آیا هنوز هم به خرید دوربین فیلم‌برداری رغبت دارید؟

چهارشنبه ۲ فروردین ۱۳۹۱ - ۱۱:۵۹
مطالعه 4 دقیقه
با توجه به توانایی دوربین‌های عکاسی در تصویر برداری آیا همچنان نیاز به دوربین فیلم‌برداری داریم؟
تبلیغات

هر سال شروع قصه ایست، قصه‌یتان بی غصه باد. آغاز سال نو را به شما خوانندگان عزیز زومیت تبریک عرض می‌کنم. سالهای زیادی است که دوربین‌های فیلمبرداری (Camcorder) خاطرات شیرین و تلخ زندگی‌مان را به تصویر کشیده‌اند.

دوربین‌هایی که به تدریج با ورود فناوری دیجیتال تکامل یافته و آنقدر کوچک و ارزان شدند که جای خود را در میان خانواده‌ها استحکام بخشیدند. با ورود وسایل همراه مجهز به دوربین‌های دیجیتال، صدمه بزرگی به جایگاه این همراهان دوست داشنیمان وارد شد و باعث نقش بستن سوالات متعددی در ذهنمان گردید. در این مقاله تصمیم داریم به نقش و جایگاه کنونی دوربین‌های فیلم‌برداری بپردازیم.

اگر گوشی هوشمند شما قادر به فیلم‌برداری با کیفیت HD است پس چه نیازی به خرید یک دوربین فیلم‌برداری دارید؟ به نظر نیازی نیست ولی بعضی اوقات دلایل منطقی برای خرید یک دوربین فیلمبرداری پیدا می‌شود.

من به شخصه علاقه زیادی به ساخت فیلم دارم پس اصلا شگفت زده نشوید اگر نام من را به جای اینکه بالای پست‌های مربوط به فناوری اطلاعات ببینید، در تیتراژ پایانی یک فیلم مشاهده کنید! ولی اگر بخواهم با شما مخاطبان عزیزم رو راست باشم ترجیح می‌دهم به همین مورد اولی یعنی علاقه‌ام ادامه دهم ولی دومی با محبوبیت و شهرت بیشتر همراه خواهد بود.

به دلیل همین علاقه به فیلم‌سازی است که خیلی از زمانها به صورت افراطی به بحث دوربین‌های فیلم‌برداری وارد می‌شوم تا از این طریق بتوانم کودک درونی و بی‌تاب خود را آرام کنم. البته گاهی برای آرام کردن این کودک بدقلق به ساخت فیلم‌های غیرحرفه‌ای خانوادگی مشغول می‌شوم. تازه اینکه این علاقه به طور شدیدی با جیب خالی بنده در ارتباط بوده و من را مجبور کرده که بارها برای خرید دوربینی با کیفیت بالاتر، از باقی خریدهایم گذر کنم.

جدیدا با واقعیت غیر قابل انکاری روبرو شده‌ام که به شدت افکارم را به چالش کشیده است. گوشی‌های هوشمند و تبلت‌های امروزی بعضا به دوربین‌هایی مجهز هستند که می‌توانند ویدیوهایی با کیفیت واقعا بالا و بسیار واضح و خوش آب و رنگ بگیرند که ما را از خرید یک دوربین فیلم‌برداری جداگانه بی‌نیاز می‌کنند. گوشی‌های هوشمند یا تبلت‌ها انس بیشتری با کاربرانشان دارند و با اینهمه امکانات تحمل یک رقیب دیگر آن هم فقط با کارایی خاص در کنارشان را ندارند. دقیقا سوال من هم در اینجا شکل می‌گیرد که با وجود اینچنین وسایلی دیگر چه تمایلی برای خرید دوربین‌های فیلم‌برداری باقی می ماند؟ این دوربین‌های دوست داشتنی چه گناهی دارند که اینچنین مورد بی‌مهری ما قرار می‌گیرند؟

تلاش‌های فکری من به یک نتیجه روشن منجر شد: بستگی به موقعیت و کاربرد شما دارد. ابتدا بهتر است واضح بگویم که منظور من از دوربین فیلم‌برداری در این مقاله، دوربین‌هایی است که مستقلا به منظور فیلمبرداری طراحی شده است و فیلم‌های خود را بر روی کارت حافظه و یا هارد درایو ذخیره می‌کند. مثل Panasonic HDC-TM900 یا هندی کم سونی مدل HDR-PJ10. تا به اینجا با منظور من از دوربین فیلم‌برداری آشنا شدید. البته قرار نیست در این بحث دوربین‌های فیلم‌برداری جیبی نظیر Sony Bloggie Duo یا دوربین‌های جیبی سری Flip و Playsport سیسکو و کداک را در نظر بگیریم.

