پیتر جکسون چگونه فیلم‌های ۱۰۰ ساله جنگ جهانی اول را رنگی کرد؟

پیتر جکسون کارگردان پرآوازه‌ی ارباب حلقه‌ها با ساخت مستندی بسیار تحسین‌ برانگیز در خصوص جنگ جهانی اول با نام آن‌ها نباید پیر شوند (They Shall Not Grow Old) بار دیگر مخاطب‌‌های خود را به تحسین واداشت. اما او چگونه توانسته به فیلم‌هایی از این جنگ بزرگ با قدمت ۱۰۰ سال رنگ و رویی تازه و پویا ببخشد؛ به‌گونه‌ای که گویا به‌تازگی فیلمبرداری شده‌اند؟

جکسون در این خصوص می‌گوید:

برای بزرگ‌داشت این سرباز‌ها ۱۰۰ سال پس از جنگ جهانی اول تلاش کردیم تا تصاویری از انسانیت آن‌ها را دوباره به جهان بازگردانیم و آن‌ها را از حالت کلیشه‌ای سیاه و سفید خارج کنیم؛ زیرا آن‌ها جنگ را سیاه و سفید ندیده‌اند، آن‌ها جنگ را سیاه و سفید تجربه نکرده‌اند، بلکه آن را کاملا به رنگ زندگی دیده‌اند؛ پس چرا ما با استفاده از تکنولوژی پیشرفته‌ای که در دسترس داریم، تصاویر آن‌ها را از سیاه و سفید به رنگی تبدیل نکنیم؟

چالش‌های پیش روی جکسون و تیمش صرفا به اضافه کردن رنگ به تصاویر ختم نمی‌شد. در این پروژه او باید سرعت فریم‌های فیلم را تنظیم و پرش‌های موجود در تصاویر را برطرف می‌کرد؛ زیرا فیلم‌برداران در طول جنگ جهانی اول از دوربین‌های دستی استفاده می‌کردند، بنابراین با تغییر سرعت چرخش دست فیلم‌بردار به دلایلی مانند استرس یا ترس، سرعت فیلم می‌تواند در طول یک شات متفاوت باشد؛ ازاین‌رو تصحیح آن‌ها باتوجه‌به قدمت و آسیب‌های واردشده به فیلم‌ها کار بسیار دشواری است.

گروه جکسون با بررسی مدل‌های قدیمی لباس‌های جنگ جهانی اول و حتی ادوات و ماشین‌آلات و اسلحه‌ها توانستند با الگوبرداری از رنگ‌ها در مدل‌های واقعی و با استفاده از فتوشاپ و سایر نرم‌افزارها، تصاویر سیاه و سفید را با واقع‌گرایی و دقت بسیار کم‌نظیر نسبت‌به گذشته، رنگ‌آمیزی کنند. باتوجه‌به اینکه رنگی‌کردن تصاویر سیاه و سفید غیر‌ممکن است، گروه تولید مجبور شد تا تمام فریم‌های موجود را تک به تک رنگ آمیزی کرده و با استفاده از نرم‌افزار بست دهد تا به نتیجه‌ی مورد نظر برسد، البته قدرت تخیل و دقت جکسون سبب پیشرفت و رسیدن به نتیجه‌ای بهتر شد.

در بخش صداگذاری با توجه نوع صحنه و ادوات موجود در فیلم مثل تانک‌ها، خمپاره‌ها و انواع سلاح‌ها و با استفاده از نمونه‌های واقعی موجود در موزه، صدای واقعی آن‌ها بازسازی شده‌ است تا تجربه‌ی کاملا حقیقی و بی‌نقص را به مخاطب ارائه کند.

درنهایت نتیجه‌ی کار پیتر جکسون باعث تولید یک مستند تحسین‌برانگیز شد که توانسته از راتِن تومِیتوز (Rotten Tomatoes) امتیاز میانگین ۹۷ را دریافت کند.