توسعه روشی برای پرینت ساختارهای نانو جهت ساخت صفحات لمسی با حساسیت بالا
پژوهشگران سوییسی به لطف تکنیک پرینت سه بعدی مایکروسکوپی خاصی قادر به توسعه‌ی فناوری مربوط به صفحات لمسی جدیدی شدهاند که امکان بهبود شفافیت و حساسیت نمایشگرها را فراهم می‌کند. در صورت تجاری‌سازی تولید این نانوماده که به صورت شبکه‌ای از جنس طلا و نقره است، احتمالا این محصول تاثیر شگرفی برنسل آینده‌ی تلفن‌های هوشمند، تبلت‌ها و ابزارهای پوشیدنی خواهد داشت.
روش جدید پرینت سه بعدی که Nanodrip نام دارد، برای انتقال جوهر الکتروهیدرودینامیک (جوهری که قادر به ذخیره‌ی بار الکتریکی است.) به بیرون، از سیستمی مشابه چاپگرهای جوهرافشان عادی استفاده می‌کند؛ با این تفاوت که در این روش برای بهبود رسانایی و شفافیت ماده، به جای استفاده از نانو‌وال‌های مرسوم از جنس اکسید قلع و ایندیوم، الکترودهایی از جنس طلا یا نقره به کار گرفته می‌شود.
اضافه کردن بعد سوم و استفاده از تکنیک پرینت سه بعدی بسیار کلیدی است: طلا و نقره شفاف نیستند، اما تیم تحقیقاتی دانشگاه ETH زوریخ با ساخت شبکه‌هایی از نانووال‌ها با ضخامت ۸۰ تا ۵۰۰ نانومتر، موفق به تولید ماده‌ای با سطح رسانایی و شفافیت قابل قبول شدهاند.
دیموس پولیکاکو؛ سرپرست این تیم تحقیقاتی می‌گوید:
دست‌یابی همزمان به رسانایی و شفافیت بالا در مفتول‌هایی از جنس این فلزات غیر ممکن است؛ چرا که با افزایش سطح مقطع مفتول‌های طلا و نقره، رسانایی آن‌ها افزایش و شفافیت شبکه کاهش می‌یابد.
ابعاد قطرات تولید شده در طی فرآیند Nanodrip، در حدود ۱۰ برابر کوچکتر از روزنه‌ای است که محلول نانوذرات فلزی از آن خارج می‌شوند. با تبخیر شدن محلول، ساختار سه بعدی طلا یا نقره باقی می‌ماند. پژوهشگران با متعادل ساختن ترکیب فلزی جوهر با استفاده از میدان الکترومغناطیسی دستگاه، قادر به تولید قطرات بسیار کوچکی شدهاند.
پولیکاکو در ادامه می‌گوید:
قطرهی آبی را تصور کنید که در آستانه‌ی جدا شدن از شیر است. اکنون قطرهی کوچکتر دیگری را تصور کنید که از قطرهی یاد شده آویزان است؛ در حال حاضر ما قادر به پرینت آن قطرهی کوچک هستیم.
چالش بزرگ بعدی این تیم، توسعه‌ی روشی برای تجاری‌سازی این فرآیند است. اعضای تیم بر این باورند که فناوری Nanodrip به تدریج جای فرآیندهای تولید صفحات لمسی کنونی را خواهد گرفت. این فناوری در تولید سلول‌های خورشیدی نیز می‌تواند بسیار سودمند باشد.