نرخ مخصوص جذب تلفن همراه (SAR) چیست؟

یک تلفن همراه برای اینکه بتواند از مؤسسه FCC جهت استفاده در ایالت متحده آمریکا مجوز دریافت کند، نباید سطح SAR آن از ۱.۶ وات بر کیلوگرم تجاوز کند. این میزان در اروپا ۲ وات در کیلوگرم و در کانادا مشابه آمریکا ۱.۶ است.

در نظر داشته باشید که مقدار SAR در باندهای فرکانسی مختلف متفاوت است و میزان جذب در بدن های مختلف نیز می‌تواند کاملاً متفاوت باشد. همچنین یک تلفن می‌تواند در زمان کارکرد با سرویس دهنده های مختلف SAR مختلفی داشته باشد . در این نوشته تنها SAR تلفن همراه در زمان استفاده از سرویس صوتی ( نه در زمان استفاده از سرویس‌های دیتا نظیر 3G یا 4G ) مورد بررسی قرار می‌گیرد و باید توجه داشت که SARدر زمان استفاده از سرویس داده (Data Service) متفاوت است .

تولید‌کنندگان مختلف روش‌های متنوعی جهت اندازه گیری SAR دارند . برخی از آن‌ها میزان SAR را در حالتی اندازه گیری می‌کنند که تلفن همراه ۲ سانتی‌متر از بدن فاصله دارد و برخی دیگر در حالتی که این فاصله تنها ۲۵ میلی متر است .

همچنین باید به این نکته توجه داشته باشید که این مقاله به هیچ عنوان در مورد درستی یا نادرستی فرضیه مضر بودن امواج تلفن همراه برای بدن انسان نتیجه‌گیری نمی‌کند . این مقاله تنها جهت افزایش آگاهی استفاده کنندگان از تلفن همراه است . در نظر داشتن SAR در زمان خرید تلفن همراه، نظیر در نظر داشتن بر چسب انرژی در زمان خرید یخچال، ماشین لباس شویی یا اتومبیل است .

تحقیقات و جستجو در خصوص تأثیر استفاده از تلفن همراه بر بدن و سلامتی انسان به صورت گسترده‌ای در میان پزشکان و مهندسان در حال پیگیری است، اما هنوز مدارک مستند و مستدلی در این خصوص وجود ندارد . تحقیقات ادامه دارد و ما نیز پیگیر این تحقیقات خواهیم بود تا زمانی که نتیجه مستندی در این خصوص منتشر شود . برخی تحقیقات حاکی از وجود رابطه بین استفاده طولانی مدت از تلفن های همراه (۱۰ سال و بیشتر ) و تومورهای مغزی، کاهش اسپرم در مردان یا دیگر بیماری های مزمن است و این موضوع در حالی بیان می‌گردد که بسیاری دیگر از محققین هنوز نتوانسته اند به رابطه معناداری در این مورد برسند .

SAR معیاری ساده جهت حصول اطمینان از قرارگرفتن تلفن های همراه (و در مفهوم کلی‌تر تجهیزات بی سیم ) در حیطه مورد تأیید استانداردهایی ست که توسط سازمان های رگولاتوری نظیر FCC تعیین می‌گردد .

بسیاری از افراد به اشتباه می‌پندارند که استفاده از تلفن های همراهی که SAR کمتری دارد، تأثیرات انتشار سیگنال رادیویی (RF) کمتری دارند یا به نسبت تلفن‌های با SAR بالاتر کم ضررتر هستند .

با وجود اینکه SAR معیار بسیار مهمی جهت قضاوت در خصوص بیشترین انرژی سیگنال رادیویی منتشر شده از منبع یک مدل خاص از گوشی تلفن همراه است، اما به تنهایی نمی تواند اطلاعات کافی جهت مقایسه‌ی میزان سیگنال رادیویی منتشر شده توسط گوشی‌های متفاوت را دراختیار کاربران قرار دهد .

بر این اساس مقادیر SAR که توسط سازمان های رگولاتوری نظیر FCC اندازه‌گیری و ارائه می‌گردد تنها جهت حصول اطمینان از این موضوع مهم است که امواج ساطع شده یک گوشی تلفن همراه از بیشترین میزان انتشار انرژی امواج رادیویی تجاوز نمی‌کند و لذا تأثیرات مضری بر سلامتی انسان ندارد . این موضوع حائز اهمیت است که تأثیرات مضر امواج رادیویی بر بدن انسان معیار مشخصی ندارد و براساس موارد مختلفی که تا به امروز در تحقیقات پزشکان و متخصصان مشخص شده است اندازه‌گیری می‌شود .