هم اکنون مشکلی که با خرید دوربین‌های فیلم‌برداری وجود دارد این است که با وجود گوشی‌های هوشمند باید دوباره با جیب خالی یک وسیله جدید خریداری کنیم یا برای کار با آن چیزهای جدیدی یاد بگیریم و بدتر از دو مورد قبل اینکه باید یک وسیله دیگر و اضافه‌یی را با خود به همراه داشته باشیم. زمانی که شما برای گرفتن ویدیو از فرزند شیرینتان تلاش می‌کنید و به خوبی می‌دانید که هر لحظه و به طور اتفاقی ممکن است با شیرین کاری فراموش نشدنی از طرف او مواجه شوید به حمل دوربینتان برای لحظات طولانی نیاز دارید که خیلی خوشایند نخواهد بود.

دقیقا همین نقطه هست که به فکر فرو می‌روید و تصمیم می‌گیرید که از این به بعد به جای حمل یک دوربین فیلم‌برداری با اینهمه خدم و حشم، یک گوشی هوشمند با دوربین با کیفیت مثل ایفون یا Droid تهیه کنید. آیا همزمان به حسی که دوربین فیلم‌برداری شما دارد توجه می کنید؟ آیا می‌دانید که این دوربین روزی با چه قدرت و شکوه و جلالی در برابر سیل عظیم مشتاقانش قدرت نمایی می‌کرد؟ ولی شما تصمیم دارید آن را به گوشه‌ای انداخته و همه غرورش را در هم بشکنید.

جدای همه مسایل یاد شده، شبکه‌های اجتماعی و به اشتراک گذاری تصاویر دقیقا نمکی بر روی زخم این دوربین‌ها شده‌اند. بی شک به اشتراک گذاری تصاویر و ویدیوها بر روی فیسبوک یا یوتیوب همانند آب خوردن در وسایل هوشمند همراه انجام می گیرد. تا آنجایی که می‌دانم تعداد اندکی از دوربین‌های فیلم‌برداری و آن هم مدل‌های خیلی جدید قادر به انجام این موارد و آن هم به کمک Wi-fi هستند و در آنها خبری از 3G نیست. بنابراین برای به اشتراک‌گذاری ویدیو و عکس‌هایتان با دوربین‌های فیلم‌برداری به یک رایانه، یک کابل USB و شاید هم نرم‌افزارهای ویرایشی نیاز دارید که اصلا قابل مقایسه با آنچه گوشی‌های هوشمند قادر به انجامشانند، نیستند.

تا به اینجای مقاله فقط از معایب دوربین‌های فیلم‌برداری گفتیم یعنی فقط یک روی سکه را بررسی کردیم. آن روی سکه حکایت دیگری دارد. اگر می‌خواهید به ویژگی‌هایی نظیر زوم اپتیکال، فوکوس دستی، کنترل exposure، پشتیبانی از میکروفن خارجی و ذخیره‌سازی با محدودیت کمتر بر روی انواع حافظه‌های جانبی، دست یابید، بهترین و تنها انتخاب پیش روی شما دوربین فیلم‌برداری خواهد بود.

گاهی فیلم‌سازانی پیدا می‌شوند که با امکاناتی کمی بیشتر از یک گوشی آیفون، شاهکارهای زیبایی را خلق می‌کنند. من به این نتیجه رسیده‌ام که تا زمانی که نور کافی وجود دارد آیفون 4S می‌تواند ویدیوهای پر زرق و برق و چشمگیری را شکار کند که این کار به کمک وسایل جانبی نظیر، میکروفن خارجی ( این امکان به کمک لوازم جانبی هم اکنون موجود است)، سه پایه، فیلم‌برداری چند گانه ( یعنی با چند آیفون) . کنترل چند iDevice دوربین دار به کمک یک آیفون به خوبی انجام می‌گیرد. البته این امکانات تا حدی برای وسایل اندروید هم وجود دارد که من فقط به خاطر اینکه با iDevice ها بیشتر کار کرده و تخصص دارم فقط به آنها پرداختم.

با آنکه بسیار به دوربین‌های فیلمبرداری علاقه دارم ولی باید اعتراف کنم که 95 درصد از ویدیوهایم را با آیفون شکار می‌کنم. برای پنج درصد باقیمانده هم از دوربین قدیمی مهربانم Sony MiniDV کمک می‌گیرم که البته مجبورم برای پیدا کردن نوار خام آن معمولا چند فروشگاه را زیر و رو کنم.

با همه این اوصاف خیلی بعید می‌دانم که دوربین فیلمبرداری جدیدی را تهیه کنم و بیشتر ترجیح می‌دهم تا با یافتن راه‌های حرفه‌ای و یادگیری آنان، تمامی امکانات آیفونم را برای ضبط تصاویر به کار بگیرم.

نظر شما خوانندگان زومیت در این مورد چیست؟

منبع: CNET

تبلیغات
داغ‌ترین مطالب روز

نظرات

تبلیغات