همگام با پیشروان: آیا انسان نیز می‌‌‌‌ تواند با گوش خود ببیند؟

شاید با سامانه‌‌‌ی سونار و نحوه‌‌‌ی کار آن آشنایی داشته باشید. سونار در واقع روشی است که خفاش‌‌‌ها شب هنگام به کمک آن قادر به دیدن محیط اطراف خود هستند. اما آیا انسان‌‌‌ها نیز از این سامانه بهره می‌‌‌‌برند؟ برای پاسخ به این پرسش در ادامه با ما باشید.

در حقیقت روشی که در سونوگرافی به کار می‌‌‌‌رود همان روشی است که زیردریایی‌‌‌ها می‌‌‌‌توانند هم دیگر را پیدا کنند! به کمک تاباندن امواج صوتی به یک شی و بررسی الگوی بازگشت آن می‌‌‌‌توان به ابعاد و شکل یک شی پی برد این روش که در طبیعت سابقه‌‌‌ای دیرینه دارد امروزه نیز کاربردهای بسیاری یافته است.

این بار می‌‌‌‌خواهیم شما را با یکی از قابلیت‌‌‌های غیر قابل باور بشری آشنا کنیم. قابلیتی که بدون هیچ جهش ژنتیکی خاص یا دستکاری‌‌‌های بیونیک به دست آمده است و شخصی که امروز ما را با آن آشنا می‌‌‌‌کند تنها ویژگی خاصی فیزیولوژکی که دارد معلولیت است! دانیل کیش که از 13 ماهگی به طور کامل نابینا بوده است به کمک پدر و مادر خود توانایی به دست آورده که انسان‌‌‌های معمولی از آن بی بهره‌اند، امکان دیدن اجسام به کمک بازگشت اصوات.

او برای دیدن به جای اینکه از چشم خود استفاده کند، از دهان و گوش خود بهره می‌‌‌‌برد. به طور ساده او صدایی را به سمت محیط می‌‌‌‌فرستد و با شنیدن بازگشت صدا شکل و حجم اشیا را تشخیص می‌‌‌‌دهد. مغز ما بر خلاف تصور ما برای انجام یک عملکرد ثابت برنامه ریزی نشده است و می‌‌‌‌تواند بسته به تمرین‌‌‌هایی که به آن می‌‌‌‌دهیم خود را با الگوهایی که دریافت می‌‌‌‌کند سازگار کند. بنابر این اصل می‌‌‌‌توانیم انتظار داشته باشیم که انسان بتواند در آینده‌‌‌ای نزدیک حتی احساساتی جدید را تشخیص دهد بی آنکه نیاز به ابزار تحلیلی پیچیده‌‌‌ی دیگری داشته باشد.

اما این تمام ماجرا نیست، علت حضور او در صحنه نه نشان دادن قابلیت خود بلکه اثبات این جمله است که ترس تنها مانع بشریت برای نرسیدن به حقیقت است. او از ما می‌‌‌‌خواهد که اجازه دهیم که ترس از تاریکی‌‌‌های ناشناخته‌ مانع جستجوی ما در پی حقیقت نشود. با دانیل کیش همراه می‌‌‌‌شویم.