نصب آسانسور در ساختمان های قدیمی با آسانسور مانا

نصب آسانسور در ساختمان‌های بلند و یا نصب آسانسور برج با توجه به شرایط اقلیمی و منطقه‌ای هر شهر تعریف خاص خود را دارد. در یک شهر کوچک ساختمانی به ارتفاع ۶ طبقه ساختمان بلند محسوب می‌شود و در یک شهر بزرگ ساختمان بلند به ساختمان‌های با بیش از ۶۰ طبقه گفته می‌شود.

یکی از محدودیت‌های که ملاک طبقه‌بندی ساختمان‌ها به ساختمان بلند و غیره شده است، ارتفاع نردبان سازمان آتش‌نشانی و امکان اطفاء حریق توسط مأموران آتش‌نشانی در ساختمان‌های بلند است؛ پس برای حل این اشکال باید تمهیداتی پیش‌بینی شود.

به‌طور کلی امروزه طبق قوانین مهندسی سازندگان وظیفه دارند تا برای ساختمان‌های بیشتر از چهار طبقه آسانسور طراحی کنند. این به این معنا است که ساختمان‌های کوچک‌تر نیاز به آسانسور ندارند؛ ولی در اکثر موارد بعد از چند سال سکونت ساکنان طبقات بالا درخواست آسانسور می‌کنند و نیاز به داشتن آن را احساس می‌کنند. آگاهی از هزینه‌ها، جانمایی و مشورت با سایر ساکنان در آن ساختمان از اقداماتی است که باید برای نصب آسانسور انجام شود. شرکت آسانسور مانا شما را با مراحل نصب آسانسور بیشتر آشنا می‌کند.

مرحله اول: تهیه نقشه، تعیین جانمایی، ابعاد کابین و میزان ظرفیت: در این مرحله برای اولین کار باید نقشه طبقات و ساختمان از جمله پارکینگ، زیرزمین، همکف و طبقات در محل نصب آسانسور و نقشه مقاطع از چاهک آسانسور و نقشه پشت‌بام تهیه شود.

مرحله دوم: آماده کردن کف چاله برای نصب آسانسور: چاله آسانسور در ساختمان بخشی از پی یا فونداسیون ساختمان محسوب می‌شود که  ۱۰ سانتی‌متر بتن مگر و ۳۰ سانتی‌متر آرماتوربند و بتن‌ریزی برای آن در نظر گرفته می‌شود.

مرحله سوم: عملیات آهن‌کشی چاه آسانسور: به اجرای سازه‌های فلزی چاه آسانسور می‌گویند. این سازه برای نگه‌داری براکت‌های مورد نیاز ریل‌های کابین و ریل‌های وزنه در محل خود اجرا می‌شود.

 مرحله چهارم: دیوارکشی اطراف چاهک آسانسور: اطراف آسانسور و در سه طرف باید با وسیله‌ای به نام دیوارهای جداکننده محافظت شود. این دیوارها مثل دیگر دیوارهای داخلی ساختمان، باید اندودکاری شوند.

مرحله پنجم: ساخت موتورخانه: در زمان نصب آسانسور، اتاق موتورخانه باید بر اساس نقشه‌هایی اجرا و ساخته شود.

مرحله ششم: دورچینی در آسانسور و کابل‌کشی: بعد از طی مراحل قبلی در نصب آسانسور حال نوبت به مرحله دیوارچینی با استفاده از بلوک و ملات ماسه سیمان برای اطراف در آسانسور است.

همان‌طور که در ابتدا گفتیم، نیاز آسانسور در آپارتمان‌های قدیمی و چهارطبقه که آسانسور وجود ندارد، حس می‌شود. باید به این نکته توجه داشته باشیم که ساختمان‌ها از لحاظ جای آسانسور به دو گروه تقسیم می‌شود:

• ساختمان‌هایی که جانمایی آسانسور در آن‌ها انجام شده است.
• ساختمان‌هایی که مکانی برای آسانسور در آن پیش‌بینی نشده است.

البته در ساختمان‌های گروه اول، اشکالات و هزینه‌های کمتری ایجاد می‌شود و در صورت رضایت همه واحدها و نبودن اشکال دیگری، آسانسور نصب شده و تمام استانداردهای آسانسور به‌راحتی و آسانی رعایت و نصب می‌شود؛ اما در گروه دوم اختلافات بسیار ریشه‌دارتر و عمیق‌تر است و برای همین محل قرارگیری آسانسور باید بخشی از مشاعات یا بخشی از داخل واحد به آن اختصاص داده شود و در این صورت، با مخالفت‌های جدی از سوی بعضی ساکنان رو‌به‌رو می‌شوید.

اگر فرض کنیم که برای ساختمانی با ۵ ایستگاه و یک آسانسور معمولی ۶ نفره می‌خواهیم هزینه نصب آسانسور را محاسبه کنیم، باید بگوییم به‌طور میانگین این فرض ما از ۱۱۰ میلیون تومان تا ۱۴۰ میلیون تومان متغیر است.  قیمت‌ها باهم متفاوت است و این بستگی به کیفیت قطعات، عمر مفید دستگاه و بروز و مدرن بودن آن دارد.

آسانسورهای هیدرولیک ایرانی: این آسانسورها از نظر قیمت نسبت به آسانسورهای کششی ارزان‌تر و به‌صرفه‌تر است. آسانسور هیدرولیکی به‌وسیله یک پمپ الکتریکی که مایع هیدرولیک را بر یک جک منتقل کرده و توسط پیستون در پایه حرکت می‌کند و راه‌اندازی می‌شود. معایبی برای این دستگاه وجود دارد که می‌توان به سرعت پایین و ناکارآمد بودن و بی‌استفاده بودن در ساختمان و برج‌های بلند اشاره کرد.

آسانسورهای کششی: این آسانسورها سرعت بالاتری نسبت به آسانسورهای هیدرولیکی دارند و برای همین این‌گونه آسانسورها برای ساختمان‌های مرتفع و مدرن و بلند مناسب هستند. این نوع آسانسورها حرکتی نرم‌تر و راحت‌تر نسبت به آسانسورهای هیدرولیکی دارند. آسانسورهای کششی کاهش مصرف انرژی دارند و این موضوع مربوط به استفاده از وزنه تعادل کابین است؛ اما همان‌طور که مشخص است، آسانسورهای هیدرولیکی نیاز به فشار و هل دادن کابین برای حرکت دارند و در نتیجه انرژی بیشتری می‌خواهند.