Oculus Rift نمایشگر پوشیدنی جالب و ارزانی که شما را وارد دنیای مجازی میکند
اگر شما هم از علاقهمندان به بازیهای رایانهای باشید، حتماً با بازی اول شخص و ترسناک Doom 3 آشنایی دارید. این بازی در سال 2004 عرضه شده بود و چند ماه پیش نسخهی دیگری به نام Doom 3 BFG Edition برای سختافزارهای قدرتمند امروزی روانهی بازار شد. در نسخهی جدید گرافیک بازی پیشرفت زیادی داشته و روند بازی نیز تغییر کرده است. به عنوان مثال یک چراغ قوه روی لباس قرار گرفته تا هنگام شلیک دید کافی داشته باشد.
اما مقالهی ما در مورد این بازی نیست، در میان جملات ذکر شده در نشست مطبوعاتی چند ماه پیش شرکت بازی سازی ID به این نکته اشاره شد که نسخهی جدید Doom از تلویزیونهای سه بعدی و نمایشگرهای روی صورت یا HMD پشتیبانی میکند. البته موضوع عجیبی نبود چرا که دنبال کنندگان جان کارمک در توییتر به خوبی متوجه شده بودند که او حدود شش ماه همواره به نمایشگرهای پوشیدنی میاندیشیده و در نهایت نتایج خوبی نیز به دست آورده است.
اگر اهل بازی باشید حتما جان کارمک را میشاسید او بنیان گذار شرکت ID است که بازی های معروف و محبوبی همچون Doom و Quake را خلق کرده است.
جان کارمک در آزمایشگاه به هم ریخته و پر از کابل خویش روی یک نمایشگر صورتی به نام Oculus Rift کار میکرد. این نمایشگر دارای رزولوشن 1280 در 800 پیکسل بود که تصویری با رزولوشن 800 در 640 جلوی هر چشم نمایش میداد. درست است که رزولوشن نمایشگر پایین بود اما آکیولس ریفت، تجربهی فوقالعادهای از تکنولوژی سهبعدی به حساب میآمد. نمایشگر صورتی ریفت میدان دید 90 درجهای داشت که نسبت به HMDهای مشابه مثل محصول سونی وسیعتر بود.
برای حذف کردن مشکل لبههای نمایشگرها، دور آن نواربندی شده بود. در مجموع ریفت سبک و باریک است. سرعت نمایشگرهای ریفت 60 فریم بر ثانیه بود، در کنار سرعت نمایشگر، تأخیر هم مسألهی دیگری است که کارمک به شدت روی آن متمرکز شده بود.
ژیروسکوپ و شتابسنج موجود در این نمایشگر صورتی، حرکات شما را دنبال میکرد که میدان دید و نشانهگیری دقیق کاربر را تا حدی بهبود میبخشید. کنترلر نیز اعمال اصلی مثل راه رفتن و شلیک کردن را انجام میداد. تفنگ به صورت جداگانه بالا یا پایین برده میشد تا نیازی به بالا و پایین کردن زیاد صورت برای دید بهتر نباشد.
تیم ویلیتس مدیر استودیو پس از تحقیقات گسترده به این نتیجه رسیده که به جای نشانهی + شکلی که روی صفحه نمایش داده میشود، بهتر است از لیزر قرمز استفاده شود و به همین علت در حالت سه بعدی، خبری از علامت آشنای + که نقش نشانگر تفنگ را بازی میکند، نیست.
مهمترین مشکلی که در مورد ریفت مطرح شده، رزولوشن پایین آن است. البته این موضوع در گذر زمان قابل حل خواهد بود. ارگونومیک، تأخیر پایین، سرعت مناسب اجرای بازی و میدان دید وسیع نیز عوامل مهم دیگری هستند که باید بهینه شوند.
حالا شاید مشخص شده باشد که چرا بازی Doom 3 برای بار دوم عرضه میشود. کارمک معتقد است که واقعیت افزوده به جایی رسیده که قیمت و تأخیر موجود در آن به قدری پایین آمده که حالا میتوان آن را به جای تکنولوژیهای متداول مورد استفاده قرار داد.
