خانه مشروطه تبریز کجاست؟

محتوای اصلی این مطلب متعلق به سایت کجارو بوده و در زومیت بازنشر شده است.

تبریز تاریخ پر فراز و نشیبی داشته است، این شهر در دوره قاجار نیز به شکوفایی رسید؛ به‌طوری‌که در این دوره به‌عنوان مهم‌ترین و پیشروترین شهر ایران شناخته می‌شد. در دوران معاصر نیز این شهر یکی از مراکز مهم اقتصادی و صنعتی در سطح کشور محسوب می‌شود.  این شهر در دو سده اخیر، مبدأ بسیاری از تحولات اجتماعی، فرهنگی و صنعتی در ایران بوده است؛ به‌طوری‌که این شهر مانع خاموشی انقلاب مشروطه در ایران شد.

خانه مشروطه دیکی از زیباترین جاهای دیدنی تبریز است که به موزه مشروطه شهرت دارد و در این مقاله که به معرفی این خانه اختصاص داده شده، بیشتر در مورد آن توضیح خواهیم داد.

اگر تمایل دارید که سفری برنامه‌ریزی شده و راحت به تبریز داشته باشید، می‌توانید فهرستی از انواع تور تبریز را در کجارو مشاهده کرده و از میان فهرست تورهای ده‌ها آژانس مسافرتی معتبر تور مدنظر خود را انتخاب و با پایین‌ترین قیمت خریداری کنید.

این خانه‌ی قدیمی در محله‌ای به نام راسته کوچه در غرب بازار تبریز و روبروی مسجد جامع تبریز قرار گرفته است.

نخستین مالک این خانه‌ تاریخی که در سال ۱۲۴۷ به دست حاج ولی معمار ساخته شد، حاج مهدی کوزه‌کنانی معروف به ابوالمله یکی از بازرگانان خوشنام و طرفدار آزادی بود. پس از آنکه محمدعلی شاه مجلس را به توپ بست، در سال ۱۲۸۷ حاج مهدی کوزه‌کنانی برای پ‍شتیبانی از مشروطه‌خواهان این خانه را در اختیار آن‌ها قرار داد و این خانه محل تجمع برجسته‌ترین چهره‌های مشروطه در آذربایجان شد که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به ستارخان، باقرخان، ثقه‌الاسلام تبریزی، حاجی میرزا آقافرشی و البته خود حاج مهدی کوزه‌کنانی اشاره کرد.

عکس از : خبرگزاری مهر

موزه مشروطه نیز در سال ۱۳۷۵ و در پی تغییرات در تالار و اتاق‌ها و به نمایش درآمدن اسنادی از انقلاب مشروطه تأسیس شد. پس از جنگ جهانی دوم و اشغال آذربایجان توسط شوروی (در سال‌های ۱۳۲۴ و ۱۳۲۵) نیز به محلی برای اجلاس سران فرقه دموکرات آذربایجان تبدیل شد.

عکس از: مینا نوعی (خبرگزاری مهر)

این بنای زیبا در حدود ۱۳۰۰ مترمربع مساحت دارد و در دو طبقه از سنگ و آجر و خشت ساخته شده است. معمار این بنا که حاج ولی معمار است، پس از سال‌ها زندگی در روسیه در سال ۱۲۴۷ به ایران آمد و این بنای زیبا را به سبک معماری زمان قاجاریه بنا نهاد. 

عکس از: خبرگزاری مهر

در طبقه‌ی اول آن ۶ اتاق وجود دارد و در طبقه‌ی دوم یک سالن بزرگ با ابعاد ۶×۹ متر و ۶ اتاق در سرسرا (محوطه‌ای در داخل عمارت که چند اتاق یا راهرو به آن راه دارند).

عکس از : خبرگزاری مهر

یکی از قشنگ‌ترین قسمت‌های خانه، سرسرا و اتاقی رو به حیاط است که در طبقه‌ی دوم قرار دارد و در و پنجره‌های مشبک آن با شیشه‌های رنگی مزین شده‌اند.

نورگیر سرسرا هم روی ۴ ستون با سرستون‌هایی با گچبری قرار دارد و درون آن با آینه و شیشه‌های رنگی تزیین شده است.

عکس: مینا نوعی

از ویژگی‌های معماری قاجاری که در این بنا هم دیده می‌شود، تزیینات بی‌نظیر، نورگیرها و چشم‌اندازهایی موسوم به کلاه‌فرنگی (ساختمان‌های تزیینی شاهانه که معماری آن‌ها نیمی ایرانی و نیمی اروپایی است)، ستون‌ها و سرستون‌های دارای گچبری، درهای منبت‌کاری شده و پنجره‌های ارسی است که هرکدام به نوبه‌ی خود ذوق و هنر ایرانی را به نمایش می‌گذارند.

عکس از: آیدین وزیری

تمامی پنجره‌‌های‌ این خانه، ارسی‌‌هایی (پنجره‌‌های مشبکی که به‌جای گشتن روی پاشنه گرد به بالا می‌‌روند و در محفظه‌‌ای که روی آن قرار گرفته جای می‌‌گیرند) هستند که با رنگ‌‌های قرمز، سبز و سفیدشان زیبایی خانه را دوچندان کرده‌‌اند.

با تغییراتی که در سال ۱۳۷۵ در خانه ایجاد شد و به نمایش درآمدن اسناد تاریخی انقلاب مشروطه، این موزه تأسیس شد. از جمله مجسمه‌های موجود در آن تندیس حسین خان باغبان، حاج علی دواچی، حاج علی ختایی، هوارد باسکرویل، کربلایی علی موسیو، شیخ علی‌اصغر لیلاوایی، علی‌اکبر دهخدا، زینب پاشا (تنها بانوی حاضر در صفوف مشروطه‌خواهان) است.