کشف گونه‌ای جدید از پستانداران که از انقراض دایناسورها جان سالم به در برد‌ه‌اند

 این حیوان که کیمبتوپسالیس سیمونسا نامگذاری شده، موجودی گیاه‌خوار و مشابه سگ آبی بوده است. نتایج تحقیقات در رابطه با این جانور در نشریه جانورشناسی انجمن لینه چاپ شده است. سرپرست تحقیقات، دکتر استفان بروسات از دانشگاه ادینبورو اسکاتلند، بیان کرد فسیل حیوان را یکی از دانشجویان تیم تحقیقاتی‌اش به نام کاریسا ریموند در خلال اکتشافی در نیومکزیکو آمریکا کشف کرده است.

ما به سرعت تشخیص دادیم که این گونه‌ای جدید از پستانداران است که کسی قبلا آن را مشاهده نکرده است.

محققان به صورت ویژه‌ای به بررسی دندان های حیوان که مخصوص جویدن گیاهان بوده است، پرداختند. این حیوان هلالی از ردیف‌های پیچیده‌ی دندانی درناحیه پسین و دندان‌هایی مخصوص جویدن در ناحیه پیشین داشته است. دکتر بروسات همچنین بیان کرده است:

سنگواره در ناحیه‌ای موسوم به کیمبتو واش در بدبوم‌های (مناطق مرتفع خشک که توسط بارش‌های مقطعی سنگین فرسایش یافته‌اند) نیومکزیکو یافت شده است و در نتیجه نام این پستاندار، کیمبتوپسالیس، از نام این مکان اقتباس شده است. بخش دیگر این نام، پسالیس، به معنای تراشنده، اشاره‌ای به دندان‌های تیغه مانند حیوان دارد.

پس از برخورد سیارک

به مجموعه این گروه از پستانداران که اکنون منقرض شده‌اند، مالتی توبرکیولیت گفته می‌شود. این جانوران همزمان با دایناسورها در عصر ژوراسیک پدیدار شدند و برای بیش از ۱۰۰ میلیون سال بر روی زمین زیستند تا اینکه ظاهرا جوندگان جای آن‌ها گرفتند.

به گفته دکتر بروسات این حیوانات در عصر ژوراسیک بسیار کوچک بودند. سپس آن شهاب سنگ با زمین برخورد کرد و دایناسورها را نابود کرد و ناگهان، در معیارهای زمین شناسی، این گروه از حیوانات شروع به تکثیر کردند و بزرگتر شدند و اینگونه بود که ظهور پستانداران آغاز شد.

دانشمندان بیان می‌دارند این کشف و سایر اکتشافات مربوط به زندگی پستانداران در دوران «پسا برخورد»، تصویری از چگونگی جان به در بردن پستانداران از آن انقراض عظیم به دست می‌دهند.

فاجعه کیهانی؟

۶۶ میلیون سال قبل، سیارکی به قطر ۱۰ کیلومتر با زمین برخورد کرد. تاثیر آن برخورد به مانند انفجار یک میلیارد عدد از بمب اتمی بود که در هیروشیما انداخته شد؛ چنان عظیم که غباری تیره کل اتمسفر را فرا گرفت و زمین را در تاریکی فرو برد. تقریبا نیمی از کل موجودات زمین نابود شدند. احتمال دارد بدون وقوع آن حادثه، پستانداران کوچک، هیچ‌گاه این چنین رشد و نمو نمی‌کردند.

دکتر بروسات در این باره می‌گوید:

بسیاری از پستانداران نابود شدند، اما این گروه به خوبی از این واقعه جان سالم به در برد. به نوعی می‌توان گفت: جهان یک روزه تغییر کرد. آن سیارک به زمین خورد و دایناسورها ناگهان از بین رفتند. انگار پستانداران منتظر نوبت خود بودند و به محض نابودی دایناسورها، آن‌ها فرصت بروز پیدا کردند.