بیوسنسوری برای هشدار در زمان خستگی شدید و کمبود انرژی

در هنگام انجام حرکات سخت فیزیکی، ماده‌ای به نام گولیکوژن، که نوعی قند بوده و در کبد ما ذخیره می‌شود، راه خود را به دورن عضلاتمان باز کرده و انرژی لازم را برایمان فراهم می‌کنند. اما هرچیزی بالاخره تمام می‌شود. با از دست رفتن آب بدن و خالی گشتن عضلات از این ماده شیرین، با کمبود انرژی و توان جسمانی رو به رو می‌گردیم، و بی‌تعارف، بر روی زمین ولو می‌شویم. در این هنگام که دیگر بدنمان نمی‌تواند توان مورد نیازمان را تامین کند، عملا از کار می‌افتیم.

اما با مدیریت صحیح ترتیب و شدت حرکات و زمان بندی مناسب، می‌توان با این حالت به مقابله پرداخت. اما چگونه بفهمیم، کی به این شرایط دچار می‌شویم؟

به کمک این سنسور زیستی که توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا تهیه شده و گذشته از مسایل سلامتی، ظاهر خوب و جذابی هم دارد، مشکلاتتان حل خواهد شد. تنها کافی است آن را به پوستتان چسبانده و بقیه کار را به مانیتورها بسپارید.

وقتی بدن شما تا حدود مورد انتظار از گولیکوژن خالی شده و به جای آن، به منبعی از اسید لاکتیک تبدیل شد، توسط سنسور مطلع شده و برای جلوگیری از آن، با مربی‌تان مشورت کنید.

این است معنی ورزش علمی و هدفمند، مسئله‌ای که شاید هنوز در کشورمان  به درستی رعایت نشود.