با این توضیحات، بسیاری از خوانندگان با خود می اندیشند در صورتیکه SAR نه‌تنها قابل مقایسه نیست بلکه یک معیار دقیق نیز نیست، پس به چه کار می آید؟ پاسخ این سؤال این است که سازمان‌های رگولاتوری با تعریف این معیار در صدد کنترل ( هر چند حداقلی ) سازندگان تلفن همراه هستند . در غیر این صورت ممکن است بسیاری از سازندگان تلفن‌های همراه با تجاوز از حدود قانونی جهت کسب آنتن‌دهی بهتر، به‌دنبال ایجاد بازار بهتری برای تولیدات خود باشند . سخن کوتاه اینکه وجود معیار حداقلی بهتر از عدم وجود هرگونه معیاری ست .

جهت آزمایش و اندازی‌گیری معیار SAR از مدل‌ها و ماکت‌های استاندارد با اندازه واقعی بدن انسان استفاده می‌شود . این ماکت‌ها با مایعاتی پر می‌شوند تا نزدیک‌ترین شبیه‌سازی به بافت‌های بدن انسان صورت گیرد .

در آزمایش اندازه گیری SAR، هر دستگاه گوشی تلفن همراه در حالت‌های مختلفی که یک انسان ممکن است از آن استفاده کند، قرار می‌گیرد و آزمایش در حالتی انجام می‌شود که یک تلفن همراه در بیشترین حالت تشعشع سیگنال رادیویی قرار دارد و همچنین این آزمایش در فرکانس های مختلفی که یک گوشی تلفن همراه می‌تواند در آن کار کند انجام می‌شود . با این کار، بدترین وضعیت یک گوشی تلفن همراه در حالت های مختلف استفاده و در فرکانس‌های مختلف کاری در خصوص تشعشع سیگنال رادیویی آزمایش می‌گردد .

هر تلفن برای اینکه مجوز SAR دریافت کند در حالت‌های مختلفی که ممکن است در استفاده های معمول قرار گیرد ، قرار گرفته و یک ربات، اندازه‌گیری‌های متفاوتی از میادین الکتریکی و مغناطیسی انجام می‌دهد . تمامی مقادیر ثبت می‌شود و در نهایت تصمیم‌گیری توسط متخصصان جهت ارائه یا عدم ارائه مجوز SAR انجام می‌گردد. بیشترین مقادیر اندازه‌گیری شده در فرکانس‌های مختلف در تصمیم‌گیری متخصصان تأثیر خواهد داشت.

همان‌طورکه پیش از این نیز ذکر شده در ارائه مجوز SAR تنها بیشترین مقادیر اندازه گیری شده مورد تصمیم‌گیری خواهند بود . این مقادیر نشان‌دهنده این است که یک تلفن در بدترین وضعیت تشعشع سیگنال های رادیویی، از بیشترین حد مجاز تعیین شده از سوی سازمان‌های رگولاتوری برای بدن انسان، تجاوز نمی‌کند .

از این تعریف می‌توان دریافت که SAR هرگز در مورد حالت‌های نرمال تشعشع سیگنال رادیویی یک گوشی تلفن همراه اظهار نظر نمی‌کند . همچنین با توجه به اینکه هنوز متخصصان نتوانسته‌اند رابطه‌ای بین تشعشع سیگنال رادیویی و بیماری‌های احتمالی که این سیگنال‌ها در بدن انسان موجب می‌شوند کشف کنند، لذا مدت زمان استفاده از تلفن همراه و رابطه آن با SAR، مورد بحث قرار نمی‌گیرد .

• تلفن‌های همراه در شرایط مختلف با توان‌های مختلف رادیویی کار می‌کنند . این موضوع جهت بهبود مصرف باتری و همچنین کاهش توان تشعشع سیگنال رادیویی صورت می‌پذیرد . بدترین شرایط کاری تلفن های همراه زمانی اتفاق می‌افتد که کاربر بیشترین فاصله را با دکل‌های مخابراتی سرویس دهنده دارد .
• SAR هرگز نمی‌تواند مبنای مقایسه تلفن‌های همراه مختلف قرار گیرد، این مقادیر که توسط سازمان‌های رگولاتوری ( به‌خصوص FCC ) اندازه گیری می‌شوند تنها نشان‌دهنده این هستند که یک گوشی تلفن همراه در بدترین شرایط کاری به لحاظ توان رادیویی تشعشع سیگنال، هنوز در حیطه استاندارد سازمانهای رگولاتوری قرار دارد .
• با توجه به اینکه هنوز میزان تأثیر سیگنال رادیویی بر بدن انسان ناشناخته است، لذا نمی‌توان از میزان SAR نتیجه گرفته که استفاده از یک گوشی تلفن همراه خاص، ضرر کمتر یا بیشتری برای بدن انسان دارد .