مهمترین فعالیت کارمک در بخش الگوریتمهای نمایشگر صورتی ریفت است که منجر به کاهش تأخیر آن میشود. برخی از الگوریتمهای استفاده شده تنها در مورد این نمایشگر به کار رفتهاند.
جان کارمک امیدوار بود که ریفت در نهایت به صورت بستهای برای افراد علاقهند و با قیمت 500 دلار قابل تهیه باشد. حتی این احتمال وجود داشت که این نمایشگر پوشیدنی در کنار بسته بازی Doom 3 BFG Edition ارائه شود.
به هر حال بازی Doom 3 BFG Edition که در فصل پاییز عرضه شده از نمایشگرهای سه بعدی و همچنین نمایشگرهای صورتی مثل محصول سونی پشتیبانی میکند. این بازی برای کامپیوتر، Xbox 360 و PS3 عرضه شده است.
حالا بعد از گذشت چند ماه نوبت به رونمایی دستاوردهای جدید تیمی میرسد که آکیولس ریفت را به عنوان یک نمایشگر دستساخت معرفی کرده و به کمک کیکاستارتر برای آن سرمایه جمعآوری نمودند. در نمایشگاه CES بستهی توسعهای که قرار است در ماه مارس برای حامیان مالی پروژه ارسال شود، رونمایی شد. فرصتی هم برای علاقهمندان پیش آمد که با جدیدترین و شاید آخرین سختافزار و نرمافزار به کار رفته در این محصول، طعم بازیهای سهبعدی را بچشند.
چیزی که در نمایشگاه رونمایی شده بیش از آنکه به محصول مورد انتظار ما شبیه باشد، به نمونهی چند ما پیش شباهت دارد. همان نمایشگرهای کوچک با رزولوشن 800 در 640 که به نظر پایین میآمد، دوباره به کار گرفته شدهاند. البته این تنها مسألهی مهم در زمینهی سختافزار نیست، شاید بخشهای دیگر پیشرفت زیادی کرده باشند. به جز نمایشگر صورتی، با جعبهی کنترلری مواجه هستیم که برای اتصال ریفت به کامپیوتر کاربرد دارد. این جعبه دارای درگاههای DVI، HDMI و میکرو USB است، یک سیم برق نیز به آن وصل میشود.
سختافزار به نظر ساده و معمولی میآید اما تجربهی استفاده از ریفت چیز دیگری است. دنیای مجازی درون نمایشگر صورتی ریفت آن قدر جدید است که حسی شبیه اولین تجربهی فیلم سهبعدی به کاربر دست میدهد و حتی ممکن است شما را شوکه کند! تیم آکیولس ریفت میگوید در محصول نهایی تأخیر موجود کاهش خواهد یافت. شاید بهینهسازی بیشتری به غیر از بهبود تأخیر نیاز باشد اما تجربهی کار با ریفت نه تنها بد نیست بلکه بسیار هیجانانگیز است. اینکه بتوان 360 درجه دور خود چرخید پدیدهای کاملاً جدید و جالب است.
وقتی از محیط باز و دلهرهآور بیرون به سمت کلیسا حرکت میکنید و وارد آن میشوید، وقتی در فضای باز سرتان را میچرخانید و محیط را مینگرید، آن هم وقتی که در دنیای واقعی روی صندلی خود نشستهاید، تجربهای بسیار جالب و لذتبخش است. قطعاً کاربران این گجت جالب میبایست دورهی یادگیری و هماهنگی با آن را طی کنند اما بعد از این دوران، کاملاً به آن عادت میکنند و در دنیای مجازی و هیجانانگیز بازیها غرق میشوند.
بنیانگذار پروژهی آکیولس ریفت و داستان پدید آمدن این گجت عجیب هم شنیدنی است. پالمر لاکی چند سال مشغول کار روی هدست واقعیت مجازی خود بود چرا که محصولات موجود بازار او را راضی نمیکرد. او در ابتدا بستهی دستساز از نتایج کار خود را درست کرد و در کیکاستارتر آن را فروخت. جان کارمک با کار او آشنا شد و مدتی آن را قرض گرفت و در ادامه محصول او را از یک بستهی دستساز به یک پروژهی جدی تبدیل کرد.
نظرات