقاد از طرف کارمندان نسبت به شغل و سیاست کاری آن می‌شود.

در بسیاری از موارد، من با احتیاط رفتار می‌کنم و بی‌گدار به آب نمی‌زنم. احتمالا خیلی از شما نیز وقتی در وضعیت مشاجره قرار می‌گیرید، چنین کاری می‌کنید.

آیا واقعا چیزی را که در دل دارید، به زبان می‌آورید یا بالعکس سعی می‌کنید شرایط را تحمل کنید؟

اصلا چرا چنین بحثی را مطرح کردیم؟

دلیل اصلی شک و تردید این است که شما نیازمند شغلتان هستید و گفتن حرفی که ریسک اخراجتان را بالا می‌برد، به دردسرش نمی‌ارزد.

تصور کنید کاملا پولدار بودید و کار برایتان سرگرمی به‌حساب می‌آمد. به احتمال زیاد در آن حالت ملاحظه کسی را نمی‌کردید و حرف‌های کنایه‌دار می‌گفتید. چه‌ کار می‌خواستند بکنند؟ شما را اخراج می‌کردند؟ شما که محتاج آن شغل نبودید. چه اهمیتی داشت؟ اما قضیه به این سادگی نیست.

من در تست خودم، تعدادی از مدیران شرکت‌های بزرگ و کوچک را دور هم جمع کردم. آن‌ها از کمپانی‌های مختلفی بودند؛ از صنایع پزشکی گرفته تا بانک و فناوری‌های پیشرفته. از آن‌ها فقط یک سؤال پرسیدم:

اگر شما نیازمند پول نبودید نسبت به الان چه گفتار و رفتاری داشتید؟

می‌خواستم بدانم آن‌ها چه می‌گفتند، اگر مصونیت شغلی داشتند. آزمایش تجربی سختی بود؛ اما منجر به نتایج جالبی شد که انتظار نمی‌رفت:

حتی اگر مصونیت شغلی داشته باشید، باید ملاحظاتی را در نظر بگیرید.

اهمیتی ندارد که شما فکر می‌کنید دیگران لایق چه عباراتی هستند. اگر می‌خواهید تأثیرگذار باشید، باید خودتان را جای آن‌ها بگذارید. انتقاد بیش از حد از کسی به خاطر خرده‌حساب‌های شغلی، کمکی به موفقیت شغلی شما نمی‌کند. نیازمند درآمد باشید یا نه، باید آمادگی طرف مقابل را برای حرفی که قرار است بشنود، در نظر داشته باشید.

رک بودن مقداری ابهت شما را افزایش می‌دهد ولی بهتر است اندکی با سیاست همراه باشد، در غیر این صورت حتی اگر اخراج نشوید، به مرور زمان از طرف همکارانتان طرد می‌شوید. همه‌ی ما تاکنون عباراتی از کارمندان شنیده‌ایم که دوست داشتند آن را روزی به مدیر عصبی و پرخاشگر خود بگویند عباراتی مانند این‌که او فردی نالایق است یا هیچ مهارتی ندارد.

خلاصه این‌که اگر شما مصونیت شغلی هم داشته باشید؛ اگر می‌خواهید مؤثر باشید باید در تعاملتان محترمانه رفتار کنید.

من در شغل خودم نیز به‌ بررسی این‌که رک‌گویی چه نتیجه‌ای دارد، مشغول شده بودم. کار خوشایندی نبود، ولی بالاخره‌ باید انجام می‌شد. در کمال تعجب وقتی مطالبی را گفتم که به خاطر ترس از اخراج شدن از بیان آن‌ها می‌ترسیدم، به ‌من گفته شد این دقیقا همان چیزی است که باید می‌گفتم، چون مدیران از حسن نیت من خبر داشتند.

تجربه‌ای که من به دست آوردم این بود: مطالبی را که از بیان آن‌ها ترس داری، دقیقا همان چیزی است که باید بگویی؛ فقط جانب احتیاط و احترام فراموش نشود.